Alle inzendingen over voorrang

Ongeacht wat men zegt of wat men mij voorlegt zelf nog misschien vertaalt of zo nodig dikwijls herhaalt, het houdt mijn niet tegen de rugzak zal zwaar wegen het lijkt voor mij misschien een zegen ik drijf door mijn eigen zin, het is mijn leven niet horen wat men vertelt of hoe vaak men mij waarschuwend belt mijn eigen idee, krijgt voorrang…

Maar in sprakeloze wanhoop, als het licht van de duisternis herpakt in de seizoenen om een herwaardering strijdt, naar hogere ruimten stijgt waar het – evenzo – een bandeloos leven leidt, zonder verbanden naar de letters van de realiteit, de voordeligste positie kiest en voorrang krijgt.…

Overtolligen vol eigenwaan Gestrekte arm en open hand Vragen, nee eisen geld om lucht tot room te slaan Het subsidie-orkest speelt onmisbaar De barman tapt nog na Onmisbaar zijn bed brood bad Geen cultuur en horeca De gutmensch en zijn volgelingen krijsen in koor: Wij willen voorrang al dienen we nergens voor De reiswereld kraakt…

geen spijt wij zijn overlevers onze genenkeuze is zo bepaald dat wij het beste uit de voorraadbank eenmalig hebben gekozen in het aanpassen aan de steeds veranderende eisen van het leven blijken wij tot heden toe de bollebozen want wij bepalen hoe het gaat weer staan wij voor de valkuil van bestaan duurzaam leven moet op alles voorrang…

Vier mei (ik zag twee gezonde snuitjes en herdacht hoe ooit gebrek -zo anders- langs zovele wangen zuchtte) daar ergens tussen het publiek -stond jij gemeten uit een mens die voortgaat na een tijd waar angst regeerde rond een wereld waar geloof en hoop niet langer heilzaam waren, maar de diepte van terreur zijn voorrang…

Jij krijgt mijn voorrang, ik wacht af, verwart, opnieuw dat heerlijke moment de twinkel in je ogen met een mooie lach je hand die wuivend groet, jouw hand die vlinders overdroeg, in kleuren zijdezacht met overvloed voor dagen...…

in het tijdperk dat afstand vraagt kan toorn snelle vuren stoken met de boosheid van mensen die met ellenbogen schreeuwend de veiligheid van anderen roven het vertrouwen grof misbruikend dat niet het recht van de sterkste op de zwakkeren voorrang heeft is beslist de betere gouden gids de koninklijke kalmte en overgave als leidraad voor het…

mijn hond vier poten op de grond een kant kop en anders wel 'n kont scheten rennen harten stelen in nesten zitten of de stront mijn hond zwiepstaartend in het rond oren wapperen eet zich rond graven jagen prooien stelen vindt schooien blaffen heel gezond mijn hond staart vreten uit mijn mond kijkers stralen mijn hart gewond voorrang op…

De mannen die ik 's morgens tegenkom heb ik genummerd de nummers 7, 11, 12 en 15 zijn ambtenaar de nummers 1 tot en met 4, 10 en 14 werken op de kazerne nummer 5 miste ik vandaag hij maakte gisteren een overspannen indruk nummer 6 geeft nooit voorrang, hij is onderwijzer nummer 13 steekt vlak voor de auto's over hij is een collega van nummer…

Vaak te laat voor de spijt die je ten aanzien van de gekwetste voorrang dient te geven.…

als je vader zegt ‘Ik ben trots op jou’ Lijkt het van binnen Dat een puzzelstukje Op de juiste plaats wordt gelegd Als hij de hand op de schouder legt En vol trots die woorden zegt Ontsteekt het vuur weer van binnen Weet je weer waarvoor je het moet beginnen Een kruispunt vol kansrijke wegen In een open en vrij gebied Waar je telkens voorrang…

Sinds kort staan wij echter op één hoopje en vechten om voorrang. Alle 65- plussers langer in Lock down? Dat was buiten Paul Jambers gerekend, die man is 74, mag dus gratis met de bus maar die is allicht rapper dan als hij erin zit.…

lange adem, diepe zucht het is nog benauwd er wordt gerouwd we raken aan met koude huid hartverwarmend is elk geluid “het loket gaat nog niet open” er staat een lange rij anderhalve meter zij aan zij de hulpeloze troosteloze de “ goddeloze” boze een verloren zaak en handel er is geen voorrang wachten duurt lang iedereen is even…

Het strand valt af langzaam het wordt voor altijd vloed We kunnen naar de vijver de oorlogen negeren de haat vergeten de slachtoffers de bloemen namen geven We gooien kiezels tellen de rimpels tot ze bij ons zijn tot ze zeven zijn zeven is mooi en een keer is het genoeg Dan een ijsje eten ruzies vermijden alle voors en tegens voorrang…

ook als smaak van gewezen taal de omsloten glazen geven waarachtig nog enige kleur aan mijn portret en ik waarschuw u te veronderstellen dat mijn hart in een vertraging is gezet het is een moment uit duizenden creatief en niet onaardig dat geef ik toe het heeft ook iets van waardig maar de schijn bespelen is wat ik eigenlijk bij voorrang…

je weer tegen Je bestelde koffie en stond voor me in de rij Ik herinnerde me meteen het voorval op straat Jouw aanwezigheid hier maakte me niet echt blij Je draaide je om en ik kreeg de volle laag koffie Verdraaid, 't leek of je het erom deed Maar ja, ik hield er eigenlijk al rekening mee Je bent m'n oma... onhandig, grote mond en altijd voorrang…

Ik mij blind staar op die grilligheid in het duistere rijk, die ik met voorrang naar beneden wens te halen. Dan denk ik vaak met de zoetheid van een bittere wraak: 'deze ster is alleen mijn zaak', die zich nimmer tot een andere vriendschap laat overhalen. Wanneer ik in de nachtjes kijk.…

ja ja ja Ja een reisje met van Rey-Rey-Rey Niks betaald door de partij tij-tij-tij Uit de zak van Piet van Pol-Pol-Pol Kost geen drol-drol-drol ( 2x) Een beetje voorrang bij een bouwproject-ject-ject Onderhands gegund perfect-fect-fect Want van Jos komt vliegensvlug-vlug-vlug Weer een vriendendienst terug..…

Ik vlij mijn lichaam op het asfalt maak voor liefde weer ruim baan wanneer auto’s heftig toeterend al file rijdend langs mij gaan geen verbodsbord stopt mijn zinnen geen stopbord verbiedt mij de waan ik wil je hier op het teer beminnen toe lief geef mij voorrang laat je gaan kijk een zebrapad als bedstee zwart en wit als klank en kleur…

althans en dat heet bescheidenheid blijk ik onderdeel van iets dat ik niet kan kennen zo groot en wijds maar het voelt niet aan als mezelf ontkennen Doch een alomvattend plaatje van mijzelf heb ik niet paraat en ook op geen moment feitelijk gekend ik ga wel over van iets naar het onbestemde niets, van zijn naar vergetelheid, en waar niemand voorrang…

zachte pracht die als altijd een verlangen in me wakker maakt en weer even raakt aan die wereld van toen, de wereld van mijn kindertijd; vanachter het raam volgden je ogen het jagen van de vlokken, en het naar buiten mogen zo snel het maar ging ondanks de heerlijke sfeer die er binnen al hing door het licht dat de huiskamer ving, streed om voorrang…