gedicht (nr. 1082):
Eenzaam staart een vrouw
Naar het rimpelloos water
Van een plas in het veld
Vocht vult ook haar ogen
Waarachter herinneringen
Zich geleidelijk opdringen
Het verleden rust als as
Op de vruchtenloze bodem,
Haar hemel blijft zwart
Als de rook van toen
En haar tweede afscheid
Fluistert lieve woorden:
“Dag moedertje…”
dichter-bij-de-sterren.nl | Biografie van deze schrijver |
| Naam: | damien |
| Datum: | 29-01-2006 |
| Bericht: | Prachtig gedicht. |
| Naam: | Jansen |
| Datum: | 17-04-2005 |
| Emailadres: |  zonnet.com |
| Bericht: | Ik vind het een begrijpelijk en mooi gedicht. Ik ga het voorbrengen op de school waar ik op werk. Dankuwel voor dit gedicht. |
| Naam: | maarja |
| Datum: | 11-02-2005 |
| Emailadres: | |
| Bericht: | as voed een bodem |
| Naam: | Jan Bontje |
| Datum: | 15-05-2004 |
| Emailadres: | hetnet.nl |
| Bericht: | In al zijn ogenschijnlijke eenvoud een hartverscheurend gedicht... |
Geef je reactie op deze inzending:
