Alle inzendingen over verrukking

met de straten aangewit en gekranst in woorden van verrukking sneeuwgelokt bekruip je mij warmte isolerend tot in het diepste van mijn ziel geluk vibrerend in gevoel van verstandhouding en wederzijds respect in de mist van onze herinneringen houden wij elkander vast los van toen en opnieuw beginnend zullen wij…

Is 't leven een verrukkelijke dans Of eerder savoir vivre, in goed Frans... Voor wie leeft als een vetgemeste gans Heb ik dédain, breek ik nimmer een lans Als ridder, 'honi soit qui mal y pense' Uw innerlijk behang wordt transparant Pas als u niet uw kop steekt in het zand…

Lentemorgen, verrukkelijke maand mei narcissen bloeien nog geel lichtend frisse blauwe lucht een zwak odeur van nat asfalt slentert de zon stil tegemoet en ‘k weet ik hou van jou Lentemiddag, verrukkelijke maand mei de kersenboom staat volop in zijn bloei met bloesems wit en fel de lucht langzaam verstikkend en in de hemel eerste wolken…

Toen de vraag-krullen der cello's trager bewogen en het hoofd van de violist afstierf - laag en lager - op het gevoelig lichaam der viool, toen kwam er rust, - en in dat zwijgend ogenblik waart Gij, o God, noch vrede, noch geluk, maar verruk- kelijke pijn, verschrikkelijke lust.…

Achter de eerste stilte aarzelend begint het woord, zwevende als de wind in het herfsten, - o, het vlagen der verrukkingen, het martelend klagen om wat eèns werd bemind!…

Het is vandaag een heerlijke dag Zo'n hang de vlag maar uit dag Een vlinders in de buik dag Ja, vandaag is het mijn dag Misschien wordt het een pretparkdag Een bioscoop- of speeltuindag Een gezellige, knusse spelletjesdag En zeker een McDonald'sdag Een verrukkelijke kinderlachdag maar ook een vervelende afscheidsdag Mijn 's avonds moe…

valentijnmenu vol delicatessen ° blauwgroene oogappeltjes in een sausje van guitigheid ° verrukkelijke oorlellebelletjes aan schelpjes van intimiteit °…

daar liggen de bomen rustig te ontwortelen, elfen namen happen uit hun bankjes pluchen mos streelt de ogen neusgaten zuigen aan de loofgeur penissen schieten uit de grond en de eikels hebben tepeltjes hemelse bruggen over waterpartijen voeren naar verrukking - ik graaf me in een stapel bladeren, stuit op stevige wortels, laat me nemen…

je weg Nooit meer alleen Het zijn je woorden Zo lief en oprecht Jouw hart is open Jij bent wat je zegt Het zijn momenten Van jou en van mij Ook als je weg bent Ben je nog dichtbij Het is die glimlach Hoe je naar me kijkt Sprankelend teder Mijn gevoel verijkt Het is een streling Van meer dan geluk Bevlogen van liefde Hemels verrukkelijk…

Het donker van de nacht is voorbij gegaan Het daglicht gloort Een nieuwe dag breekt aan Het zingen van de vogels gehoord, heel zacht Hoe verrukkelijk en kalmerend is een nieuwe dag met zonnelicht en morgendauw waar witte wolkjes langzaam drijven in het hemelse blauw Een nieuwe dag een wonderlijk gezicht beschreven in dit zonnige gedicht…

de open hand van de vroege lente Rust samen met mij in de glans van mijn ogen in de tint van mijn flanken Ik glimlach en streel in gedachten haar zetel tussen de twijgen We wachten samen op het openbarsten van de knoppen en het ruisen van de zee Ik ken de woeste golven niet zo hoor ik haar denken terwijl ik op de verrukking…

Zonnestralen door de druppels, al snel ontstaat een regenboog, in verrukking gaat ze naar buiten, stralend kijkt ze naar omhoog. Druppels vallen op haar lippen, maar de zon schijnt in haar haar, even voelt ze zich compleet, valt alles weer in elkaar.…

Jij bent mijn adrenaline prikkelt mijn ijdelheid Voed me met verlangen de liefde waar ik me in bijt Jij bent een man met ballen ik zwijmel van geluk Slaap het liefst in je armen je bent intens en verrukkelijk Jij bent gisteren en morgen passie in het kwadraat Ik straal de glans van liefde zolang jij naast me staat…

haar lach plakte plezier op de geschenken kleurde papier dwarrelde linten van alle lengten een verrukkelijke verrassing van vele variaties licht in de vormgeving van een adem- benemende beleving wie dit gaat overkomen zal er nog lang van dromen een ontmoeting op dit paradijselijk niveau krijg je niet zo dat stukje hemel…

aan zwaarte voorbij dans ik lichtvoetig met ogen gesloten ingekeerd, toekerend naar jou, mijn lief jij die mij roept een glimlach ontluikend een wals van vreugde langs mijn lippen voel mijn tasten kom in mijn sferen kosmos ademloos in tedere verrukking om jou mijn lief kom dan, zing mijn lied stil…

Vogelzacht gesnater van ganzen die de Nijl en Zijl verwarren, maar die vergissing trots en prachtig dragen, omlijst verrukking over zoveel schoons. De zon maakt lente in mijn hart en dag: je bent nabij, ik zie wat jij ook zag...…

het licht spreekt zacht een dracht door duizenden en één de taal van alle landen is verenigd in één hart- en niemand is alleen de vrouw met de hoofddoek de man met de baard de jongere, de oude de zieke, kreupele, vertrouwde de dode in gedachten en het kind dat in verrukking staart zij wachten in- en met mij op die ene open dag de Hemelvaart…

in opperste volmaaktheid ligt hij verwaand in 't nest bewondert hij zijn naaktheid en vindt zichzelf het best in opperste verrukking neemt hij zichzelf ter hand ziet zijn gelaatsuitdrukking in de spiegels aan de wand in opperste verbazing blijft bevrediging lang uit beseft hij zijn verdwazing als hij zijn ogen sluit?…

pepernoten strooien zichzelf, schoenen staan gerangschikt volgens leeftijd, keurig in de passen van vandaag -nog eventjes- dan kruipt genoegen op de bank warm verpakt in spitsvondigheid op rijm een herinnering klampt vast aan alle lieve woorden die zijn jaardag zingen geef ik mijn verrukking mee de gedachten bij mijn vader, die al…

voor Evelyn wanneer de zon hoog aan de hemel staat en de natuur in niets te wensen overlaat wanneer vogel na vogel in verrukking fluit en ik keer op keer daarbij de ogen sluit dan interesseert de hele wereld me geen zier ..…

Het jaar en zijn getijden elk seizoen weet mij te verleiden tot overpeinzing en verrukking die beurtelings strijden om de vreugde in mijn ziel dit volledig te ondergáán ónder gaan in dat palet van kleuren en geuren, in die seizoenen van koude, lauwte,…

Er daar stond hij, de junior een mooie jonge man met krullend rood haar en een verzorgd rood baartje ik was op slag verrukt ik zeg niet verliefd dat wil ik als senior niet meer maar wel verrukt, verrukkelijk we spraken wat woorden en ik zag hem blozen dat zit daarbinnen wel goed dacht ik mezelf kennende want ik was ook rood roder…

Slechts enkele woorden vertragen de tijd; Een verrukkelijke waanzinnigheid. Rondom woorden en letters. Bij tovenaars en ketters.…

Ik ben gestopt met 'Jinek' en dat komt door Pauw in '5 jaar later' zijn werkelijkheid van dat hij ook maar wat had voorgelezen, opgelezen en dat er uiteindelijk weinig nieuws was onder de horizon En ik maar kijken, turen en te laat naar bed dat lag zeker aan Eva met haar verrukkelijke wijze van onderhouden ik houd van haar maar houd…

die in een boog van verrukking elkaar herkenden de welving van je lippen deed me blozen als een puber je hand zocht die van mij een sensueel spel van vingers erogene zône hypnotiserende blik laat me niet los dichter, nog dichterbij hartstocht bedwelmend proevend van elkaar hongerend naar meer voerden onze lijven het hoogste woord…

De kou van de morgen laat in een roes van verrukking zijn klamheid los. Stralen glinsteren vanuit ontloken dagenraad tussen de reten van halfgesloten gordijnen. De wereld neemt een nieuw begin, maar droomt nog even door. Het warme witte dek verlaat dan zacht de sponde der aarde opdat de krokus bloeit…

Ik leef in dagen waar liefde woedt Passie in mijn hart brandende gloed Mijn droom ben jij zacht tegen me aan Samen vervlochten De nacht in te gaan Ik voel en.. ik voel jouw warmte in mij Versmolten tederheid Liefde is zo dichtbij Ik huil in mijn slaap soms tranen van geluk Zweef door de nacht veilig en verrukkelijk En in de…

Het is de aanbieding van hulp die alle dingen de moeite waard maken Het is en zijn de lieve kleine dingen die vriendelijk aangeboden hand en hulp uit onverwachte hoek, die het leven verrukkelijk maken.…

Ik zal onverslaanbaar zijn De regen zal mij niet spoelen Niet deze waanzin wegboenen En de maan kan niet voorkomen dat ik de zwaartekracht weersta Zelfs het vuur zal mij niet branden Ook al brandt mijn passie hard De wind zal mij niet vervoeren Ik houd standvastig vast Aan deze verrukkelijke race Naar de finish van het begin Van tijden waarvan…

verwachting vervagen oude contouren nu nieuw beginnend leven in de moederschoot groeit de hoop leeft naast angst in de onzichtbare littekens uit eerder ervaren verlies van vroeger groeiend loot de eerste zachte schopjes wakkeren stil vertrouwen dat het verlangen herwint een moeder te mogen zijn dan baart de vermoeidheid met pijn van de verrukking…