Alle inzendingen over transport

Ik zit te wachten en kijk om me heen ja daar landt een Kraai boven in een nog kale boom, hij is alleen Hij draagt een tak die drie keer groter is als hij zelf tussen zijn snavel wat gaat hij daar mee doen, transport voor een bouwkavel?…

We noemen het scheepVAART maar de vaart is er wel uit te lage waterstanden doen de binnenvaart stranden Vloed is niet in zicht eb zet voet aan de grond Dan nu maar eens eindelijk die goederenBETUWElijn intensiveren en vooral laten doorstromen ons Duitse-Europese achterland in!…

Het laatste ritje naar - voor haar - het einde Werd Knor - natuurlijk uiterst goedbedoeld - Met een straal water heerlijk afgekoeld, Toch had ik niet de indruk dat Knor zwijnde. Knor werd - alvorens aan een rail gehaakt - Eerst koud en daarna nog eens koud gemaakt.…

Donkere wolken in het avondrood boven een onzichtbare dood Ik loop tussen de flats van de stad rondjes om een nieuw zwart gat van geconcentreerde materie Een vleugellam vliegtuig sloeg vrienden van vrienden de bodem in Na de klap is het stil Ik wil horen wat ik niet weten wil en daarna vrijen in de schemering al is het met een vreemdeling…

met regen op de achtergrond het zou liefde kunnen overstijgen in plaats van praten over zonderlinge oorlogscapriolen 'Zonder transport staat alles stil' gruweloorlog, gevluchte helden dagjestoeristen zoeken in het buitenland lijken aan het Donaufront wereldschokkend nieuws over Rusland, vechtend in de nood over honger van de…

vandaag een gedicht over drijfnatte senioren die ik welkom heette met mijn droge linkerhand, over een koe op een stuk linnen op transport naar een oranjewoud, over een schaap vastgeketend aan een oorlogsmonument bij een water, over een vrouw die ik lieve C. te H. noem, soms lieve H. te C.…

Vervolgens na een half jaar vol te zijn geduwd met antibiotica, op transport worden gezet. Eindbestemming: het slachthuis, wetende dat ze daar op gruwlijke wijze aan hun einde zullen komen. Dat alles alleen maar om de prijs van vlees laag te houden om zo goedkoop mogelijk in de schappen van de supermarkt te belanden.…

Meisje met ravenzwart Haar die met knikkers Speelt, samen met Je vriendin - Gewoon op de stoep In een waterig Oorlogszonnetje, Jij kijkt met Vrolijke kinderogen De toekomst in Terwijl je een Van je glazen Knikkers naar je Beste vriendinnetje Rolt - zij heeft De waanzin die oorlog Heet overleefd, net Als jouw blik met…

Een stilstaan om de doden te betreuren bij wat begon met minachting en haat. We spreken heel ontroerd van sluipend kwaad en roepen dat dat nooit meer mag gebeuren. En wijzen, met de ogen nog vol tranen, weer naar een nieuwe groep: de Marokkanen.…

tussen dozen en dromen tussen spullen en verhalen pakt een gezin zijn leven in in karton voor transport achterlaten wat lief is de lach van buren, het ritselen bomen de geur van natte straten na regen mensen die vrienden geworden zijn straten die de weg naar huis werden nu lonkt het noorden waar de lucht ruimer ademt waar tijd vertraagt…

Ze kijkt over haar schouder achterom… Een onzichtbaar transport van erotische gevoelens op de lijn die haar blik met de mijne verbindt terwijl ze zachtjes tegen me praat Nooit eerder voelde het zo oogverblindend bemind Nu geen woord meer maar een daad Ogen staan starend tegenover de mijne… Aderen pulseren zichtbaar aangespannen langs de zijkanten…

Een grotere kring werd gevormd als veiligheid het gonzen had een warm donkere dreigende klank aangenomen beweging veel soldaten bij de vliesvleugelingen die een corridor leken te vormen het doden van dringende mensen was gestopt door orde mensen die bezig waren met transport naar ziekenhuis of andersinds..…

Toen weggehaald zonder zich nog te bedenken hoe absurd het op transport zetten werkelijk was realiseerden zij en vele landgenoten zich bleek veel later pas. Met vele stemmen om en om roepen we de gestorven dierbaren om naam voor naam om bij stil te staan.…

Ik loop nog in het gindse, het anderszinse Van weggelopen dagen In een zoekend verlangend vragen En een bangend klagende gloed van zonden Bloedend aan mijn ziel die wondde Voorbij achten, de dag gaat heen Zinkt langzaam onder een dak van wolken Die het gegane azuur bevolken en de kleur van dagen molken Niemand weet waar ze wieken En portieken…

Ook in Leek worden ze van huis opgehaald, de Holocaust begint bij de eigen voordeur. De Drachtster tram brengt ze naar de Stad, vandaar gaan ze met de trein naar Westerbork, Laatste halte vóór Auschwitz, laatste halte voor het allerlaatste einde. Veel te eten en te drinken zullen ze niet krijgen onderweg, misschien bij aankomst Een…

Op het transport voor het wild diende niet gewacht : een rijkswachtpatrouille stond hielenkletsend klaar ..…