Alle inzendingen over oorlog Auschwitz

Toch ging je mee naar Auschwitz. In een treinwagon de dood tegemoet. Samen met hen die moesten gaan. Onsterfelijk moedig. Oneindig lief.…

De oorlog der oorlogen is begonnen, deze haat en woede is door de mens verzonnen. Al schietend baant hij zich een weg, een reis van lijden en pijn, rennend naar de volgende heg. Zweet sijpelt van zijn besmeurde rug, hij zal moeten vechten, er is geen weg terug.…

zij komen glanzend overgevlogen onder de bloedende moeder smelt de eerste sneeuw onder wuivende palmen monstert hij de nieuwe limousine van zijn schoonzoon ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichte', 2002.…

Het is oorlog en vrede geweest, Rusland heeft in brand gestaan, Japan scheurde het oosten stuk, Duitsland barstte van trots en brak kapot in ruïnes en lijken. De wereld, de mensen, ze zijn overal Stalingrad, Hiroshima, Dresden, Auschwitz, Ruanda. Vrede geweest? Een stervende slaaf.…

Geen enkel leven gaat alleen over rozen Maar de lange, diepe, wrede doorns die de levens verwoest hebben van alle Joden, Roma, Sinti, homoseksuelen, psychisch zieken, verstandelijk zieken, en alle overigen die door de nazi-waanzin als niet menswaardig werden bestempeld, rechteloos werden gemaakt, naamloos werden gemaakt, tot nummer werden…

van na de oorlog blijven…

Moraal rest de onschuldige slachtoffers zij gaan de oorlog niet tegemoet zij zijn niet heldhaftig noch laf hebzucht en geweld komt op ze af.…

Waak cynisch zal ik hopelijk nooit teveel zijn tranen op lach om pijn achter de heuvel een vijand Een gezicht in het droge zand hij lijkt op mij sprekend allebeide getekend en de wereld lacht het weg het lot dat je ach pech mischien zie ik dat gezicht ooit terug en keert het lot en wij de rug…

Door parlementen en presidenten Zijn we opzettelijk voorgelogen Over lijken gaan de regenten Die ons de oorlog hebben ingezogen Dit conflict vanwege eigenbelang Is een geopolitieke wedstrijd Om toegang tot grondstoffen ben ik bang Niet om democratie en vrijheid En terwijl ik me hierdoor onmachtig voel Slaan de clusterbommen venijnig toe…

Ze maken je bang Het duurt heel lang Ze gaan hun gang Jongen de aarde blijft wel draaien Ze blijven graaien Laat je niet aaien Als een hond bang in de nacht Wij kijken het aan Je lacht Vandaag vijf jaren jong Weet je hoe het verder gaat Hoe het begon Machtig waarachtig Het leven is pijn En verder ook prachtig Laat je nooit…

Er is een voetbal finale Ook een oorlog Hier en daar Er is een moordaanslag Op een school Kinderen Er is een voetbal finale De boodschappen duurder Er is een voetbalfinale De olijfolie De wijnoogst is mislukt Er is een nieuwe telefoon En nog wat oorlog En graan en bier En dood Er is een voetbal finale…

Auschwitz Birkenau, 1943. Beelden uit een zwart verleden. Historie? Nooit meer vergeten. Haar hoofdje rust licht op mijn schouder. Een duimpje in haar mond, zij slaapt. Slaap der schuldeloozen. Emma, vier jaar, Joods, tere schoonheid. Ontroerd kus ik haar voorhoofd. juli 1993…

Op deze dag Stappen we in de Auschwitz trein Beleven verschrikkingen en pijn Dompelen onder in verdriet Dat niemand ziet Verloren mensen komen tot leven De vrijheid werd ons gegeven Verbinding voor altijd met het heden Pijn in het hart door het verleden Als pleister op de wonde Wordt verbinding gevonden Twee minuten stil in het hele…

Oorlogen veelal met een naam: de 80 jarige oorlog (Spanje-Nederland) De Frans-Duitse; de Engels-Franse; de Nederlands-Belgische; de 1ste wereldoorlog; de 2e wereldoorlog; de Koude Oorlog (Oost-West); de vuile oorlog (Argentinië); de Israëlisch-Palestijnse oorlogen En nu een wereldoorlog zonder naam of toch: de onverschillige oorlog de nieuwste…

Eindigende Auschwitz treinsporen Rookgordijnen asgrauwe lichaamsgeuren Jodensterren niet-genomineerden De aangegeven sterren die plaatselijk zich niet waterdicht weten Klaarlichte dag die nachtparels verwacht Maanlicht in zonne-kracht Schouwen gesloten poorten Gebroken woorden herboren Bevrijdingsdag op sporen Uittocht gelukkig vol-bekomen…

Eenzaam staart een vrouw Naar het rimpelloos water Van een plas in het veld Vocht vult ook haar ogen Waarachter herinneringen Zich geleidelijk opdringen Het verleden rust als as Op de vruchtenloze bodem, Haar hemel blijft zwart Als de rook van toen En haar tweede afscheid Fluistert lieve woorden: “Dag moedertje…”…

verlaten muren uitgemergeld overeind diep in geleden pijn gestoken De ovenpijpen zijn kapot als rook in dromen opgegaan van hen wiens leven werd gebroken De deken van de tijd bedekt het oog voor bergen blote lijven gewassen door verstikkend gas De wreedheid van de macht of hoe naakt een mens kan wezen weet enkel hij … die in kamp Auschwitz…

hoge betonnen palissades omzomen executiepleinen en dempen het gestamp van dampende deportatietreinen beestachtig tierend gebrul overstemt de sissende stoom hier emaneert tot schande de ontaarde NAZI-droom op de luifel boven het onthaal prijkt pijnlijk “Arbeit macht frei” in de hoogte erboven fakkelt een schouw in lichterlaai de…

begrip waarin het ademen onbewoonbaar werd verklaard en een kind de gesloten mond van de dood het is daar, die dagen toen dat zij niet meer zagen het slapen of het gaan in nog minder lijf waaronder ze elkaar zochten het is daar, deze dagen dat ik zag gezichten en namen met stilte doorboord ik ben van ze gaan houden Auschwitz-Birkenau…

Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo levendig aan of ze weer bestaan niet dood zijn gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt zo verdrietig aan dat ze niet meer bestaan noodgedwongen zijn dood gegaan Dichten voor de oorlogs-doden voelt de oorlogen herleven zoveel verschrikkingen begaan waanzinnigheid ontstaan, verslaan Dichten…

Verloren oorlog of wat lijkt op verloren oorlog of wat lijkt op verlies; aan wie wordt het bestuderen overgelaten? En de nog niet afgesloten oorlogen? Wat al bestuderen? Brieven van vermisten? ---------------------------------------- uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

je auto kwijt je teddybeer je bedje en je boeken en vluchten altijd verder weer we moeten blijven zoeken je bompa en je lieve ma die blijven in de oorlog de school moet terug opgebouwd en ik eet snoep en koeken OORLOG om DE VREDE WE LEREN NIET VLUG BIJ gebrom en dreunen heel de nacht het is nog koud en buiten slaapt een volk een kind…

Hoe verziekt is deze maatschappij, dat kinderen niets anders te spelen hebben dan oorlog, net als hun broers, ooms en vader? Wij maken ons druk om normen en waarden, hondenpoep en struikgewas, burengerucht en wat al niet meer. Maar hoeveel mensen leggen, als er weer oorlog komt er hun hoofd voorgoed bij neer?…

oorlog scheurt de aarde en laadt op ons de schuld wij zwijgen met gesloten ogen ontdaan... door het tumult…

En dat is de wereld, van de echte stilzwijgende helden, toch wens ik de mensen die zo, intens dicht bij de oorlog betrokken zijn Veel moed en wijsheid toe!…

natuurlijk zwijgt het recht als de wapens spreken want recht is krom het gaat om het verhaal krom recht te spreken en om de macht te doen wat men wil genadeloos, wellustig baas te zijn, het boze weg te jagen van altijd bang en op de vlucht…

natuurlijk zwijgt het recht als de wapens spreken want recht is krom het gaat om het verhaal krom recht te spreken en om de macht te doen wat men wil genadeloos, wellustig baas te zijn, het boze weg te jagen van altijd bang en op de vlucht…

Dat beslissen tot oorlog niet meer wordt genomen. Dat mensen wereldwijd hand in hand mogen gaan.…

bloed, overal bloed mensen dood voor goed. Door bommen en kannonen Vluchtende mens met een wens Vrijheid want dat brengt blijheid…

En nu, nu is er dus oorlog, de eerste bommen zijn gevallen. Verweg en toch zo dichtbij. En ik, ik moet een mening hebben, maar ik voel me alleen maar zo vreselijk verdrietig. Ik voel de woede en agressie op beide fronten, maar bovenal, het pijlloze verdriet en de angst.…