Alle inzendingen over sluipweg

Strijdend De diepe put Met ladder en Afgesloten sluipweg Maakten hem niet down Keer op keer verhuizen Weg uit India Linken met Kasjmir Werkend en schrijvend aan Shalimar de Clown…

Ik klim in de boom voor het uitzicht een hert komt naderbij om ons te warmen. We spreken hem toe over de stad, buiten de greep van de bladeren. De ogen van het dier openen zich in een weg naar elders we lopen naar binnen het is warm en behaaglijk en zoveel instinct. Mijn man klikt in een poot en begint op en neer, op en neer, en krom en recht,…

In omhelzing neem ik de sluipweg terug naar de diepe lyriek van brede samenslaap. De dagoever vrees ik niet, noch het aanspoelen uit de droomzee of het felle licht van de bestaansformule. Immers, de werkelijkheid is grootser.…

tot mijzelf gekomen in kilte ontdek ik dat ik vandaag weer eens ben wie ik ben als sneeuwvlok die smelt op warme handen ondanks welzijn verbaas ik mij dat ik in zachte klei door zout en keihard water ben verdroogd door wrede adem via sluipweg van lucht en zon als zandkorrel weggeblazen rul vooruit vliegend op de wind die in mijn ogen…

ik keek je aan jij lachte ons geheim signaal in een groet met doelgerichte pas ging ieder zo zijn eigen pad langs kleine ongekende sluipwegen die naamloos het landschap plooiden naar onze plek de stek die wij al een levenslang in ongestoorde vriendschap delen in hier woordloos samenzijn doet het leven soms minder…

een geasfalteerde autosnelweg met een berm ernaast, de waterkant eenden lopen langs de brede rijweg en een nijlgans aan de overkant bomen in een rij voorbij de rondweg kale weiden aan de schaduwkant de konijnen hollen langs de sluipweg vogels zichtbaar van de onderkant in mijn auto zie ik de natuur als een film gewoonweg paraderen tot…

ik reis in mezelf tussen hart en hoofd tussen hoofd en hart over reeds gebaande wegen omdat je toch wil weten wie je uiteindelijk bent ik reis in mezelf tussen hart en hoofd tussen hoofd en hart neem steeds vaker de sluipwegen die ik nog niet heb verkend daar word je nog verrast kom je weer die ooit weggestopte ontboezeming tegen weggemoffeld…

want u voelt uw jichtige dichtreflexen uw hoofd stagneert, zelfs als u schudt: geen vers, geen limerick Geloof me maar, 't is zo gebeurd, in 'n wenk, een ogenblik: de Muze, je vertrouwde partner in 't orgastisch seksen met rijm en ritme en cadans, begint je te beheksen je toverfluit met bussekruit hangt als een hockeystick Er is geen sluipweg…

Of was dit alles slechts een cryptische omweg, een sluipweg naar de Zijdeglansroute door weidse desolate, onverklaarbaar verlaten vlakten der verschroeide aarde tussen het Tweestromenland en China?…