Alle inzendingen over opmaat

Het witte licht dat hij niet gunde in de ogen van de ander was het licht dat hem verblindde er te zien wat werkelijk was en viel gelijk zijn zere benen zwartgekoust - toen zij verdwenen in zijn stervenszee van woorden waar hij vrijheid anders las om er als opmaat slechts te dienen voor zijn zwarte ganzenpas Maar nee - de drommel was niet…

Voor Coby Wij musiceren oude woorden op cadans en slotakkoorden naar een opus zonder eind Hier dirigeren soepele walsen als een preluderend balsem in een opmaat naar ’t refrein Het allegro stemt staccato Op klavier en sopranino zweven noten orkestraal Compositie als gegeven voor ’n barokker, hoger streven maakt het denken lateraal…

De klanken van de wind en de regen vertolken met de ook opklimmende mist heftigheid met een vreemde opmaat. Wat valt er verder te verwoorden over onze natuurlijk ogende uitgestrekte oorden wat zetten uw ogen al in de steigers.…

Het wordt weer lente kennelijk te vroeg, wanneer we ons houden aan aantoonbare geluiden zijn de vogels gelijk gestemd of het prilste groen, uit grond of aarde, zuigt zich vol muziek in een gezamenlijke ouverture te ontkiemen, opmaat naar het licht, ongeremd ervaren, sprekend in een gedicht, het is maar wat je het meeste raakt?…

Begon de streving van het leven uit gemis in de opmaat van een stralende eentonigheid werd ons een pijnlijk groot geluk beloofd als de grote drieklank soms bij Schubert wij stegen met het bloed op naar een hoofd in het bruidsveld van de waarheid waar je op de pijngrens van het zijn alleen staat terwijl je toch gearmd en ruisend samengaat aan…

een opmaat tot het nemen van de laatste hindernis om het schoonste wat ik bezit in te lijven en een blijvende honger stilt.…

Het is het niet het brood dat de honger steelt, of kreunende bomen die in stormwinden worden getest maar de toonhoogten van het denken van bodemloze nachten tot in de zwartste dromen, verlicht door pijn waar elke dichter z’n dorst uit lest maar ook als schrander dier dat zijn bloed laat koken, een opmaat waaruit de heerlijkheid…

Een opmaat van de stuntelaar die weldra voor zijn mensdom staat. Een vrouwtje of een mannetje onderweg tijdens zijn bestaan. Somtijds regen na de zonneschijn, maar zo nu en dan een duikelaar na een verwoestende orkaan. Een vrouwtje of een mannetje in hun levensdrang kennen hun eigen baan.…

Voor een opmaat verzegelde kamer. Speelt onze symfonie de droom waar. Mijn pen dirigeert de eeuwigheid. Een openstaand hart vol euforie bonzend achter een laagje huid. Hartstocht die in de kamer schuilt.…

winterslaap De eerste blaadjes aan de struik In de woelige aarde een krokus in de dop Maar eerst zien we het fragile sneeuwklokje Zo maagdelijk wit, zo rein en puur Als het hart van het kind Dat spelen wil in sneeuw die niet meer is De grote mensen spelen hun eigen spel Met harten van rood Waar vuur en passie oplaaien In opmaat…

Hoewel hij ruim voldeed aan de prestatienorm Was het de trainer die, al na een week of tien, Ten slotte koos voor een behoudender stramien Zie daar, de opmaat voor een turbulente storm Want “Rem” beschouwde zich nu juist als een artiest En niet een simpel te bespelen marionet ‘Zo’n rol als goaltjesdief beperkt me tot en met, ’t Is tijd om…

Een harmonieuze opmaat, zo geluidloos muzikaal.…

composities uit de vroegste knal noten van melancholie, ontsproten uit de draaimolen van de couleur lokale, het onmogelijke zich mogelijk beloont vrede te sluiten met het bestaan, wat recht geeft aan volstrekte zinloosheid en daaruit haar zin ontleent, de tijd kent slechts één abstractie, wijzelf maken er ontelbare van, in de laatste opmaat…

stroom mee in de seizoenen van het bloed, ruisend bladgoed van synthese die na de storm is gaan liggen, een opmaat tot het nemen van de laatste hindernis om het schoonste wat ik bezit in te lijven met de ongekuiste teksten mijn blijvende honger stilt, aan dat laatste heb ik mij vaak vertild.…

ALL A Alfabetisch naslagwerk voor één bepaald puur spreken, vates of faber in praatvers B vakgebied met beknopte behandeling, je ne sais quoi, van opmaat tot opmaat, zing C van de trefwoorden. Daar begint het zoemen van bylinen. Ik geef het woord door. Ik ging associatieve paden.…

Een cardiologische ochtend- serenade in de opmaat naar wat vreugde om een nieuw begin. Die voor even het verleden doet vergeten; en het geluk ervaren laat met frisse zin.…

Het voorjaar heeft zich opgemaakt in een nieuwe jeugd opmaat naar een vruchtbaar gebaar waarin de ware schoonheid ligt opgeslagen, in ongerepte silhouetten, raakt ik in vervoering meer bevlogen, hierdoor draag ik in mijn rugzak het betoverende kind wat mij toelacht, mijn zonden toedekt, de handen naar de wereld strekt, en…

Zij vormen de opmaat tot een harmonieus sextet of struikelen over hun eigen introverte alliteraties En komen niet verder dan een oneven kwintet. Ook gaan de zinnen aan het einde in een rijmklank verloren, zij zijn dan kruisend of omarmend van aard; en als er opvolgend een klankkleur is geboren, dan gaan zij binnen het rijm gepaard.…

De opmaat van het verse jaar bespant de grond met flinterdun wit vilt. De lucht kneedt winterharde wolken, dicht beplant. Een toverhazelaar pakt uit. Berucht bericht van kale klauwen waar als vaan een gele sjerp in hangt. Zo schel als goud van ver. Van dichtbij zie je sterren staan, van bloemblad, warm gekruld. Het hout blijft koud.…

vandaag speciaal vieren wij het cadeau dat jij in het leven door te zijn die je bent voor anderen omvat met om jou heen betekenende mensen die gelijk jij hen van harte en vanzelfsprekend met geluk graag strooien dat stralend deze dag voor jou als mensen mens een dag mag zijn vol licht en kleur die jou het leven tint dat vandaag de opmaat…

Voor toegang tot het tijdelijke paradijs is wat het heden ons steeds zal leren, overhandig je een ongeldig plaatsbewijs begeeft je ziel en lichaam zich op glad ijs onderzoek je opmaat, geef het een naam dan blijft het niet alleen bij mooie woorden maar gedreven door de mysterie van het kloppend hart, wordt de euforie niet anders dan bij…

er zijn voor elkaar wij vieren de herinneringen van grote en kleine dingen die ons voorbij marcheren omdat zij jou dat maken tot wie jij voor hen bent een nieuw jaar van leven is gemeend het geschenk dat zij jou wensen willen dus snijdt nu de cake en proost het volle leven maak een dag vol plezier die als ze dan voorbij is een opmaat…

Wat mensen scheidt, verleidt door angst door dezelfde sociale deur te gaan, het verroeste harnas van willekeur te ruilen om de eenkennige kleur te verlaten, de moed te vinden ons te verhullen in de mantel van diversiteit in een tijdloze loyaliteit, de opmaat naar een duurzame zekerheid het lijkt heel ver van ons vandaan, blijft de…

Het moeilijkste om te leren is doorgaans afleren!…

Voor de beeldvorming van de tijd van Rembrandt en de VOC wordt hier verwezen naar de voorstelling van zaken die Busken Huet in Het land van Rembrand (zonder t) heeft gegeven; een cultuurhistorische studie van de Nederlandse literatuur, uitgegeven in 1884. Zie ook de link naar dbnl. _________________________________ Een heilwens, amper voor vier…

voor mij dwaalt een dal groen overladen een gedrapeerde toonzaal omringt de beek Mijn oog kijkt op een levend ver verleden uitgerust kleurt ontluikend de sleutelbloem herinneren trekt met hondsdraf mij het dal in verliefd leiden zwaluwen mij langs deze wegen de stijlte van de boszoom is een speeltuin waar vlinders ritmisch zweven in opmaat…

Uit de magistrale opkomst van de zon, de pastorale dirigent zonder winstbejag waar alles eindigt en begon, de opmaat neemt in een vlammende paukenslag, het veld bestrijkt van ieder instrument en de liefde bespeelt, waar de zin z’n hoop aan ontleent van het heden, maar ook postuum.…

Hun opmaat voor de winterse slaap. Het leven is reeds bevallen van een verlangen in te slapen na een tevreden gegaap. Boven de aarde het vergankelijk leven. Het vergaat en verzinkt voor heel even. Tot het zich weer opricht uit de grond. En de wereld met zijn kleuren strooit in het rond.…

Het is een schrander dier dat die mijn bloed bekruipt, het is de opmaat tot een kus uit vruchtbare lippen die willig opengaan, het sluipt door de regenboog van alle tederheid , het stuit me op de vlucht van al het plagiaat onbedoeld geschreven, het roemt zijn naam in de dageraad, het schuilt in wellust van mijn werelds plezier…

en dan de opmaat naar iets grotesk!…