Alle inzendingen over servet

Genotvol eet ik vraatzuchtig dit nat gespeend festijn En laaf mij zelf aan nippels en romige borstpartijen Gravend verbrand ik mijn vingers in verboden vallei Om naakt de disk te bestijgen en hongerig te vrijen Zo ik voldaan met bloed besmeurd servet opvouw Ligt jij onvoldaan met maagdelijk passie te hunkeren Klinkt de schreeuw van mijn egocentrische…

mol in de Ardennen Die zei verdorie dat wist ik niet dat een slak zo hard kon rennen Maar de mol had best wel trek in een sappig slakkenboutje Daarom spande hij over het bergpad een dun doorzichtig touwtje Daar knalde de slak in volle vaart luidruchtig tegenaan en even later was het dus voorgoed met hem gedaan Want voorzien van een servet…

. ---------------------------------- uit: 'Servetten halfstok', 2007.…

belofte en gemis tussen verbod en genot tussen filter en duisternis Tussen ongekende hoogte en onbekende diepte tussen vreugde en heimwee tussen afstand en diepte Tussen stijgen en dalen tussen roof en tocht tussen slagen en falen tussen schoot en schot Tussen wal en schip tussen vloek en gebed tussen neus en lip tussen laken en servet…

Zo hier en daar nu: overbezette terrasjes met wat lome glazen bier, net geleegde asbakken, licht besmeurde servetten, en de lichamen van talloze ontzielde fruitvliegjes. De lucht zindert, de hemel boven de daken trilt. Liefdeskoorts in voorzichtige pasjes op de alles verslindende straatstenen.…

verschrokken tomaten ontvelt de kolen en ’t gelag raken nu aardig in de fik, en moppen en goesting komen rijker ter tale een reuzensteak ligt nu te sidderen van schrik en ’t bier wist de schroom rond hun stoere verhalen schouders en meningen met een flink randje vet zwellen en bakken bij het sluipend gesteuk nu schransen de beren zonder bestek of servet…

Mijn zuster is bespiegelend Ook ik dook eens mijn pijnen in Kwam uit bij kind en het gezin Ik leerde houden van een Man Die op Zijn beurt boos was en ver Maar hoger dan de blauwe luchten Toch veel van alle kinderen hield Tussen servet en tafellaken Zong ik verlangend als een bruid Om deze vreemde bruidegom Die zwijgzaam was en zelden thuis…

de dag breekt aan dat zij jonger wordt het meisje op haar trouwdag met daarna de kinderen mijn lief komt straks, zegt ze ik wacht op hem dan mag ik naar huis Pieter heeft een tekening gemaakt voor mij kijk maar ze houdt een wit servet omhoog nog netjes opgevouwen, legt het meteen terug naast het bord met boterhammen hij wordt groot…

Zichzelf op poten zetten, met alleen een tafelblad En wat servetten waar hij op schreef: ‘Geloven was voornamelijk: blijf, nog even…bleef.’ Het viel niet mee, die vele beetjes naar de zee. In vingerhoedjes van plezier, met waterdruppels op een pier Win-win synergetisch rekenen als 1 + 2 was 4.…

Een heerlijke kerstgeur vond het zeer intiem karakter gevat in servetten rood uitwaaierend haar diepe warmte. Kaneelwierrook trok geurig door de kamer, rookte kleine grijze wolkjes van romantiek in het brandende kaarslicht. De zoveelste kerstnacht keek jij mij aan vol van liefde genietend die speciale blik in je ogen, de kerstwarmte.…

Tussen het bruisend rumoer een vrouw in rood mantelpak, goed van snit beschermd door haar accessoires zittend in een wolk van zwijgen Met geverfde blik ziet zij het kaarslicht en draait aan haar ring om vervolgens werktuigelijk servet naar mond te brengen. met dezelfde hand brengt zij voorzichtig haar coiffure in vorm.…

als het effe kan, ze naar je hand zetten soms leveren ze een piepend gekras op als je de laatste resten voedsel bij elkaar harkt het bord wat leven heet wil wel graag een vormelijk fundament een prachtig satijnen tafellaken met molton-onderlaken wat uitnodigt tot voelen, strelen, wat helen bespoedigt je glimlacht tevreden naar het stoffen servet…

Haar zwarte tas staat naast haar stoel, of op haar schoot; die twee zijn niet te scheiden, want voor haar gevoel, zitten daarin al haar bescheiden; Wat papiertjes, een servet, een portemonnaitje zonder centen en gaat ze dan naar het toilet haar zwarte tasje gaat ook mee en 's avonds staat ie op haar bed.…

En fijmel niet met uw servet, want dat is tegen d' oude wet,      Het schijnt dat gij door vreemd gepeis, dan zijt gij als op een      verre reis.      Het dubben als gij eten moet en vindt geen blij gezelschap goed.      Doe dat als gij allene zijt: aan tafel is geen pruilenstijd. 17.…