Alle inzendingen over onbedachtzaam

Een uur van onbedachtzaamheid Kan maken dat men weken schreit.…

Is eenmaal ‘t onbedachtzaam woord Geuit, de winden dragen ’t voort En voeren ’t naar de mensen heen.…

onbeholpen in mijn praten onbegrepen bovendien onbedachtzaam in mijn laten onberekend in mijn zien ongevoelig in mijn zinnen ongemerkt in mijn zijn ongeduldig in mijn minnen ongelukkig in mijn pijn onvermoeibaar in mijn ogen onvoldragen in mijn hart onverklaarbaar mijn vermogen onverzadigd in mijn smart onbekommerd in mijn zorgen…

Zo gaarne, moeder, wou ik zoveel weten wat in de hemel en de grond gebeurde wat in het gras geboren werd en geurde en onbedachtzaam overdag vergeten. Ik wou de achterkant zien van de wolken de wind in zijn begin, horen vertellen hoe lelies overwinteren en libellen.…

We leven even onbedachtzaam verder. Het nieuwe jaar wordt alweer oud…

de plastieken stoelen van de halte neigen naar de slappe gestalten die ze vandaag onbedachtzaam bezaten de hitte zakt en wat overblijft een zweem van zweet en lege ronde kartonnen weke doosjes van lopend ijs gesmolten room en wespen en lome wachters zwijgend als op scheep naar lang vergeten oorden of naar van waarheen ze kwamen…

Bosranden met vele kruiden Bloemrijk mag op een veelheid van insecten duiden Laat de natuur maar zoemend gedijen Op vingerhoedskruid en wilde aardbeien De roofvlieg kiest er z’n prooien uit Een bladjager die zoekend op z’n gading stuit Onbedachtzame kevers die hij niet vergat Zweefvliegen op een blad Bijzondere landschappelijke voorkeuren…

Langzaam maar zeker ervaar ik de nog onvoorspelbare lentekriebels die zojuist onbedachtzaam mijn lichaam zijn binnengekropen. Alles lijkt zoveel mooier, te mooi om waar te zijn. En ik, Ik ben verliefd.…

reden en als je al een reden hebt waar komt die vandaan is die van jou is die van een ander die reden, die oorzaak waarvan ben jij het gevolg heb je jezelf die vragen al gesteld laat me je niet verder ophouden maak je maar geen zorgen ga lekker door want je hebt de wil niet om te willen die hebben ze je afgenomen die heb je weggegeven onbedachtzaam…

Een prille ochtendbries brengt me een geurenboeket van lavendel en jasmijn, van klaverblad, mos en tijm en met een onbedachtzaam gebaar reik ik ernaar. Ik laat mij nog even wiegend wiegen om dan met zachte dwang samen met de dag te ontwaken.…

Weggezonken in gedachten Pluk ik dikwijls blaadjes kort; Onbedachtzaam slaat mijn stokje, Plantjes van hun wortels af; ‘k Zie daarna, met spijt, de brokken Der vernielde schoonheid aan; ‘k Schaam mij even, ‘k zucht en zink weer In mijn diepe stille smart. Liefde! gij die ’t hart vertedert, Maakt gij ’t tevens koel en nors? Liefde!…