Alle inzendingen over theehuis

De slanke meisjes in de hoek Ze drinken hippe koffie en likken de room verleidelijk van Rode lippen De foto uit een magazine omlijst door huid waarvan we weten Dovezacht. J’adore bedwelmend. Hollandse heupen, een pukkeltje en vlassig haar staren jaloers en pogen hun mans blik te pakken steken kwaad hun borsten vooruit Honingblonde krullen…

Het is elke dag gezellig in dat theehuis in het bos. De dames genieten van hun thee en kletsen er lustig op los.…

Op een dag zal achtergelaten speelgoed het gazon iets eenzaams verlenen, de zon zal het rood van de driewieler verbleken en de echo´s van kinderlachen zullen àl vager door het theehuis klinken. Op een dag zal ik schrijven: ´Er was eens´.…

Achterin de rozentuin, staat een theehuis, half in puin, Overgroeid met rozenstruiken. Zonder ramen, zonder deur, met verrotte vensterluiken en een muffe schimmelgeur.  Vroeger was het een juweeltje. ‘t Was mijn eigen klein kasteeltje en daar ging ik stiekem spelen met mijn vriendjes eed’le delen.…

werd stillekes ouder, uur na uur ge kunt vele knopen in u vingers leggen zenne, handen rimpelen toch anders dan een stilstaand waterke waar amper nog een kassei in werd gegooid, spiegelbeelden navenant vreugde en vrede geschreven op haar gezicht vlechten bundels vol takken van de zachte berk, tot ze opstaat in rappe schreden naar het theehuis…

En niet alleen in het theehuis denkt men zo beminde, de schorpioen, de grijze pissebed, de vaal gezinde muis kan het u vertellen.…

Voor mij zal het papier thematuin blijven Ik zal er zaaien, oogsten en verdwalen In een klein theehuis schenk ik reisverhalen Een inktvijver toont takken met olijven Het onkruid zal mij vaak tot wanhoop drijven Ik zal The Poppies van Mccrea vertalen Een eigen Flanders Field zal ik ompalen Waarboven leeuweriken psalmen schrijven Amor en Psyche…

oeverrand De mix van groen is hier een lust voor ’t oog Wat vroeger zompig land was is nu droog Bij ’t schippersdorpje Broek in Waterland De houten huizen lijken van fondant Hun zachte kleuren als pastel seringen Een fraai bewerkte deurkalf doet mij zingen Van ’t schippersdorpje Broek in Waterland Ooit schreed Napoleon hier zeer parmant Het theehuis…

Terzelfdertijd zitten de ijdle dichters In 't koele theehuis, tuk op maat en rijm. ‘Het leven op de sterren loopt uiteen; Hoe zoet is dat dier wezens bovenaards.’ Neen, het gebeurt in één land, vlak bijeen. 't Theehuis ligt bij de stad, iets stroomopwaarts.…

Hun vingers gingen vingervlug door bakkersbroden die zij kneedden Stookten kleine stukjes houtskool shisha's appels uit de soeks Hun haren glommen, ach zo mooi door soenna's messen fijn gesneden En zij lazen voor het theehuis uit het theeblad van hun leven Zag ze gaan ooit, dadeldragers, broodverkopers nog van toen Langs blauwgepuide…