Alle inzendingen over verandering

Al bij al adem ik steeds weer nieuwe creativiteit en inspiratie die als verschillende luchtlagen zich een weg banen langs het fijn netwerk van haarvaatjes, aders en slagaders om uiteindelijk te arriveren in een onverwachtheid en veranderlijkheid bij mijn breekbare-en-kwetsbare.…

leven van mensen hen dagelijks echt en werkelijk is regels procedures en protocollen maken mensen robot en machine roven creativiteit en werkplezier verstikken motivatie en initiatief het pad van wantrouwen lopend slaan systemen star en verticaal kloven waar juist bruggen helpen die mensen met elkaar verbinden tijd dus voor echte verandering…

Die je zeggen dat het ooit veranderen zal, maar die leugens heb ik te vaak gehoord. Die leugens verkondigen ze al vele jaren, ik kan en wil me niet meer laten bedriegen. En de bestemming is in nevelen gehuld, zal ik ooit die verre bestemming bereiken?…

Het is niet te veranderen. Maar stel je eens voor dat we met heel veel op de heide gingen zitten. Of gewoon gaan wandelen in het bos. Onze eigen groente gaan verbouwen? Wie is er dan de klos? Ja, juist dat zijn die rijken en de minister president. Want die moeten zelf gaan werken.…

Waar je ook bent, jij blijft mij raken met onverwacht- heden van het leven met stukjes breekbaarheid en gevoeligheid die aan verandering onderhevig en puur natuurlijk zijn, het aanschouwen van hun wonderbaarlijke dingen als een geschenk van jou tot zelfs een voltreffer in mijn ziel.…

Die je zeggen dat het ooit veranderen zal, maar die leugens heb ik te vaak gehoord. Die leugens verkondigen ze al vele jaren, ik kan en wil me niet meer laten bedriegen. En de bestemming in in nevelen gehuld, zal ik ooit die verre bestemming bereiken?…

hebt verdiend Als onbenulligheid in een droom klinkt het bijna als gewoon maar als het op waarheid is berust geeft het je gedachten geen rust zie hoe wij met elkaar leven tot hier en niet verder, is mijn tuin en als je nog een stap durft te geven ben je straks puin of bijvoorbeeld dan zo'n man die zegt dat hij de wereld veranderen…

kristallen bellen verspreidend naar alle hoeken die bij het teder afdalen naar de ontvangende bodem zingend en springend aan u ja aan u gaan vertellen je mag er zijn hier en nu ga niet meer zoeken aldus geschiedde de schepping van u en anderen maak nu zelf het beeld van zee en lucht en dieren we mogen hier en daar wat zichtbaars veranderen…

We houden vast aan onze liefde zuigen elkaar’s liefde op daarom blijven we bij elkander hebben voldoende aan elkaar en doen geen moeite de ander te veranderen.…

richting geeft Onze aderen zijn van hard riet en we kennen geen droefenis We wensen dood te zijn en geweigerd door de graven Konden we maar weten wat het betekent tot een plaats te behoren Kon sneeuw ons maar winter brengen om onze gezichten met duisternis te bedekken Kon herinnering, of hoop, of spijt ons land op een dag maar van koers doen veranderen…

Wanneer uniek lichaam reist in hemelsblauw waar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even tussenuit te trekken, glijden en zweven boven de mooie, veranderlijke aarde.…

Wanneer veranderlijke en wisselvallige wind grijs witte wolken motiveert om op de vlucht te slaan van west naar oost op hetzelfde moment groeien onzekerheid en twijfels in de blauwe lucht Een nog nooit eerder waargenomen grilligheid waarin ik ben benieuwd naar wat komen zal.…

Kon u aldus op eens het graf veranderen? Of rooft een ander Sint uw naam? Zo vragen rijk en arm elkanderen, En ik, die haast mij uwer schaam. Zijt gij nog steeds dezelfde? hoor mijn bede! Trekt ge op uw feest al zeegnend om, Deel van uw geest de rijken mede! Dan hebben wij u gans weerom.…

emotioneel van Misschien had ze wel een punt Ik ben mezelf in de loop Van mijn leven Behoorlijk kwijt geraakt Doordat ik altijd Met de ander bezig was Wat wil de ander Wat verwacht die van mij Hierbij ben ik mezelf Helemaal kwijt geraakt Wat de ander wilde was altijd belangrijker Ik verdween Deed er niet toe Dat ben ik aan het leren veranderen…

Kronkelende wortels in de aarde zoeken naar dat wat vruchtbaar is Veranderen in diverse soorten grond dat wat zichtbaar is doet onecht aan Buigzaam zijn de wortels in de bovenste laag grond. Los zand voldoet slechts wanneer de zon van boven voedt, de dauw het zichtbare aait en stralend licht voor een glinstering zorgt.…

kleiner, zeilen bollen minder , tinten minder wit en zwart, het ontbreekt de juiste tussenvorm, een eigen entiteit waar iedereen zich in vinden kan, wellicht uit de boezem van de toekomst als we de gelijke lucht blijven ademen hoop vult de hiaten in ons gewelf, beschermt het licht uit de bronnen van de wijsheid, omarmt de golven van verandering…

Dat de breekbare wereld onder jou met al haar kracht van kwetsbaarheid volop in verandering is en het ziet er naar uit dat wij de omvang van wat er op ons afkomt nog niet kunnen inschatten Haar fragiel lichaam is niet opgewassen tegen het bedoelde en onbedoelde geweld.…

Bijzondere fenomenen in veranderende wereld die ik niet mag missen, bovendien levert het opgewekte gevoelens van overweldiging en ongekende gelukzaligheid op naast een intensieve bekoring Wat is het heerlijk om dit allemaal van dichtbij te mogen beleven, meeleven en doorleven.…

weg Maar een schone buurt geeft een schoon geweten Nu wordt het vuil veel te vroeg op straat gepleurd Waar ratten, katten en muizen vrij spel krijgen En zij, wij vrolijk fluitend langslopen of flaneren Met hoogstens een binnensmondse reactie van ‘ach’ Ik roep alle bewoners van de Hazenstraat/ Elandstraat op Ideeën aan te dragen om dit te veranderen…

Dat de breekbare wereld onder jou met al haar kracht van kwetsbaarheid volop in verandering is en het ziet er naar uit dat wij de omvang van wat er op ons afkomt nog niet kunnen inschatten Haar fragiel lichaam is niet opgewassen tegen het bedoelde en onbedoelde geweld.…

Hoe ik geheel en waanzinnig in vervoering raak door de veranderende kleuren en het geleidelijk donkerder worden van de lucht waar intense patronen en vormen van licht branden op mijn netvlies op hetzelfde moment laat verstrooiing diepe sporen na in het hart.…

Hoe ik geheel en waanzinnig in vervoering raak door de veranderende kleuren en het geleidelijk donkerder worden van de lucht waar intense patronen en vormen van licht branden op mijn netvlies op hetzelfde moment laat verstrooiing diepe sporen na in het hart.…

Tegelijk wordt de lucht in haar gladgestreken lagen blauw toenemend bevolkt met wegtrekkende gevleugelde van allerlei pluimage tot onlosmakelijk met elkaar verbonden zijnde wolken de ruimte zullen innemen, nog even blijven hangen en voor een veranderlijke sfeer zorgen.…

Pril lente geluk vroege vogelgeluiden strelen zacht mijn hart Wanneer uniek lichaam reist in hemelsblauw waar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even tussenuit te trekken, glijden en zweven boven de mooie, veranderlijke aarde.…

Op welke wijze ik jouw klanken beleef met heel het lichaam van waar het einde nog niet is geschreven tegelijk staan zintuigen open om enig verandering te omarmen die op het pad komt Genietmomentje van stilte waarin rust en kalmte worden ervaren in wereld vol lawaai.…

was niet meer zichzelf Hij wou zo graag een ander zijn Maar niemand vond hem nu nog leuk Hij was alleen en vond dat niet zo fijn   Toen besloot het musje Om weer zichzelf te worden Hij waste zich, het rood verdween En het was weer in orde   Hij had zijn les geleerd En keek niet meer naar anderen Hij was gewoon zichzelf En ging dat niet veranderen…

Vogel vliegt over vrij van weerstand beneden gaat zijn eigen weg Als een uniek lichaam reist in het lege uitgestrekte hemelsblauw waar de krachtige vleugels zijn uitgerekt om verschillende lijnen en vormen te tekenen zodat ze even lekker tussenuit glijdt, trekt, zweeft boven de mooie veranderlijke aarde.…

Misschien gaat heel ons huidige bestaan Over in een toestand veel te fijn Voor onze ogen, die slechts gadeslaan De wereld is mechanisch vatbaar Voor veranderingen van massale vorm De menigte wordt langzaam topzwaar Als steeds verder schuift de stil geëiste norm.…

wordt van alles beloofd ik denk wel eens: ze roepen maar om de dom-ja-knikkende meute die steeds maar groter wordt met onzinleuzen af te leiden van het niets meer op je bord de prijzen stijgen de pan uit etenswaren zijn niet meer te betalen de benzine is zonder reden torenhoog en de files doen ons daag'lijks balen het moet dus écht veranderen…

Vriendschap Het bos Het Amsterdamse bos Ik kom er al Zolang als ik leef Nou ja, bewust… Vanaf mijn vierde Niet altijd Soms wel even Een langere tijd Helemaal niet Maar ik kom altijd Weer terug Om te zien Hoe het met je gaat Ik ken er elke boom Het is zo vertrouwd Toch zie ik ook Iedere verandering In een ontmoeting Liefst één…