inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.342):

Vallen en opstaan?

De seconden gaan te rap om
de uren te vergaren, wat ons
alleen bindt is tijd, gesponnen
over de rug van de oude en

toegeworpen jaren, om elkaar
weer te ontmoeten, misschien
dan we zwaaien naar elkaar
en wel terug, al moeten we

bekennen dat we elkaar nog
steeds niet leren kennen. Wat
mensen scheidt, verleidt door
angst door dezelfde sociale deur

te gaan, het verroeste harnas van
willekeur te ruilen om de eenkennige
kleur te verlaten, de moed te vinden
ons te verhullen in de mantel van

diversiteit in een tijdloze loyaliteit, de
opmaat naar een duurzame zekerheid
het lijkt heel ver van ons vandaan, blijft
de ideologie bestaan dat alles gebeurt met

herhaaldelijk vallen om weer op te staan .

... Illustratie: Bron: Omdenken? ...

Schrijver: Pama, 14 december 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 37

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)