Netgedichten

netgedicht (nr. 29.627):

Vriendschap

Vriendschap

Het bos
Het Amsterdamse bos
Ik kom er al
Zolang als ik leef
Nou ja, bewust…
Vanaf mijn vierde
Niet altijd
Soms wel even
Een langere tijd
Helemaal niet
Maar ik kom altijd
Weer terug
Om te zien
Hoe het met je gaat
Ik ken er elke boom
Het is zo vertrouwd
Toch zie ik ook
Iedere verandering
In een ontmoeting
Liefst één op één
Om volop te genieten
In wat voor stemming dan ook
In wat voor weer of ontij,
Duisternis of Daglicht
Jij geeft
Rust en Balans
Tijdens sport,
Verliefdheid of Verdriet
Ruimte
Voor alle emoties
Frisheid in de morgen
Warmte in de middag
Passie in de avond
En precies andersom
Jouw zuiverheid..
Je accepteert mij
Zoals ik ben
Jouw eerlijkheid..
Je wacht op mij
Je bent er altijd
Je groeit
Met mij mee
Zodat ik je altijd herken
Ik geef je
Mijn gedachten
En ik hoef niets terug
Enkel jouw aanwezigheid
Welk mens
Is zo onvoorwaardelijk
Onbaatzuchtig?
Eigenlijk..
Hou ik van je

Dit is nou mijn bos,
Jij bent mijn bos
Mijn bos
Heeft een groot hart
Voor mij
Ik heb een groot hart
Voor mijn bos
Maar “mijn”
Dat is weer
Te groot;
Het mooie is
Dat het samen gaat
Met alle liefdes
Je geeft
Op een of andere manier
Geluk

Mag ik jouw bos zijn voor jou?
een enkele stevige boom is al voldoende
…………………….