Alle inzendingen over Te licht bevonden?

De apen met hun wonden gewogen en te licht bevonden…

gewogen en te licht bevonden woorden raasden door mij heen ik heb ze letterlijk verslonden en toch vond ik er geen die beter zijn dan zij die er reeds stonden.…

Ze lag al onder vuur sinds 'Scheveningen' Dossiers die stapelden zich hoger op De vonkenregen kostte haar de kop En zonden, die haar wethouders begingen Haar erfenis een spoor van onvermogen Te licht bevonden en te licht gewogen…

Daar sta je dan: de toga moet nu uit Geteld, gewogen en te licht bevonden Geschrapt van het tableau door zware zonden Infaam en tevens een abject besluit Zeg Bram...heb je het al eens zo bekeken Je slaapt misschien veel beter zonder deken…

geijkt gewogen en getoetst de maat genomen en te licht bevonden kwetsbaar trachten wij ons vast te klampen aan elkander... wanneer we houvast vinden noemen wij dat soms liefde…

Alsof we reeds lang gewogen zijn en te licht bevonden voor de begane grond die zich opende door ongelijkheid, begaanbaar gemaakt zonder hierin te verzanden, het licht maakt geen onderscheid.…

Als u het jaar met bubbels af gaat ronden En heft daarbij een glas van Albert Heijn Besef dan dat dit nepkristal kan zijn Geen lood: gewogen en te licht bevonden Zo wegen - aan het einde van het jaar - De laatste loodjes ook voor Appie zwaar…

Last die de kracht Ver te boven gaat Alle evenwicht verdwenen, Gewicht dat onophoudelijk Op mijn schouders drukt En niet meer te dragen is - Ik word licht in mijn hoofd En kom zonder dat ik ook Maar ergens op reken Mijn eindoordeel tegen, Ik word te licht bevonden, En ga dus nu voorgoed Op weg naar het licht…

Was ik te licht bevonden voor de zwaartekracht, dan was ik verdampt of verwaaid, nog voordat de aarde ooit mijn deel zou zijn.…

bevonden, Want voor dit leven Was hij te goed…

bevonden Was ik in Oudewater Woonachtig geweest In vroeger tijden Dan was ik met Mijn gelijkgestemde Broeders en zusters In de vlammenzee Van ' t eeuwig Durend vuur geworpen, Op de brandstapel Aan mijn einde gekomen In een kommetje met as Waar niet lichtvaardig Mee moest worden Omgesprongen…

bevonden.…

Kortom te licht bevonden niet representatief tegendenkend geen reclame voor wat dan ook en wegwaaiend als een veer hoog over de valse gewichten, en ook nog verliefd op de verkeerde persoon en ongemotoriseerd, interessant gedroomd maar vergeten wat.…

Hassan Die gewogen en te licht bevonden werd zijn leven wilde hij met haar delen Ze vond hem leuk, oh ze vond hem méér dan leuk. Hassan, ik voel je pijn. Men wilde geen Hassan in haar familie Ik wenste met heel mijn hart dat het anders voor jullie had mogen zijn.…

De volheid van je vrouwenhaar dat in verlangensspeling verdolend rond je rijpe mond haar licht bezwaart - Hoe vind ik, nu dit vers: dauwende neerslag, zich te licht bevond, nog evenwicht? ------------------------------------------------ uit: 'Loslippige liederen en ander jeugdwerk', opgenomen in Tirade, 1985.…

Ik werd te licht bevonden.…

Mijn hart draait zwart weg onder mijn te kleine vel het was toch al kreunen onder veel te grote grenzen soms is de wereld van verschil net iets teveel aan het kunnen mijn favoriete bruingespikkelde kip ligt te sterven op een zwaar loodje en ik te licht bevonden 'draai ze de nek om', zou ik van de veearts te horen krijgen, 'moest het…

Er was iets om met Lood in de schoenen Te betreden - Hemelse oneindigheid Zo licht, zo mooi, Zo vol klanken van De schoonste muziek En ik die angstig Schuif'lend hier Binnenkom in het Voorportaal van de Eeuwigheid, met lood In schoenen en gedachten Bang om toch ook Hier weer gewogen Te worden en daarna Te licht bevonden…

Vingers aan Zijn handen schrijven in het zand van verlaten stranden en drijvend land Schrijvende Hand tekent op de wand 't rijk geschonden en te licht bevonden Tekende Hand schiep ons leven heeft dier en plant vormgegeven Begerige handen bleven branden vrucht genomen dood gekomen Handen doorboord aan 't kruis geslagen gegeseld…

Het bos verwordt tot zaagselvlakte, kaal met enkel nog een eik waaruit gebogen tak als vragend teken steekt en taal van vroeger spreekt: gewogen en te licht bevonden jíj die hier de winter ziet: het oordeel over hinderlijke bomen - maar uit de stobben zullen loten komen, uit doodstil vlak weer nachtegalenlied.…

bevonden wegen die met verstikkend vocht juist de stralend warme zon blokkeerden die mensen vereerden in de slachtofferrol van dit samenspel hij die altijd goed naast best ook alles beter wil weten ja hij die van voorspellen nog nooit ook maar een half onsje kaas had gegeten…

Van onder het dichte wolkendek dat laaghangend tegelijk een deken is waaronder de tijd kruipt als een slak die glimmende sporen achter zich laat glijden perst zich een woord met moeite naar buiten waar het gewikt wordt en eindeloos gewogen uiteindelijk te licht bevonden om zin te geven aan een volzin waarop het zinloos sterft als onzin Kom…

Je wilt een pleister zijn op vele wonden Ik voel het in het diepste van mijn ziel Ik heb nu eenmaal mijn Achilleshiel Als filosoof heb ik veel te doorgronden Je speelruimte werd drastisch ingebonden Wat maakt het, Etty, dat ik voor je viel Dat ik als jij verstil wanneer ik kniel Vol vrees voor moedig man te licht bevonden Ik wil meer blijdschap…

bevonden afgerekend is een mooi gezicht stoelendans in korte rokken het strakke zwarte is gedaan wie durft morgen eens wat anders aan…

Het lijkt voorbij; een droom te licht bevonden, de ogen staan weer flets, het leven draait voorbij. Het vlees geneest soms snel van alle diepe wonden, maar de geest loopt er nog rompverloren bij. Het is zo anders, zonder je te kussen. Ik ruik je lichaam, maar ik mis je ziel.…

Buiten het oog getreden vult mijn wereld zich met zon, verblind voel ik me te licht bevonden en loop los een bos in dat doet mij dwalen, verdwalen over vele paden. Manen later tot een grens gekomen tref ik een park dat mij door de inrichting niet kan bekoren, het licht te strak bevroren.…

U bent gewogen en te licht bevonden Uw kerfstok is te zwaar, 'k zeg onomwonden U rest nog boetedoening daar benee Omdat u keer op keer andermans veren Met zwavelzuur en pek in wenst te smeren!"…

men weet zich gewogen en te licht/zwaar bevonden (de keuze is aan u) zelf weet ik er alles van des dichters verzen worden dikwijls gewogen en wanneer het tegenzit woorden te licht/zwaar bevonden en het incasseringsvermogen op de proef wordt gesteld dan schop ook ik wel eens ergens tegenaan…

Met keiharde muziek en lelijk licht Hield men mij wakker tot de morgenstond. Toen wist ik niet meer waar ik mij bevond En kreeg een flinke plens in mijn gezicht. Wie zoals ik het leuk vindt uit te gaan Heeft dus reeds menig marteling doorstaan.…

ik, de dichter deel met u de verveling door enkele minuten heen volg mij in het trage ademen der seconden vier de oogleden ze zijn door loomheid te zwaar bevonden maak de wimpers tot één horizon waar licht verstilt en de dag zich aan donkerte vertilt…