Alle inzendingen over rode draad

met handenvol regen gaf ik jou de zegen na jij draaide je om en ving een opkomende zon ieder zijns weeg nog steeds wappert de lach als vrijheidsvlag voorzichtig rol ik de rode draad van verbondenheid uit stuur jou gedachten wensen en dromen om toch even bij je te zijn reken af met gebroken structuren gewoontes die te…

rozenhout klemt als doorn in mijn oog een zwak protest de gouden dukaat aan de afschuwelijk rode draad ik ben de eenogige piraat een stompje krijt hinkelt me naar een getekende hemel de stiekem geplakte kauwgom onderaan is het knelpunt om te sluiten wat moeilijk open kan…

Steigerend op de rand van de klif de bok - de rode draad om zijn hoorns raakt los. Een nachtvlinder dwarrelt over de rekenaar – indachtig word ik al die kinderzielen en wij zijn hier om het te noemen. ZONNELEEN De sequenties van Amos 31…

ik laat me gaan mijn lichaam kijkt me aan de ogen ongebroken nog is er de rode draad het fluïdum dat beiden raakt ben vrijheid zonder grenzen tijdloos in verplaatsend zijn het aardse is voorbij emoties stralen in geluk hun eind toch moet ik terug de ogen huilen van het lichaam op de rug…

Levens met een Rode draad Gedegen en Getekend voor nu Daar voor altijd Vlammend en zeer sterk Vergezeld door Tijd niemand Kan zeggen dat Zij hebben gedaan Het beste voor Eeuwig. Steeds en opnieuw Beeld van gave 't Leven lief Daar de vreugde Altijd moet klinken Daar signatuur Verdwijnt met de tijd…

je huist in pluizen wol het uitzicht stoffig en je hoofd is overvol de zachte draden haken niet van binnen laten zich niet spinnen en tot garen klaren je wilt weven het leven in patroon vorm en kleuren naar het dagelijks gebeuren het pluizen maakt je dol de rode draad is al versleten dagen zijn aan het vertragen omdat de uren…

refreinen aan de weer rood verbonden draad…

ik wil perspectief geen vergelijk dan blijft de horizon nog buiten mijn bereik diepte om in te verdwalen een handreiking die het beste uit mij kan halen licht en schaduw in scherpe contrasten om nog nauwkeuriger op mijn grenzen te passen mag ik jouw warmte als mijn rode draad een horizon die liefde in perspectief nog open laat…

waar vuur ooit verbond in pulserende warmte kromp het contact tot een dunne rode draad waarin info en data inhoudsloos passeerden in een lege straat oud nieuws versnelde de totale staat van ontbinding totale verwaarlozing van update en reset hadden internet platgelegd alleen de buren konden met wachtwoorden nog even binnen…

ik kwam ze tegen de aangevers vanaf de eerste stap oogcontact dat vervloog in de plak die de waarheid uit zichzelf kristalliseerde loste op tot weggooi prop we boodschapten zonder geheimen kenden elkaar niet maar herkenden wel gedeeld perspectief dat als rode draad langs de wereld liep onzichtbaar voor die zich er nooit in heeft…

Een verraderlijke windruk breekt de rode draad. Een papieren draak stort te pletter, hoog uit de lucht. Einde?…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt waanzinnig goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…

De rode draad heeft iedereen begrepen, We worden naar vermogen afgeknepen.…

Voorbij is het floreren Ze is als een spin zo kwaad Het is de neergang die ze haat Een God die futloos gadeslaat Ze weet zich eigenlijk geen raad Ze is hem kwijt haar rode draad Haar zelfbeeld demonteren Niet langer meer creeëren Is dat wat haar te wachten staat? Ze weet zich eigenlijk geen raad…

Ik noemde de natuur verbintenis Het heeft zo zijn eigen wetten En rode draden Het kent geen vertakkingen nog Welke rode draden hebben mensen Ik volg de draad achterna Als ik in de knoop uitkom Ontdek zijn oorspronkelijke oorsprong Deze aarde balanceert op een koortje Gelukkig heeft het zijn draai gevonden Tenminste alles om ons heen is…

Mijn leven is veranderd ineens een andere draai het komt écht door jou dat ik naar liefde zwaai Een prachtige rode draad van liefde zo heerlijk zoet wandelt nu door mijn leven het voelt puur en erg goed De wolken kleuren helder de lucht klaart hemelsblauw het is niet te verwoorden hoe zielsveel ik van je hou…

Het kan niet anders je ligt hier stil te zwijgen sinds de laatste julidag De dodenakker minder doods vandaag dag van Allerzielen Een ster was je in woorden rijgen aan de rode draad van je bestaan Ik deed er vaak 't zwijgen toe zo boven thee en cake Wat onlangs bleek is dat ik je stem begin te missen.…

je hebt alles aan elkaar genaaid de rode draad dubbel gestikt hun lijf geflikt met nonchalance en wat lieve woorden ze hebben het gepikt ze gingen op de rug harten duizendbreken emoties snel vergeten maar hun ziel moet terug ze willen nu geen spiegel zijn en niet die zoete pijn die jij ze hebt gegeven in dromen uit een ander leven…

draad wordt met prikkels beslagen…

Het moment van bezinning gaat met een vraagteken als een rode draad door je leven en toch zie ik jouw schoonheid binnen in je bonkende centrum meer dan jouw onhebbelijkheden.…

diep en pijnlijk nam het geweld bezit van je het kroop onder je huid een ijzige stormwind was het die je oppakte om je dan weer neer te smijten de rode draad van je brieven sliepen op zolder verborgen in een bleekblauwe kist omzichtig stofte zij je zieleroerselen af woord voor woord spelde ze wat je schreef na honderd…

een zijden draadje hing en ik uiteindelijk de rode draad van leven niet op hoefde te geven…

hij wist het donker als geen ander te bespelen stapelde kleuren in vage vormen verstikkend op elkaar geen uitweg omdat stilte echode zonder weerkaatsen niets om te raken weer contact met jezelf te maken geen rode draad om terug te keren naar leefbare sferen een zombie die geketend zichzelf niet meer ziet alleen de gordel…

draad…

draad of zoiets…

de dood van mijn dochter is een rode draad zijn laffe daad -toen hij haar nam kwam onverwacht; mijn gram voor altijd durend na zoveel dagen nog haar geest in duizend meisjes zien blond en lang geschouderd bovendien verwaait door mijn verlaten zien tot goud ik voel me oud als ik haar jeugd in stilstand weet het glas is koud, maar…

Het weefsel, waarin mensen rode draden zijn. De stoffen, die wij wisselen. De talen, die wij allen samen spreken. De goede gedachten, die alle mensen samen delen. Het goede, dat ook kwade mensen doen. Stoffen, talen en goedheid vormen het wonderweefsel dat alle mensen samenbindt.…

Om met een hoofdletter te beginnen Ben ik iets te klein Deze legendarische band Ze stoppen en dat doet pijn Als een rode draad In gekleurde klanken Door het leven Laten we ze bedanken In een schouwburg genezen Van een krankzinnige tijd Het is voorbij Het kent geen spijt Elke dag valt iets te vieren In het klein en in het groot Geschiedenis…

zij wist het de rode draad was eindelijk kortgesloten stukjes pijn smeulden nog na maar beëindigden niet meer haar zijn zoals in de verhalen die zij de laatste tijd in haar huid gekerfd had in radeloze woorden zonder ooit contact te krijgen met totale onaanspreekbaarheid zij was aan het vervloeien zonder de gevarenvlag…

Als een rode draad loopt de weg door mijn hele aardse leven heen. Vanaf de doop tot aan het laatste gebed loop ik deze weg met opgeheven hoofd.…