Lieske van Buiten

zoals ze daar zat te verherfsten
het zonneke gele blaadjes aanviel
om kleur te bekennen
gans het park in lichterlaaie volk
op de bankskes liet komeren
zei ze niks tegen zichzelf, friemelde
aan het koordje van haar sacoche
werd stillekes ouder, uur na uur

ge kunt vele knopen in u vingers
leggen zenne, handen rimpelen toch
anders dan een stilstaand waterke
waar amper nog een kassei in werd
gegooid, spiegelbeelden navenant

vreugde en vrede geschreven op haar
gezicht vlechten bundels vol takken
van de zachte berk, tot ze opstaat
in rappe schreden naar het theehuis
kuiert om achter glas verder te gaan

Schrijver: Rieg, 9 oktober 2008

riegpoeziegmail.com

verherfsten spiegelbeelden theehuis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 9 stemmen 331