De ondeelbare tijd
Zie de stip aan de horizon en droom
mijzelf bloot te geven aan de wildste ideeën
en gedachten, waarin de beek eerst nog
helder leek, de bedding en transparantie
regelmatig door emoties werden verlegd.
Onder een kier van de ochtendmist hervindt
de ondeelbare tijd zich in de herhaalde
dageraad, waarin we alles kunnen
verwachten maar zijn daarop nog niet
voorbereid, het lijkt allemaal zo anders,
ideeën en wetten vervreemd van
gevoel, anoniem ongrijpbaar, wie
zal weten hoe het tijdswiel er morgen
voor zal staan, ons licht gestolen uit de
sterren als lampionnen die uitzwerven
als het avondrood zijn luiken openslaat.
Uit het gezicht van uitdrukkingloze
goden die stilletjes verdwijnen in
de overdaad van keuzes, overgaan in
stil verholen vragen; wanneer zullen
zon en maan in een gelijke kleur of stand
verschijnen, zijn we daar dan bij gebaat?
... Illustratie: Bron: Timeless ...
Schrijver: Pama, 13 december 2019Geplaatst in de categorie: filosofie
Misschien zit ik ernaast, misschien is het net anders bedoeld.