eenzaam zit ik in huis met de deur wijd open
sprekend met je persoonlijke dingen die ik heb bewaard
onafscheidelijke dingen die mij nog laten dromen
want jij alleen was en blijft de engel aan mijn haard.…
gebaard
verban jij telkens saaie geregeldheid
je houdt vertekend van jezelf
in mij nog en niet vergeten
geef je weer, steeds meer en meer
vertoon je nooit jezelf
en ik zie jou in mezelf
als jij en ik verstrikt doorheen het eigen
de wereld gevangen in onze ogen
samen gedeeld, toch zo apart
gebonden door lucht en niets meer
zijn wij onafscheidelijk…
.
---------------------------------------------
---------------------------------------------
1-
Ze danste voor hem soloduetten
met wervelende schoonheid
hij schreef voor haar liefdessonnetten
van twinkelende broosheid
onder zijn woorden danste zij ademloos
over haar passie dichtte hij tomeloos
zo waren ze een jaar lang onafscheidelijk…
Alles samen en dan weer uit elkaar, onafscheidelijk
en dan weer los zonder dat we elkaar uit het oog zullen verliezen
zelfs wanneer je aan mijn zijde staat, weet ik dat alles goed is doordat je nog
een keer het licht bent die over mij heen schijnt bij eender welke donkerte of duisternis.…
vallen de lijken
per dozijn uit de kast
op canvas kan je alles
tot leven krijgen
zelfs de vele gezichten van de dood
of de grimaskoppen die hij zich
uit de psychiatrie en de kerk
weet te herinneren, hij schildert ze onkundig
uit losse pols zonder horloge
geeft hij ze beeltenis aan tijd
zonder een waarom te beredeneren
maakt hij ze onafscheidelijk…
Onafscheidelijk zijn we geboren
in onze liefde voor jou.
Een derde hart dat ritmisch klopt
zorgt voor een onontkoombare en
eeuwige verbintenis tussen twee mensen.
Op straat kan ik wel schreeuwen!
Schreeuwen naar mensen:
Kijk naar me! Zien jullie dat ik niet alleen ben?
Zie je dat er zich een wonder in mij verbergt?…
225
Bezig met laden