ALEXANDRE JOLLIEN (4)
Je wilt een pleister zijn op vele wonden
Ik voel het in het diepste van mijn ziel
Ik heb nu eenmaal mijn Achilleshiel
Als filosoof heb ik veel te doorgronden
Je speelruimte werd drastisch ingebonden
Wat maakt het, Etty, dat ik voor je viel
Dat ik als jij verstil wanneer ik kniel
Vol vrees voor moedig man te licht bevonden
Ik wil meer blijdschap uit het leven halen
Me overgeven naast getob en pijn
Wat jij aan moed niet hebt tentoongespreid
Op weg naar het krankzinnige vermalen
In Auschwitz van de mensen groot en klein
Geen oordeel vellend, maar tot hulp bereid
Ik weet het niet, moet ik je eerlijk schrijven
Ik wil nog lang bewust in leven blijven
Geplaatst in de categorie: filosofie