Alle inzendingen over voor eeuwig

Een trouwboekje in de binnenzak Een receptie van hordes mensen Toespraken van veel en meer En allemaal het beste wensen Eeuwige trouw tot de dood en later Gelukzalige beloften tot in de eeuwigheid Verliefdheid gaat over in houden van Tenzij de vlam slaat in de pan.…

De Tijd kan de Eeuwigheid niet overwinnen. Maar kan de Eeuwigheid één Ogenblik overslaan? Laat dan gerust uw Ziel en uwe Zinnen Op de stroom van de Vreugde vergaan.…

het druppelt naar onder naar het eeuwige wat eeuwig te noemen is. weg van mij en weg van mijn eeuwige val.…

Eén seconde lijkt soms een eeuwigheid.…

gaande in dit koele nevelland geen hoek of kant geen weidsheid geen meerpaal geen anker rondom alleen het witte water rondom alleen mijn eeuwigheid…

voor mij wat eens voor eeuwig was verloren…

Gij klaagt: "Alles ontneemt mij de Eeuwigheid." Ook meer dan de Eeuwigheid u heeft gegeven? Gevangen klaagt ge in de ban van de Tijd. Klaag niet. Zelfs uw klacht kan buiten de tijd niet leven.…

Het zou jammer zijn het geluk te verlaten, het eeuwige huis. Het eeuwige huis, de blijvende geliefden, geen dood, geen oordeel. Ik ben, ben lief en geliefd, wij zijn, zijn lief en geliefd.…

Na een ogenschijnlijk eeuwig leven is haar lichaam nu gestopt en zal waarschijnlijk ´n eeuwig leven haar geest zijn bij ´n God niet in een Koninkrijk van welke heerlijkheid maar in het Energierijk!…

Hopend op dat eeuwige moment.…

en als ik haar vraag naar het begrip van eeuwigheid zegt ze de hei is mooi dit jaar door een vroege zomer en de wereld paars en zingt ze -met de radio- dat ze is geboren met een plastic lepel in haar mond…

Niets laat de gang los in de voorzijde het onbekende wacht neemt leven de aarde de zee het kind danste zijn lach krullend tintelend eeuwigheid…

Verder van de sterren Verder in de reis Verder van de eeuwigheid De traan Rukt voort Dodenrit Je bezit Het leven En laat dan weer los Dat is de kosmos…

Kleine eeuwigheid in een paar seconden tijd klokslag van liefde…

Eeuwige, koud licht gaat langzaam doven laat het toch aan mij voorbij gaan. Ik zal nooit ophouden in U te geloven maar waar komt toch die angst vandaan. Eeuwige, ik bid U help me toch van dit schijnproces af te komen want U alleen vertrouw ik nog nu brandende tranen treurend stromen.…

de dagen bladeren voorbij en scheuren zo mijn tijd gestaag en rustig, een voor een richting de eeuwigheid. maar eeuwig duurt zo lang daar wil ik niet op wachten de eenzaamheid maakt bang in onzeker lange nachten.…

Naar de absolute eeuwigheid…

Maar altijd wel omsloten met uw eeuwige liefde.…

de troost te weten dat ons lijdend lijf zijn weg naar de eeuwigheid wel zal vinden…

Eeuwig leven Vrienden, ik zie ze geboren worden en sterven. Zij leven ik niet. In mij staat de tijd stil. Zij gaan dood ik niet. Ik moet verder leven, alsmaar verder leven. accepteren dat ik ze nooit meer zie. Doorleven, dat is mijn lot. Eeuwig leven…

Wij zijn gevangen in de tijd De ruimte is aan ons gegeven En zodoende het beleven Van de hang naar eeuwigheid Door sterf’lijkheid die ligt besloten In ons ondermaanse lot Creëerde iedereen zijn god Om de kansen te vergroten In de eeuwigheid te komen Zodat dit leven waarde heeft Met een doel om naar te streven Maar eeuwigheid kent dat…

Mijn eeuwige tenor. Jouw glinstering. Schittert als oase. Mijn eeuwige metafoor. Door dik en dun. Waar wegen scheiden. Besta ik door jou. Laag in het gras. Verkoeld mijn geest. Verfrist door ochtenddauw. Door jouw stilte. Door jouw bezieling. Leef ik mee. Het is een berusting. Onze verbinding. Mijn eeuwige trofee.…

Door de vrede aangeraakt Door verdraagzaamheid gekust Word ik stilaan in slaap gesust Nadat jij me voor de laatste Keer welterusten hebt gekust Nu dat voorgoed lijkt te zijn Nu dat eeuwig is…

stiller lijkt de stilte en donkerder de nacht levendiger het leven dat er morgen op me wacht de eeuwigheid samen, duurt langer dan de dood ons scheidt tegen het einde zal het wel wennen maar dat lijkt nog een eeuwigheid.…

die van morgen liggen in onze dromen verscholen de wind blaast er ons naar toe morgen wat een eeuwigheid kan wezen de eeuwigheid in ons dromen we hoeven niet te lopen zelf niet te gaan de toekomst met wat geluk is dicht bij ons vandaan…

vluchtig zijn de akkoorden het leven davert voort door de cadans van de hartslag wijzigt het ritme keer op keer eeuwigheid, oh eeuwigheid schaal mij in naar behoefte geef mij de woorden ter nagedachtenis!!!…

Een kleine engelenziel omarmde liefde met twee werelden lijk in eeuwigheid straalt de lichte dag vulde geest het huis met kinderlach sprookjesachtige mooiste regenboogkleuren ruiken naar bloemen wolken wenen weldoordacht vullen dimensionen eeuwigheid er komt nooit een eind aan het verdict wegglijden in een andere mooiere wereld…

In stilte ligt de roem besloten Die ieder ten deel valt als hij zwijgt In rust gevangen is de beweging Die het leven voortdrijft in zijn gang Uit woord wordt het gevaar geboren Van onherroepelijk misverstand Niets beklijft, niets is eeuwig Niets kan meer bekoren dan de reis Van eeuwige vergankelijkheid…

zelf, die zo Te zien onsterfelijk, En niet aan zichzelf onderworpen is, En zonder twijfel eeuwig leven zal…

eeuwigheid het einde kwam na veel geduld de toekomst bracht ook schoonheid mee een lichtend voorbeeld voor ons twee we zweven weg in nevelen gehuld herinner altijd dit refrein zo kan het eeuwig zijn herinner wat het leven geeft onze liefde wordt beleefd ik ben de geest, die in en naast jou leeft…