Op ’t nikkel
Schittert een dubbelster, oranjerood
Aan ’t einde van de laan, om me op te vangen,
Staat, groot, de zon. Voort vlieg ’k, in vreemd verlangen
naar iets — onzegbaar, tijdloos: liefde-en-dood.…
Eksters leidt hij langs
’t nikkel in de kassa,
de plukkers drenkt hij
in de boomgaard.
Romp zonder armen,
mokkend crucifix;
een zwam, onwelriekend
aan de muur van stallen.
Aluminium
dagen, ijzeren jaren
kloppend op de snelweg
voedt zijn boodschap.
Benzinepomp,
vijfde evangelieschrijver!…
De pijn, het niet verwerkte
Verdriet zit opgeslagen in
Het gesloten hart -
Het oog wil wel huilen,
Maar de traan laat zich
Niet gebieden,
Vindt nog niet
De weg naar jou,
Tijd moet eerst vervloeien,
Een weg banen tussen ons twee,
Dan pas kunnen we weer
Tot elkaar komen
In ongesproken woorden
Die meedrijven met de
Nieuwe…
Leven is niet met glas, of nikkel of as afgedekt
al zijn de dagen wel met treurnis doorspekt.
Leven is niet enkel met as te vernietigen hoor
eens komt de wereld de waarheid op het spoor.…
M’n fiets dat is namiddagdolen
Van m’n Lentewitheid, in nikkel Farandole;
M’n fiets dat is het klingen
Van m’n veloschel, in zonnekringen.
M’n fiets dat is het kettingruisen;
Dat is het vlieden van de rode huizen
Om mij heen; dat is de landweg, gans verlaten
In z’n witte maagdgewaden.…