Vallen en opstaan?
De seconden gaan te rap om
de uren te vergaren, wat ons
alleen bindt is tijd, gesponnen
over de rug van de oude en
toegeworpen jaren, om elkaar
weer te ontmoeten, misschien
dan we zwaaien naar elkaar
en wel terug, al moeten we
bekennen dat we elkaar nog
steeds niet leren kennen. Wat
mensen scheidt, verleidt door
angst door dezelfde sociale deur
te gaan, het verroeste harnas van
willekeur te ruilen om de eenkennige
kleur te verlaten, de moed te vinden
ons te verhullen in de mantel van
diversiteit in een tijdloze loyaliteit, de
opmaat naar een duurzame zekerheid
het lijkt heel ver van ons vandaan, blijft
de ideologie bestaan dat alles gebeurt met
herhaaldelijk vallen om weer op te staan .
... Illustratie: Bron: Omdenken? ...
Schrijver: Pama, 14 december 2019Geplaatst in de categorie: filosofie