Treinovergang Ermelo

Ik denk nog wel eens aan Kees Boek
en hoe hij mij niet meer herkende
terwijl hij mij nog op een glas whisky
had getrakteerd
en mij over de stroeve relatie
met zijn vader had verteld en hoe hij
zichzelf verloor
omdat hij zijn bedrijf moest overnemen

en hoe hij die ene dag
langs mij liep en ik hem groette
alsof hij mij wel zou herkennen
maar hij was mijlenver weg aeonen ver weg
en zijn gezicht stond verwrongen
door zware medicatie en uitholling
terwijl ik nog steeds zie hoe hij met
zijn plastic slippers aan kwam sloffen
en de meest droge humor uitte

hoe hij voor even uit die schaduw kroop
en door een wrede trein aan gruzelementen
werd gesneden
zoals eerder
zijn van ons weg gedwaalde psyche

treinovergang Kees Boek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51