Alle inzendingen over traan

een traan stroomt in een tranendal over rode wangen zachtjes naar benee waar hij droomt toch bovenal te worden opgevangen in een kopje thee mag ik jouw tranen zijn die langzaam zullen zinken in een warm bad van jasmijn dat jij dan op zult drinken?…

gevoel van eenzaamheid bij niemand te horen ze voelt zich zo verloren In de nacht zijn er tranen. maar komt er dan weer een nieuwe morgen zal ze haar tranen drogen het masker zet ze op je ziet weer haar lach.…

als je blik mijn ziel splijt de tranen in mijn ogen die jou zien niet te stoppen zijn het einde van de horizon de sterren zwart zijn heb ik spijt spijt als je in je dapperheid rode wangen krijgt en je de tranen in je ogen verbergt ach lief je bent zo mooi…

Tranen druppelen op de bank Geen zorgen Je ziet ze niet Warm en nat rollen ze Over mijn wang Ik ben alleen Mijn hoekje van mij Zo alleen Alleen met duizend tranen Elke druppel Een zee van spijt Een zee van teleurstelling Een zee van angst Help me Help…

Ik moest mij ontkleden, zei ze in tranen want hij dreigde mij te doden door slaag Hij begon mij evenwel direct te slaan en had nauwelijks oor voor al mijn geklaag Ik moest mij ontkleden, zei ze in tranen want hij dreigde met lichamelijk geweld De enige getuige scheen wel de maan en die verborg zich achter een wolkenveld Ik moest mij ontkleden…

De herinneringen flitsen in gedachte met een lach en een traan het afscheid die ik laag voor laag verwerk zoals het pellen van een ui. Ik omarm de tranen over mijn wangen terwijl ik je voor mij zie staan en versnipper de verzamelde tranen tot mijn frustratie in een huilbui.…

Als ik je foto zie die sprekende ogen die zoveel mensen mogen zie ik een bange blik Als ik je foto zie met net nog geen traan maar trillende lippen alsof die traan zo rollen kan gaan Een mooie foto, maar toch ook niet omdat men er meer in ziet Angst, maar vooral veel verdriet…

een kind in tranen verbergt stille wensen huilt zacht zijn dromen onvervuld het reikt naar sterren droomt van de zee ontdekt zijn angsten aan het eind van de dag waar duisternis valt in gesloten ogen tranen verdwijnen zijn wens verschijnt…

Ogen als smaragden Lippen van puur goud De buitenkant is mooi Van binnen ben je koud Geen warmte te bekennen Geen liefde in je hart Maar nu…die tranen in je ogen Dat is iets wat me verwart Zijn het gemeende tranen En win ik dit duel Of doe je alsof ik je kan raken En is het voor jou alleen een spel…

Mensen vinden Daar waar je ze zocht een wakkerd vlammetje dat de storm overwint lieve lachen overschaduwen de tranen vechten tegen onzichtbare vijanden -slaan op gevoel- daar waar messen snijden drogen tranen Harten bevriezen in de grootste vlammenzee...…

Ik zie je lopen Ver weg van mij Ik weet niet waarom, maar het doet mij pijn dan komen de tranen tranen van verdriet, schuilhoudend achter mijn jas zodat jij ze niet ziet huilend draai ik mij om en loop naar de duisternis denkend dat alles wat we hadden nu verloren is…

Geluk zit niet in zwijgen, in tranen of verdriet in dat je nooit meer langskomt me überhaubt niet ziet en nooit meer samen praten tot midden in de nacht geen mooie krullenkop die stralend naar me lacht Nee, geluk zit niet in zwijgen niet in tranen, of verdriet Maar dat er iemand is die het mooie in je ziet…

Ik heb er nog geen traan om gelaten. Ik heb er niet om gehuild. Ook dichters gaan dood. Dat weet je, ook dichters gaan dood. Of je een dichter lang kent, of kort, of een beetje. Dichter of niet. Dat maakt niet uit. Steeds vers verdriet, maar, Ik heb er niet om gehuild. Ik heb er nog geen traan om gelaten. Ook dichters gaan dood.…

stille tranen vallen op het roze marmer van je graf vervlogen beelden flitsen herinneringen je bent ... niet meer maar toch ..aanwezig gisteren eeuwen geleden en toch dichtbij morgen onzeker gisteren verleden waar lach en traan verweven zijn © marijket…

tranen je hebt het soms moeilijk en laat zomaar een traan emoties komen los met de beweging in het gezicht ook is er wel eens troost als het even mee zit maar als de zon schijnt en het is gaan regenen komen gedachten en emoties kleurrijk bij elkaar…

Nachten van schuilen zuchten zonder lucht in verdriet geen tranen in plezier geen lach in gedachten geen woorden. Zware nachten. In bewegen geen woelen tranen zonder pijn niet alleen en niet samen hier, maar toch afwezig zijn. Zware nachten. Nachten met vele zorgen…

gestorven tranen van ontdooide verlangens bevriezen langzaam…

een dicht gordijn van aaneengeregen druppels stortvloed van tranen…

Gekleurde tranen, gevormd in bloementrossen, snakken naar de zon.…

Golven bewenen gezonken tranen met een melancholisch lied.…

je liet als afscheid een smiley op de spiegel dampend in tranen…

in stilte weent zij de tranen zijn ontelbaar de zon staat haar bij…

De zon op mijn huid maakt de tranen in mijn ogen meer dan goed…

Als ze in verdriet verdrinkt huilt ze haar tranen in inkt op het papier…

Geluk is zo broos kwetsbaar en vergankelijk merelmoeder in tranen…

Glitters op water bergen haar tranen in kleur bij zonsondergang.…

Bevlogen tranen voelen in een regenbui als een warme douche.…

Het is van jezelf, toch betaal je voor woede – bloed, zweet en tranen.…

vertellen je hoe jij je voelt tranen helpen je los te laten helpt tegen depressie huilen verminderd stress in alle staten Het lichaam produceert tranen tranen zijn een teken van kracht om door te kunnen gaan na tegenslag weer iemand die lacht…

in herboren liefde hernieuwt zich een droom die als zweem van verlangen ons zacht wil bekoren waar ik een traan in schoonheid diep geborgen in mijn hart koester als een parel ontsproten uit de nacht verglijdt toekomst in het niets een wens wordt verlangen waar tranen als parels zich hernieuwen in dromen…