654 resultaten.
[ Als herfstbladeren ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Als herfstbladeren
waaien onze verlangens –
steeds op in de wind.…
[ Slootwaterhemel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Slootwaterhemel,
maanverlichte weg, bomen –
stil oud geworden.…
Eindeloze tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Mijn dagen gaan nu al zo lang
in klamme regelmaat;
mijn nachten evenzo
want slapen is gelijk aan waken.
Mijn dagen, nachten gaan zo moe voorbij,
seconden traag,
tot in de eeuwigheid,
in levenloze regelmaat.
Ontdaan van alle lust tot leven
is mij mijn einde niet gegeven ;
mijn nachten-dagen gaan maar voort
in klamme regelmaat van eenzaamheid…
Elkaars zinnen aanvullen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 330 Ouderdom
Vroeger he, liep ik zo hard als een haas,
tegenwoordig ben ik jaloers op een schildpad!
Zij/ vroeger nam ik de trap met vier treden gelijk
Hij/ nu nemen we de trap lift
Hij/ vroeger kwam ik om zes uur mijn bed uit
Zij/ NU weten we niet hoe snel we er weer in kunnen.…
[ De vele jaren ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 De vele jaren
trekken mij krom en ik zak --
weg in mijn wortels.…
jij, mijn kind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 238 zie je ook, mijn kind
de verte van dichtbij
kijk jij naar buiten, vooruit
terwijl ik met het verleden vrij
je ogen volgen de dromen
die ook ik ooit heb bemind
jouw met hoop gevulde hart
ontmoet ik in een late echo
die zich thans in mij bevindt
geef me
als je wilt
je kleine hand
als het mag
voel ik mij,
voor even,
een eeuwigheid…
Pastoraal werker (02)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 256 Kan maar slecht meer tegen drukte
Zei ze en ik schreef het neer
Maar ze had haar Lieve Heer
Waardoor haar het soms nog lukte
Spijts hij uit het leven rukte
Hen haar dierbaar, telkens weer
Kan maar slecht meer tegen drukte
Zei ze en ik schreef het neer
Al haar vreugde en haar zeer
Hoe ze vroeger soepel bukte
En dan veldboeketten plukte
Hoe…
gedijen in het zicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 67 het is lang geleden dat ik
dagelijks de zin verwoordde
vanuit een divers perspectief
is het zo dat mijn blik in het heden
meer wordt vermeden, of
is alles al vermeld, verteld
over alles wat mij bekoorde
ben ik afgevlakt, ingepakt,
ingezakt, is de emotie vergrijsd
is de dag enkel een dief
op de loer, kwijlend wachtend,
op een vruchtbare…
Een krimpend heden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 ik zag haar bij
de weg omhoog
zoekend en toch
duizendmaal gegaan
later op de dag
daalde zij af
gekromd, schuifelend
in de ouderdom
waarin tijd vervloog
in een slijtend bestaan
kleren, kleurloos bejaard
schoenen, sloffen
ooit stof van aard
zo ging ze traag vooruit
en doorheen de jaren
verdampte achter rimpels
iedere vraag
zij…
Als men verjaart
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 bij het ouder worden
rijst in mij de vraag
wat doe ik met de eeuwigheid,
valt er in het hier en nu
dienaangaande nog iets te kiezen
of zal ik slechts gaan vertragen
en het stoffelijke, al dan niet
vergezeld van de geest, verliezen
ik heb besef van mijn beperking
en weet niet of ik er in slaag
of ik daarmee het inzicht vergroot
dan wel…
[ Er is een naam voor ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 61 Er is een naam voor
oudemensengebouwen --
ze heten: Verlies.…
De olifant
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Waarom heb ik mijn leed geleden
geweven al mijn grote kleden
die na een tijd zijn weggedaan
of anders hangen te vergaan?
De kersenbloesems vallen
zie hoe vroeg ze vallen
ze sneeuwen in de nacht
ik zou wel willen huilen
.....Waar is de tijd gebleven
.....waarin de kleden zijn geweven
.....die hangen te vergaan?
Er zwemmen kamedraadjes…
Vlekjes Leegte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Trek de eerste uit, de tweede
en nog een paar
elke dag
Misschien denk je dan
verven is beter
en je probeert wat
vlotte kleuren en
je kijkt vaak in de spiegel
Dat is het dan
Tot je lege vlekjes krijgt
waar een grijze haar niet opvalt
Tenslotte trek je de laatste uit…
het houdt niet op
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 het is niet zo
dat in de ouderdom
het leven is geleefd
dat blijft ademen
tussen pilaren
van een slalom
het licht blijft je raken
zo er honger blijft naar verlangen
en liefde;
wat dat ook moge zijn,
en ergens naar blijft smaken
maar toch word ik vaker gevuld,
en door herinneringen ingehaald
danwel door een traagheid in
aanlengende…
[ Ik voel me heel oud ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Ik voel me heel oud
met dit weer, met deze kou --
zo breekbaar als glas.…
Hangend in de wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Op het strand duwen we ons
door de wind naar het licht toe
Er is geen tunnel of heilige poort
Om op adem te komen draaien we
ons om en rusten uit, de wind gaat
heel de wereld over, en wij waaien
even mee met de meeuwen en
stromen even samen met de golven
uit over het blinkende zand
Het luchtruim is ons te groot
schuin voorover hangen…
[ Ik ben oud, ik drink ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 33 Ik ben oud, ik drink
wijn van een naamloos veldje –
om ooit heen te gaan.…
Ik kan er niets aan doen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 26 Mensen zijn te kort oud
en te lang jong, ze worden
niet zo wijs als kabouters
Ze hebben weinig profijt
van de lessen die ze trekken
uit vreugde en verdriet, en
van de lessen die ze negeren
omdat ze liever geloven
in wat de wereld belooft
omdat ze liever geloven
dat het binnen bereik is
en het vooruitzicht het waard is
om te blijven…
Observatie.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 263 Zie ze schuifelen langs de rekken,
als een schaduw: grijs en anachroon,
volmaakt vergroeid met haar rollator
valt haar traagheid uit de toon.
En ook... gedachtenpauzes
die steeds langer worden, dat zie ik
wanneer ze hinderlijk en schuin
voor de zuivel stationeert
en wellicht denkt; wat doe ik toch verkeerd.
Thans aan de kassa
kijkt ze…
Ouder dan ik ben
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 29 Ik weet wel dat ik het ben
die vrouw die ik niet ken
dat vriendelijke maar vreemde
gezicht dat ook op foto's staat
met een brede mond, met plooien
kraaienpoten en hoge slapen
die niet kloppen, niet met mij
niet met mijn handen die lustig
het leven betasten
Alleen de ogen van anderen
zijn gewend aan het masker
dat ik niet af kan zetten…
Spelen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Ik ben oud geworden
en kan alleen nog spelen
met mijn gedachten
de rest is te stram
Maar vergis je niet
het is aangenaam
om in de warme wind van vandaag
te voelen hoe het is
om in een dunne jurk
op de steiger te staan
wachten zonder noodzaak
om iets anders te doen
dan wapperend in de zon
te genieten, terwijl ik
inmiddels voor me…
Ouder worden is een kwestie van ontwaken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 beeld je in dat wat tot nu geweest is
enkel winterslaap was
winter, kou, regen
sneeuw en ijzel
roest op het raam
’s avonds vroeg donker
’s morgens laat licht
ouder worden is ontwaken uit die winterslaap
en de hese kleur van lente herkennen
ouder worden is een kwestie van ontwaken
je ademloos en begerig niet verwachten aan wat komt
brood…
Mijn #edt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 De hemel brandt, nevels
rukken op, de seinen slaan neer --
Iedereen leeft langer
dan de wereld waarin hij opgroeide
Hij moet zich terugtrekken
of veranderen
De wachttoren is onbemand
in de verte janken er honden
Deze stad mag niet meer bestaan
zoals ze was, haar theaters
zijn overbodig verklaard
De laatste spelers zien toe
maar nu…
alleen de huid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 ze verloor de
wijsheid van
haar lichaam
beweegt
langzamer
dan een oude
bemoste steen
ziet iemand
verder dan
haar verweerde huid…
Polonaise
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 37 Ik was jong, ik ging
grootse schoonheid ervaren
op handen van succes, nu
loop ik op wolken
van elektrisch licht
glitter en bewondering
mijn pensioen te vieren
in de hemel der feesten
ster onder de sterren
lachend mooie mensen
parels, botultox en gel
in halfgrijs haar, onvermoeibaar
op de maat van het koper
niemand hoeft naar de…
oude mensen gaan niet dood
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 de tijd valt hier samen met
het ego door de mand
Dean Martin stuurt nog steeds
Red Roses for a Blue Lady
hoe lang ben ik nou hier
een half jaartje ongeveer, Henk
de buurvrouw van Henk fluistert dat ze zijn
mes en vork aan de goed kant gelegd heeft
ik snap niet hoe ik hier gekomen ben
herhaalt Henk, het was volgens mij een ongeluk…
Gedachten in de ouderdom 5
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 68 het lijf of is het de geest
welk ervan beroert de rem het meest
alsof een zware slaap op mijn schouder drukt
en de kracht van de dag onderdrukt
is het bovenaards en onzichtbaar
ik zoek en denk en ik verklaar
dat het de blaren zijn die de zon verlaten
en mijn zomer het najaar inpraten
telkens is het onwennig gevoel
ieder levend wezen weet wat…
in het park
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 28 gebogen en stram
leun ik op mijn wandelstok
en zie vanonder mijn wenkbrauwen naar haar
de grijze duif die nog kan vliegen door mij heen
het ontmoeten is een fantasie voor twee
doch gedragen door een speelse lok
even vangen we elkaar in een ooggebaar
schalks wordt weer een glimlach geboren
iedere dag kent zo een hoogtepunt
door een weinig…
De dag van gister
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 579 verstuif mijn ouderdom
vervoer me op de oude sleeën
die mij ooit in vervoering brachten.…
De ouderdomseweg
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 174 Een heer
zo oud als pulverhout
Zo teer en broos
dat hij bezwijkt
(of dat het lijkt)
Zijn adem wee, verzwakt en voos
maar ondanks dat
Een sterke wil
Een scherpe blik die alles zag
Ook wat God en mens vermag
De zaligheid der ouderdom
Helaas, ook deze man komt om...…