tafel 11
Situatieschets;
kroonluchters weerkaatsen in spiegels
gekletter van borden doorsnijdt zacht geroezemoes
obers flitsen elegant jonglerend
met stapels borden op fluwelen schoenen.
Tussen het bruisend rumoer
een vrouw
in rood mantelpak, goed van snit
beschermd door haar accessoires
zittend in een wolk van zwijgen
Met geverfde blik
ziet zij het kaarslicht
en draait aan haar ring
om vervolgens werktuigelijk
servet naar mond te brengen.
met dezelfde hand brengt zij
voorzichtig
haar coiffure in vorm.
Zij wankelt tussen tafels
zoekt steun aan de hengsels
van haar handtas
beweegt zich traag krabachtig met hulpstukken
tussen de rap zwenkende obers
gastheer (fluisterend); “Pas op dat U niet in cliché valt”
vrouw (geagiteerd); “de rapen garen niet vandaag, meneer.”
Mechanisch kijkt ze rond
zoekt en vindt haar rode hoed
uitgestald op tafel 11
Als laatste gast
wordt ze in haar jas geholpen
ze zwalkt op hakjes
en verdwijnt
de opengesperde nacht in.
Inzender: Ingrid Zalme, 13 december 2013
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Op humoristische wijze heb je dit beeldend
voor ons ten tonele gevoerd. Puik gedaan.