Alle inzendingen over serveerster

voor een ander is de tafel leeg standaard een koud tafereel aan 't raam, ja daar zat ik toen ik mijn eerste drankje van je kreeg ik verplaats me als vloeistof hopend door cohesie naar jou geleid op jouw blad zal ik stabiel zijn de omtrek van mijn wereld klein waar ben je, wat doe je mijn benen voelen aan als lood elke keer een tent betredend…

goud glinsterende manen boven zwart fluwelen kraag je bleke sproeten gelaat met fonkelende blauwe ogen jou met dienblad zien balanceren op het drukke duin terras geeft mij Vlielands schoonheid op een presenteerblaadje verstopt achter een boek het hart kloppend in je broek voedt een koel glas bier je fantasie met wild plezier mooiste…

Ons land zucht onder personeelstekort: geen conducteurs, serveersters, ICT’ers, men valt terug op sleetse AOW’ers en vele klussen worden opgeschort. Ook ik ervaar de schaarste aan den lijve: ik moet mijn snelsonnetten zelf weer schrijven.…

in onze stamkroeg in Assen hebben we elkaar weer ontmoet de serveerster herkende ons bracht vertrouwde cappuccino nooit raken we uitgepraat springen van de hak op de tak vele draadjes van vriendschap zijn getwijnd tot een koord na het broodje gezond delen we samen de nota…

Als ze Serveerster waren geworden, hadden ze zich beter niet van vingertaal kunnen bedienen, maar ja de taal van het geld is blijkbaar de taal van de schutting? Vraag ik me toch af, wie al die graffiti spuit op onze omgeving?…

krokant gebakken schrijf ik mijn woorden in een ouderwetse elegantie op de tafels langstelige rozen de wijnkaart leest als een gedicht met mooie flessen rode bordeaux de kaart hedendaags werelds maar ook gerechten in perfecte eenvoud koks als ware kookregisseurs bedrijvig gastvrije serveersters in een entourage waar…

Een bronzen serveerster trakteert me op een beker wijn en een heupwiegende blik: wow, de sterren strooien schijfjes verblinding op mijn ogen! Ach het is weer eens zo’n doorsnee zaterdagavond in Marokko.…

het was in Southsea Coffee aan Osborne Road ze schuift een stoel weg van de tafel de serveerster staat op ik kijk door het brandraam naar buiten het eiland lijkt niet ver van hier is er iets dat je me niet verteld hebt over Portsmouth en over het eiland wankelt haar stem zwijgend staat hij bij de deur een etalagepop in kleren die een…

Ik dronk in Domburg een Leffe-tripel, terwijl ik nog steeds voor me zie hoe de serveerster het bierviltje neerkwakte en haar borstjes bijna naar buiten floepten in Parijs dronk ik keurig een cappucino op Place de la Concorde, waar de dames om mij heen mij voor een filmster hielden, maar hun niveau zou ik nooit terugzien enkel in mijn dromen…

straat Volle, zonovergoten terrassen, het Zeeuwse Volkslied klinkt als een polka over het plein 1940 en over de Pottenmarkt, gevolgd door, hoe kan het ook anders, de Klok van Arnemuiden Links en rechts van me op het terras bij De Vriendschap zit ik in het midden van een kakofonie van Duitse en Nederlandse woorden Een mooie, vriendelijke serveerster…

Iedereen hoopt op beter, gode zij dank en, ja, daar komt ze weer de goedgemutste serveerster met een open jong gezicht maar wel met een hoop zorgen die ze verbergt achter haar voorhoofd, gelukkig maar, en daar is weer een rosé hup sakee. De wind waait nog wel Koelte van ver Ergens waar het nog veel Kouder wezen zal.…

Normaliter drukken wij hier onze Havana's uit in de aardbeien met slagroom, rijen tegen de serveersters op en kotsen brullend van ambivalentie in de champagnekoelers om onze lediggang te vieren.…