1934 resultaten.
Sami
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 Sami doen het samen
door Arctische kou
onder dwang
Strijden tegen kille
krachten, die heel vaak
is heel wrang
Gezichten doen sterven
verweerd, maar heel sterk
echt nooit bang…
Virtuele vlinders
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 5.408 's Nachts elkaar beminnen
als fragiele vlinders
op een passiebloem
in het virtuele bloembed
Letters in woord weven
met vurige draden
tot zinnelijk geheel
in een erotische silhouet
Toen je een luide roep
naar werkelijkheid deed,
vloog ik weg zonder belet
Eer de draden tussen ons
ontwikkelden tot leugens
in het verradelijke vangnet…
Virtuele virtuozen
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 662 ze vieren het gelezene
als dagelijkse bezigheid
in het verborgene
van de anonimiteit
in zichtbaarheid
niet aan te zien
hoorbaar getikt
slechts clandestien
ze dolen onnozel rond
zonder enige kennis
bepalen hun ranglijst
door kwaliteitsschennis…
virtuele verbranding
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 187 slechts schijnbaar bestaand
lijkt het vuur op de maan
door schaduw geblakerde bomen
zwarter de nacht
in verzengend verstand
zwarter de dag die moet komen
zwarter dan vuur
in haar schijnbaar bestaan
zwarter dan vuur op de maan…
De virtuele man
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.864 in de afzondering van zijn kamer
badend in een blauwe gloed
doet hij waar hij in het echt geen lef voor heeft
vindt hij virtuele moed
hier is hij spannend en interessant
wordt er naar hem gesmacht
in het echt waant hij zich onbemind
en voelt hij zich veracht
zelfs ogenblikken van echt geluk
geven hem niet de kracht zich te uiten
bang dat zijn…
Haar virtuele leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 419 Ach de vrouw
haar wereld is maar klein
ze is ook wat eenzaam
met het klimmen van de jaren
komen de grijze haren
uitgaan is er niet meer bij
ze voelt zich nog wel jong
al is ze middelbaar
dus wat gedaan
het haar geverfd
en zich inde digitale wereld
omgetoverd tot
een jonge mooie Oosterse schone
zo leeft ze nu een dubbel leven
ze voelt…
Virtuele valuta
snelsonnet
1.0 met 11 stemmen 645 We moeten voor onlinenieuws gaan betalen
Orakelt en voorspelt ons Rupert Murdoch
Denk niet dat ik voor iets van die teneur dok
Maar uit zo'n trend valt zeker meer te halen
Wie weet ga ik het eindelijk beleven
Dat iemand nog iets voor dit vers wil geven…
Gladiolen?
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 89 mijn beste beentjes zet ik voor
bij vierdaagse wandeltoer
zwetend zwoeg ik kilometers
over zeven heuvelen
dieptriest word ik bij het zien
van het gladiolenlegioen
ik haat die plastic bloemen
bekeer mij tot de virtuelen
van huis uit ben ik strompelpoot
loop wél voor echte rozen…
op reis
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.579 op reis
bestemming onbekend
geen naam
geen vluchtnummer
geen koffer
zelfs geen vaarwel
zomaar op reis
zonder afscheid
zonder dat je
ooit weer thuiskomt...…
onderweg
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 991 de reis
het einde
waar naartoe
het stof
de mensen
massa moe
wanneer
ik vreemd
beneden sta
en dan
omhoog mijn
oog opsla
hervindt
mijn voet haar
vleugelkracht:
ik zie
dat iemand
op mij wacht…
ik wil geen duimbreed meer wijken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 461 ik wil geen duimbreed meer wijken
zwerf nu door mezelf
heb me uitgeschreven uit deze wereld
op reis naar het nieuwe ergens
ik had nog een tegoedbon
voor huisvuilzakken
die had ik ook wel nodig
opgeruimd staat netjes
ik hijs mij op aan de touwen
van het nieuwe vertrouwen
reikhalzend in de verte gloort
het mooie…
laatste reis
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.530 Wetend dat je reis verdergaat,
met de gedachte aan wat je achterliet.
Je lijkt zoveel op pa,
Als een engel hier beneden.
De aardse wereld om je heen.
Wetend dat je reis verdergaat,
met je ziel in ons hart gebleven.…
Laatste reis
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.066 Wetend dat je reis verdergaat,
met het gedachte wat je achterliet.
Je lijkt zoveel op pa,
Als een engel hier beneden.
Vergaande aardse wereld om je heen.
Wetend dat je reis verdergaat,
met je ziel in ons hart gebleven…
eerste reis
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 695 twee zeewaardige karvelen
een kraak met vierkant getuigde mast
varen uit de haven van de Zilvervloot
een landtong nabij de zuilen van Hercules
hij vervalst tijdstip en afstand in het logboek
om de matrozen niet van hun moed te beroven
op zijn hoed plant hij een pluim, kruipt uit zijn huid
waant zich op het grote oosterse schiereiland
maar…
Stappenteller 3
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 391 Waar dwingt de reis
en remt de weemoed
hoe volgt zij sterren
in de nacht?…
reistijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 275 naar antwoorden
alles kwam van voor
langs paden
te raden
wat was er gebeurd
waneer ben je klaar
met het leven
met haar
dan vind je weer iets nieuw
zo blijf ik eeuwig een debiel
en zot
verslaafd aan het leven
genot
zo lopen we maar te zoeken
te roepen
op zoek naar het bewijs
tussen het blauw
het zwart
het grijs
we lopen
we zijn op reis…
Terug op zoek
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 208 van weggeweest
mijn zelf nog niet teruggevonden
de spiegel van de jeugd
gaf onbedoeld verval te zien
nu echt begonnen
reis niet zo snel
bedelden mijn ogen
ik wil nog zoveel zien
de kale heuvel met het eindstation
nog niet beklimmen
en zie hoe ik nog leef
mijn ogen licht wat meer geloken
mijn mond verdroogd
maar met nog kleur
op wangen…
Reis
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 383 onder een dalende zon
de lucht gespoeld door regen
varen mijn woorden
naar vreemde oevers
in blauwe eenzaamheid
de witte vogels
de geur van heldere lucht
de streling van de wind
mijn droom begint…
verre reis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 246 Het is vreemd jou
zo ver weg te weten
te weten dat de adem
die wij ademen
dezelfde is.
Om het stilzijn
te omzeilen schrijf
ik er om heen.
Nacht
krijgt een ander zicht
en de dag legt zich
in de armen
van talrijke schrijfkronkels.
Gedachten
reflekteren gesprekken
met het geheugen
dat liefde leven is
toch is er troost
want
jij bent…
terug naar
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.352 op reis
met de zon in mijn rug
naar een leven terug
in de tijd
ontmoet ik weer
de verdrongen geesten
van feesten op de weg
achtergelaten
alles wat ik heb
uit angst
te worden verlaten
maar liefde
duurt het langst
je roept
ik voel je lach stralen
op mijn rug
ik draai me om
en keer terug
knijp mijn ogen dicht
en voel de zon
de zon…
De reis
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 364 Ongekend toch bestemd
Vol vrijheid toch getemd
Uitdaging toch lot
Normaal toch zot
Volgend het spoor
Onbekend maar toch waar ik hoor…
Op reis
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.294 Ik heb vandaag een
gele stropdas gekocht
en een bruine koffer
Dan kan ik de koffer achter
op de fiets binden…
bestemming
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 390 steeds verder kom ik
thuis
in eigen leven
vraag me niet
hoe het werkt
altijd
als ik woorden gevonden heb
dan ben ik er
al is het soms voor even…
duvels samen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 622 De maan staat dichterbij ons bijdehante stadje
dan de weide doet denken aan
treinstation na treinstation vergat je
Diegem komt er zo aan
Vanaf Luxemburg in Brussel vol
schuimend bier en Polen
iedereen was duivel voor de lol
wij zaten in het hedendaagse bijgeloven
niets bestaat niet als het maar geschreven blijft
voetballen raakt kijkers…
Zoektocht
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 204 Een reis te maken
voorbij de huid
tracht ik te vinden
zonder beladen draden
van alles wat iets was
is niets wat het lijkt
toen kijkt voorbij de horizon
tegen de wind in
om werkelijk één voor één
de raadsels te ontrafelen
en wil ik zijn
nu
onder de oppervlakte
van jouw witte roos
daar waar de geur van thuis brandt…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 179 vandaag besloten
om jou
te ontbloten
harnas van het lijf
een kans om uit te komen
het hart stiller te doen klinken
als het klare water
diep stromend
doorheen de grachten
opdat perzikbloesems bloeien
aan de oevers van jouw zicht…
[ Op mijn lange reis ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Op mijn lange reis
woon ik in mijn gedachten –
aan onze liefde.…
Rondvraag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.165 Rondwarend tussen virtuele vellen
Achterhaal ik slechts verloren vragen
Die ik zelfs aan god zou willen stellen
In prevelend gebed begint het plots te dagen
Uiterst voorzichtig, bijna stil
Stormt mijn boodschap de hemel in
Zeg hem dat ik nog niet sterven wil…
Mijn Petje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 145 mijn virtuele hoedjes
varieer ik eindeloos
gekleurd door het moment
voor vrolijke dagen
versier ik ze
met kwikjes en strikjes
van al mijn rouwtranen
haak ik een ragfijn mutsje
zo draag ik verdriet
mijn eigen dichterspetje
bedekt mijn hoofd in dromen
waar de muze woorden weeft…
Pingo
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 278 (Välkommen till Jokkmokk)
Poolcirkel, Sami, rendieren
en sneeuw
Leven in toendra, honderd jaar
na eeuw
Pingo, palsa en permafrost
Samisch
Verheffende verhoging in
moeras
Via Trondheim en de Noordkaap
kerk & rots
Welkom in Jokkmokk, dus aange-
komen
De zeer lange reis vorderde
gestaag
door veel elanden gadege-
slagen
Vervolgens…