inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.569):

Ie wie waai weg

gerijmd of ongerijmd
het hele landschap speelt
een omstuimig spel met de windewind
slagregens laten je voortdurend zuchten
het blauw is grijs

langs landwegen knotwilgen zwiepen en zwaaien
buigen door onder hun last
een wilde jacht is begonnen
in ie wie waai weg avonturen
die voorwaarts gaan

het getij brult huiv’rend
op zware takken vreemd gebroken
dat valt niet te rijmen, dat zou ongerijmd zijn
als je tegenwind krijgt
de wind waait waarheen hij wil
overdonderend

de vogels zingen schor
hun geluiden doven in de bomen
het vochtige gras buigt en beeft
het wordt mij te moede
want het blauw blijft grijs

wanneer ik door het venster staar
de hevige regen valt met bakken naar beneden
het waait kéihard
ik vraag dat niet, aan de hemelboog
laat maar overwaaien

want grijs wordt vanzelf weer
hemelsblauw


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver/

Schrijver: Quicksilver, 30 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: natuur

3.4 met 7 stemmen aantal keer bekeken 239

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
31 augustus 2010
Email:
henkknibbeler1949yahoo.com
het is duidelijk dat de wind ons allen parten speelt op een wijze die ook jij weer erg mooi hebt verwoord in dit fraaie gedicht!
Naam:
Elinora
Datum:
31 augustus 2010
Ja wat een ook wind heh?
Gelukkig maar, dat ons haar aan één kant vastzit, hahahaha!!
Binnen zitten is dan zoveel knusser met de kaarsjes aan..
mooi werkje van jou weer, graag gelezen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)