Te licht bevonden.. ?
De geest is meeslepend
in zijn kwetsbare naaktheid,
behoeder van een onderhuids
en schuw geheim, dat zich in
tijden van ontroering – even -
haar grootse intimiteit blootgeeft.
Maar in sprakeloze wanhoop,
als het licht van de duisternis
herpakt in de seizoenen om een
herwaardering strijdt,
naar hogere ruimten stijgt
waar het – evenzo – een
bandeloos leven leidt, zonder
verbanden naar de letters van de
realiteit, de voordeligste
positie kiest en voorrang krijgt.
Alsof we reeds lang gewogen
zijn en te licht bevonden voor
de begane grond die zich opende
door ongelijkheid, begaanbaar
gemaakt zonder hierin te verzanden,
het licht maakt geen onderscheid.
... Bundel: Er is geen verlies van tijd. ...
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 18 september 2013
Geplaatst in de categorie: filosofie