4177 resultaten.
suites voor J.C.Bloem
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 163 II -de ontmoeting- 1889
het natuurgebied
een weiland vol ganzen -
afschieten of niet
harde beten -
in het moeras met knoeten
hoe kort het leven
het zusje louise
neemt met dubbele treden
de hoge trap –
als een miskraam
voor de angstvallige moeder –
de wereld in brand
turf van kalenberg
een brede sloot met wat riet…
stompjes schrijven poezie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 678 mijn vingers
zijn al afgebeten
stompjes schrijven poezie
ze kauwen lang
op mijn geweten
slikken doen ze echter niet
mijn teksten blijken
geniaal te zijn alleen
hun geesten weer te klein
ik schrijf met bloed
in ieders hart, dat voelt
vertrouwd en heel apart
ben de blauwe bloem
in het koren, ze maaien maar
die kleur gaat niet verloren…
als het waar is
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 372 Voorbestemming na de nacht
Inspiratie verwilderd
gedichtje geschilderd
Passie samen kracht
Bevrucht in gedachten
Winden vangen graan
En wieken en torenas en kraan
En
Zoals ik het voel
Schrijven doe ik zittend
Wat kan ik liggend doen?
Als het waar is
Poëzie is springen
Ik vind je leuk…
Ode aan mijn jas 8 (vorm)
gedicht
3.0 met 23 stemmen 7.055 poëzie te schrijven
die als een jas met je meegaat
ik haat je wel eens
altijd moet ik erop letten
dat ik je niet vergeet
soms lig je te wachten
in stoffige hoeken
door jou, omhulsel,
ondervind ik het leven
aan den lijve
ik groei in je vorm
waar ik steeds meer naar sta
---------------------------------
uit: 'Ode aan mijn jas'…
Ik schrijf horizontaal
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 331 'k Wil poëzie bedrijven
en liggend in m'n nest
doe ik m'n allerbest
om dit sonnet te schrijven.
Het is voor mij geen straf.
Ik ben - het zit me mee -
al op de helft: de twee
kwatrijnen zijn nu af.
Nog even twee terzetten.
(Die horen in sonnetten,
als ik me niet vergis.)…
Breedspraak
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 260 Wat heb ik toch een hekel aan die brede traagsonnetten,
waarin de dichter schone poëzie probeert te schrijven,
maar uitgebreid enorm krampachtig aan het woord wil blijven.
Met menig stoplap weet-ie vrijwel niets uiteen te zetten.
Ik maak er maar een snelsonnet van. (Sorry: niet cum laude.)…
Poëzie met een hart.
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 228 Als dat door de lezers gevoeld
zou worden was mijn doel
bereikt omdat ik graag
Poëzie wilde schrijven met een hart.…
Uit jouw stilte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 184 Uit jouw stilte
wil ik naar de lente lopen
doorbreek het zwijgen
met geluid van puur geluk
op het strand is de horizon
weer zuiver en toereikend
als een maagdelijke bladzijde
in gedachten zonder poëzie
nabij een dichter die wil schrijven
uit jouw stilte in de luwte blijven
zonder stemgeluid en zonder echo
alleen de grijze tinten van…
onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 234 in het landschap
dralen schapen tussen bloemen
in de wasem van weiden
alsof ze zich neerleggen
bij de éénvoud van onze poëzie,
en men kan zich zelfs
vergissen van eeuwigheid
in woorden van ééntonige lettergrepen
terwijl we onder de bomen
onze overwegingen schrijven
leg ik je vast ,plaatsen we de dingen
als deze woorden in de
vorm van…
Wat toevoegt.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 196 Ons verblijf is enkelvoudig
ook al is het kort of lang
poëzie is met u en meervoudig.…
Strak omlijnd
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 210 op Franse ramen
bleef jij tegen mij praten
en ik luisterde
de oude pendule aan de muur
tikte zijn seconden
strak omlijnd
zijn het momenten uit je leven
van heden en verleden
waar stilte zwijgt
in alle talen
bied poëzie troost
uit licht en schaduw
waarover je niet schrijven kan
het blijft zich hullen in nevels
van stilzwijgen……
Engelenzang
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 573 Zelden begroette ik zo enthousiast
de stemmen van de achtergrond
wier resonante klanken mij inspireerden
in hart en ziel tot hemelsfeer
naar beheerste pennenstreken
in ganzenvlucht.
Met open armen verwelkom ik
deze zoetgevooisde engelen
in een overgave van openheid
en laat me onderdompelen in een wereld
vol poëtische schoonheid.…
goochelwoorden
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 640 Toveren met
goochelwoorden
voelen wat je zegt.
schilderen, met pennenspinsels
voelt nog lang niet slecht!
gedicht is af; want alles mag
zelf ben ik de baas
zingen met het toetsenbord
als rozen in een vaas…
SOMS
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 527 Schrijf ik met leegte
blikken vol niets
zien wordt staren
het idee vervliegt
als ether
vluchtig weg
de stilte bijt
zich vast
in een tel
en verglijdt
in een moment
van aarzeling
het wit blijft wit
zonder het zwart
van de inkt
zonder de kleur
van het gedicht.…
Mijn eerste woorden
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 62 ik heb jou altijd
mijn eerste
woorden gestuurd
uit de zomer
van mijn hart
verpakt in de
mooiste lentekleuren
zongen zij al
voorjaar toen de
laatste sneeuw nog
niet gesmolten was
wij die altijd
samen spelden
in diepgang ons
gedicht opstelden
om zo de warme
empathie te leren
van samen leven in
proberen onze
liefde op wit papier…
Een gedicht schrijft een man
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.807 Langzaam ontstaat poëzie.
Met de pen leest het gedicht
wat er niet staat.…
dingen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 621 als mijn gemoed overloopt
van ont of beroering door
de alledaagse dingen
dan vloeien uit mijn vulpen
veel woorden die hopelijk
eens groeien tot stijlbloempjes…
Uitbraak
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 Hoe het ene woord spreekt
met het andere
zich verzet tegen de zwaarte
van het schrijfpapier
hoe de zin spreekt tot het punt
of net erover in het niet gezegde
zo willen mijn gedachten
vloeien van mijn pen op het blad
en terug in mijn ogen
waar ik ze als mijn eigen jong
liefkoos en verorber
soms terug uitbraak.
© Rudi J.P. Lejaeghere…
gedichten.nl
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 411 gedichten.nl moet altijd blijven
want liefde voor de poëzie
maakt je een blijer mens…
Obscuur
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 195 wat bewoog de dichter
de zelfzekere kicker of het mazzelzwijn
hoe te achterhalen wat de dingen waren
voor ze neergeschreven zijn
wat dacht die maker bij het stellen van zijn regels
en het trekken van de lijn
was het afzien of verstrooiing
was er wilskracht deed het pijn
waarmee de klanken zijn gevormd
trilt wat na in rijm
nimmer…
Linten en opsmuk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 216 met de dood
op de hielen
moest ik knielen voor
het altaar des leven
daar lagen
mijn goede gaven
bewierookt door velen
maar het goud glansde dof
zonder linten en opsmuk
was het demasqué compleet
eens gloedvol geschreven
nu zijn de kleuren vergeten
ik krijg nog wat jaren respijt
niet meer kwantiteit maar
mijn gaven moeten kwaliteit…
Bijna speels
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 175 je schreef
bijna speels
gedachten in woorden
maar wikte en woog
vijlde en polijstte
een briljante settingsboog
heb je juwelen
zien glinsteren met
zonnetjes in ieder facet
het licht
kwam van binnen
glansrijk in poëzie neergezet…
Waarom zou ik...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 hij schrijft geen enkele zin en toch
mijn evenknie
het is weleens goed dat een schrijver
weet dat de geest ook afhankelijk is
buiten de eigen wil om, want bezieling
als sleutelfiguur is de spil
zie dit schrijven vooral als uitdaging
of hier nog iets van mijzelf in zit
een eigenschap van gedrevenheid
die met ongeduld de boel omspit
vergeet…
In het aanschijn van poëzie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 227 poëzie
zonder hun immense jaloezie…
Van het kruis gewist
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 146 de woorden
zijn geschreven
in klank en kleur
tot zin geweven
strofen structureren
het verhaal
de wende lijkt banaal
voorkomt puntig een schandaal
het mes is kil
gezet in harmonie
fileert emotieloos patronen
om de pointe weg te honen
de woorden zijn gekist
gedicht en titel al begraven
schrijvers naam
is van het kruis gewist…
Een vleugje poëzie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 181 je houding
straalde wijsheid
met een warme lach
in milde tolerantie
omarmde jij gedichten
bij het oplichten van gezichten
maar ik zag
je vinger krullen en je magistrale
armzwaai kon de deceptie niet verhullen
ik werd naar de hoek gestuurd om
te overdenken hoe ik over platitudes
een vleugje poëzie kon schenken…
Letters zwart parkeren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 232 mag ik ruimte nemen
letters zwart parkeren
op dit witte vlak
wil ze wel centreren
zodat ik niet meteen
alle beginposities pak
maar eigenlijk
ontstijgt de inhoud
het dun geschept papier
want driedimensionaal
leest u altijd
mijn gedichten hier…
In wispelturig bewegen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 263 schampen
het kalende land zonder
opening van vingers
blijft alles strak in de hand
maar woorden vlijen
zich neer in de luwte
van struiken gedijen in
zacht van een zomerse zon
tussen bosrand en weiden
vermeien zich zinnen tot
strofen van wisselend licht
door het schaduw gedogen
zo dicht ik landschap
met refrein aan de hei
golft poëzie…
Wit weer ongelezen blijft
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 254 eenzaamheid
vertrouwt het
wit papier
als chaos vlekt
in tekeningen
die geen letter
zullen lezen
zij bouwt
op lijnen
tussen regels wit
fel uitgelicht
doorziet gebrek
aan zinnen
en gevoel
diep van binnen
is het stil
als wanhoop
tegen muren krijst
alleen-zijn geen
respons meer krijgt
wit weer ongelezen blijft…
Magie van soepele zinnen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 510 de lege tekst
tocht wind
luguber kaatsen
medeklinkers
echo's naar elkaar
ze kunnen geen
volume vinden
klinkers klotsen
tegenritmes en
zijn onbenaderbaar
woorden missen
de magie van
soepele zinnen
brengen niet meer
binnen dan betekenis
strofen vloeien niet
omdat de inhoud
strak bevroren lijkt
misschien wel
doodgeboren…