Alle inzendingen over opvoering

gordijn achter de schermen ratelt weerloos dicht de impressionist in ons is dood, gekruisigd je ligt voor het grijpen voor loerendgevoegde torens domino-spinnenweb met astma van begeert en opsluipende muziek ik tol als ogen van een ingeslapen paard red je niet kan niet mijn stoel wil niet vooruit je zwermt zwerft je kamer door ijsbeert…

ik zie je eerder als een zwiebelvamp die witte voetjes wil laten kijken een muilezel probeert te bestrijken gekruist een punt zuigt bij een neonlamp je polijst jezelf tot in de dakgoot toch is je vocht uit de bocht gelogen tegen het klaterhout aangevlogen zoals een eekhoorn zonder staart of noot dat vooral je zweetklier allergisch wordt…

Zeer geduldig In de oneindige verte Wacht heel waardig Meneer de olifant Met reuze flapperflap oren Hij wacht Voor de oranje, blanje, franje Circustent aan de overkant Weldra gaat hij weer Zijn act opvoeren Midden in de piste Dwarrelen muzikale tonen Uit z'n gerimpelde slurf Weerkaatsend over de Rode stenen vloer…

Naar ik van Wim Overweg (z.a.) heb begrepen vindt er weer een opvoering van The Passion plaats, met in de hoofdrol de Heiland, de Messias.…

een andere levensovertuiging die die ander, de andere mens kiest de ruimte van een dialoog vervaagt woede, venijn en dovemansoren praten, praten, niemand die meer vraagt hun geloof zou mij kunnen redden van de hel met name het helse vagevuur ook voor mij plaats op de hemelbedden het respect is geworden tot resp ACT een toneelstukje opvoeren…

Die de spanning bij ons opvoeren; en ons klachten geven over wat nastrevenswaardig leek; maar uiteindelijk over minder waarden bleek te gaan. Ons leven is zoveel leuker als het zich nuanceren kan met de goede waarden van de dag. Als het ons de zorgeloosheid biedt van het niet hoeven te hebben onder het behoud van een tevreden lach.…

een proloog sprankelend zonder omkleden voor de opvoering, leven naturel in scène gezet…

Zij is de uiterste ontroering Haar kunst de mooiste opvoering In extase het verlossende inzicht dat zij het wonder verricht Je bent nu ervan bewust waarop de levensdrift berust Bewustzijn nu zuivere esthetiek door de betoverende muziek die haar verschijning componeert en mijn gedachten voor altijd inspireert Haar verstilde pose beweegt en…

in de capsule van een onderzeeër heeft tijd zijn eigen gewicht tijd rekent af met voorrecht of onrecht hier heersen slechts de wetten van de ijzeren krijger in tikkende tijd wie dacht bij vertrek aan de kortademige loodzware dief ongenood en noodzakelijk die druk opvoerende gast?…

Eng is ook een slaapkamer tafereel, waar wajangpoppen een schimmenspel opvoeren; zich zonder handbeweging voortbewegen als dodelijk materieel.…

zelf ik heb er zovelen, onmogelijk te noemen in getal, om die bij de Muzen in te lijven herschik de herkomst op goed geluk, die dromen langs de echo’s van wat nog voorbij moeten komen tot aan de papierbak en tot aan de horizon die tot nu alles vrat geïllustreerd in losse einden woordvlinders met een tomeloze tred die hun act opvoeren…

zonder Bullen weliswaar Onze toekomstige prominenten schuwen het niet, te lopen onder die baar De meesten dragen nu een bolhoed Die hoge raakt zeker uit de tijd Strakke gezichten en met deemoed dragen ze hun verantwoordelijkheid Als je ze achter de schermen ziet krijg je een ander beeld Dan zijn het ineens weer echt studenten Maar hun opvoering…

Maar wij, weldenkende mensen, blijven de druk maar opvoeren. Ik betrap mij daar steeds vaker op. Op heterdaad.…

zin van onzin te kunnen scheiden, zonder schijn van zelfingenomenheid te onderschrijven, zelf kan ik als zovelen, onmogelijk het getal te noemen om te delen, herschik de herkomst op goed geluk in echo’s van de dromen, voortgestuwd door de woordwieken die jacht maken op hun eigen alfabet in een eindeloze tred, hun act opvoeren…

De leeuwerik verschijnt in zijn wisselende coulissen uit de dauw ontstaan uit sterren en een mateloze maan de zon als vaste toneelmeester schenkt hem een open doek, als een triviale meerwaarde van een tijdloze repertoire in een adoratie met een hartstochtelijke zekerheid uitnodiging met zijn opvoering gratis opgevoerd, als toegift…

De winter trof ons Slapend alleen Geen spoor verlopen In toverslag bijeen Dan priemt een sluimerend verlangen Verscheurend als een eerste licht In richting gemeend gevangen Toont ruimte haar gezicht Zo roept de vorm van beide Het hele circus in bedrijf Geen opvoering meer te mijden Ieder wakend in een oneigenlijk lijf Men went aan…

gelaten Ongewild stolt de elasticiteit Tot ongemakkelijke herinnering Door nieuwe indrukken bevrijd In voortdurende schermutseling Op volmaakte imperfectie Gedijt de hele poppenkast Ik zie blinde inspectie Bijziend toegepast Het overstijgt mijn petje Ontvouwt zich in dramatische grandeur Of als ongewild verzetje In bekende kleur De opvoering…

* apotheose: schitterend slot van een opvoering…

Altijd eerst even de spanning opvoeren. Op het vijfentwintigjarige huwelijksfeest van opa en oma zong ik 'Oude Harm' en las ik mijn gedicht 'Stamvader' voor. Mijn opa heet Harm en ik ben naar hem vernoemd. Met zijn zwarte, loeizware verrekijker keek ik naar de vogels in de weilanden.…

De duurste kaarten zijn zelfs uitverkocht Alle plaatsen zullen dan ook bezet worden voor Die eenmalige jaarlijkse opvoering van de Troonrede Deze krijgt eindelijk de plek die het verdient in De Hollandse Schouwburg, op het Toneel Een stuk met één akte, op- en afgang Maar zonder applaus, wel een driewerf hoera Met in de hoofd- en bijrollen…

ik mij inmiddels toch ook wel mag rekenen, alhoewel het bloed nog driemaal daags bruist van energie, gepokt, gepfizerd en gemazeld - zal de stem van deze rijzige grijsaard van toen nog herkenbaar in de oren klinken als de vertrouwde klanken van een Friese staartklok, die des zondagmiddags exact om half vijf zijn kunstje voor de radiomicrofoon mocht opvoeren…