Alle inzendingen over omstuimig

Zij is zijn lente de regendruppel langs het raam van zijn ziel Zij is zijn zomer zacht en stralend in de kille kou van de eenzame nacht Zij is zijn herfst omstuimig als de wind door zijn donkere haar Zij is zijn winter schitterend in facetten van gebroken pegels diep in zijn gevoel…

Haar lange haren liggen verweven omstuimig met de golven als één met de zee onder de zachte stralen van de maan kijkt dit kindergezicht mij aan geen mond zal spreken haar taal de taal van het manekind gedachten reiken naar gevoel beneveld in het zilte schuim waar zij voortleeft elke nacht, stralend zacht…

wij hebben het bestaan ervaren in al zijn facetten zuinig omstuimig doch meertijds onrustig kabbelend als in een bootje op een spiegelgladde zee tot het onverwacht omsloeg als bij heldere hemel en wij schipbreuk leden Lejo van Kuijeren…

ik ken de wind zijn allerdiepst verlangen de storm van binnenuit zijn volle bolle wangen ik heb zijn kracht ervaren bij reizen overzee maar ook de bries vernomen van zachtjes doch gedwee…

Hoe wijsterwaster vliegt de lucht vol witte en lange stressen van wolken, die ontvlochten zijn lijk haar van toveressen. ‘t Zijn wederwijven, boos en fel, die, kwaad van hande en vinger, malkanderen te kere gaan en vechten slag om slinger. De wind zit in ‘k en weet niet welk geweste, ‘t buist en bommelt alhier,…

gerijmd of ongerijmd het hele landschap speelt een omstuimig spel met de windewind slagregens laten je voortdurend zuchten het blauw is grijs langs landwegen knotwilgen zwiepen en zwaaien buigen door onder hun last een wilde jacht is begonnen in ie wie waai weg avonturen die voorwaarts gaan het getij brult huiv’rend op zware takken…

Hollands, Vlaandrens ziel zijn één, - hoe anders 't Een schijn ook spiegelde - en, in 't strijdgewoel Gelouterd, daagt, trots vete en tegenstanders, Dwars door des tijds omstuimige gejoel, Eens 't Grote Nederland, in reine glorie, - Vlaandrens rijk hart met Hollands stoere kop - Hoog stijgend, in de goudglans der victorie,…