Alle inzendingen over orkaankracht

Elk wissewasje Vergleden in De maalstroom Van de tijd Tot orkaankracht Uitgegroeid het verwijt Die ooit bruigom heette Gekrenkt tot op het bot Gooide willens en wetens De deur van zijn huw'lijk In het slot Alto Adige, Dolomieten, augustus 2012…

Verwoest door een storm dreigend met orkaankracht deceptie enorm Duinerotiek op een kruising van zand en schelpen In de kern van zich- zelf, lees ik haar gedachte concludeer allicht dat zij verwachtte…

Ik liep averij op terwijl ik dacht in veilige haven te zijn Woorden met orkaankracht dringen door mijn wanden Als woeste wind komt de haat binnen De utopie verloren Het zuigt mij de kolkende massa van verbetenheid in Geen rust of hogerwal Ik koers door onbekende werveling Zoekend naar een thuishaven…

windgedicht over mijn vrind stormt ook een menselijk gezicht ik dacht dat hij speelde wat vlaagde en de tijd vertraagde in de luwte van toen had met hem te doen omdat hij zich stuurloos liet gaan duikend in de laatste waan wilde de wereld zien zijn krachten meten zonder ankers en limieten alles vergeten liet zijn macht tot orkaankracht…

orkaankracht, die nachtelijke storm al ontelbare jaren zieltoog ik gelaten boegogen gericht op het land half verzakt in zwaarmoedig zand grafdelver klus gestaakt, voortijdig steigerend nog over kokende golven sloeg het rijkvergaarde overboord aan xenofobe kust kon torenlichtsnoer de stranding niet verhoeden evenmin geroutineerde boots…

Wij dreigden met orkaankracht het luchtruim in gezogen te worden maar lieten net op tijd los. Niemand dacht meer aan de koude oorlog. De vlieger, met schoolmeisjesvlecht, werd kleiner en kleiner, o bitter verlies, en er was nog geen hulplijn. Urre! riepen wij. Urre!…

ik droom dat het weer is als vroeger vertrouwend kom ik je tegemoet een lieve man en voor de kinderen een echte vader die weet wat hij doet ik droom dat ik, als een orkaankracht vernielen kon dat verwoestende jaar toen die storm kwam in ons leven en jij jouw liefde gaf aan haar ik weet dat al die mooie dromen…

Het is gewoon waar: ik ben veel banger dan jij Ik sta hier met jou voor de rivier Straks zal de stroom mijn bloemen meenemen Niemand zal er getuige van zijn: geen burgemeester, geen comité Er is niks, geen Marche Funèbre: alleen wij twee Ik sta hier met jou voor de rivier Dat je ziek was, dat wisten we maar dat de tijd ons met orkaankracht…

‘Ruwe stormen mogen woeden’ En morgen komt Storm Eunice aan land Aan land in ons Koninkrijk Nederland En met name in het Waddengebied Eunice laat de wadden-eilanden trillen Op hun fundamenten van zee en klei Het is de laatste waarschuwing aan Konings regering Blijf met je Haagse poten van de Waddenzee af! Zo niet, dan gaan jullie hullie dat…