Alle inzendingen over zaal

Men dacht met twee finales vet te stunten Met filmpjes, doekjes, navels, jurken Albanezen, Grieken, Turken In een halflege zaal en zonder punten De soep vooraf met Frans en Marian Daarvoor gaf ik op woensdag douze points…

De klok is als een dreunende stem en mijn keel klopt als een bezetene op muren, lege eindeloze zalen dwalen door gedachtekanalen. Er is veel om te denken maar nog meer om te zwijgen.…

Als ik dat afgeleefde viertal zie en dan die zaal vol ouderen van dagen zit ik me steeds vertwijfeld af te vragen wat moéten wij toch met die nostalgie… Dezelfde sound uit zelfde microfoons; alleen de naam is nieuw: Rollator Stones.…

Nokvol galmt de sopraan met een keel vol Franse noten zeer voldaan mijn naam Lena Lachschuit Mokums geboren en getogen in de Lelietraat: Jordaan lach de zaal uit: Jacques Offenbach onder de knie ben nu Hélène Lasschuit…

De run op afkickcentra is plots groot Sinds Amy met haar leven moest betalen Zo trekt ze indirect nog volle zalen En wie kent niet die spreuk van dood en brood? Een dode rockster propageert ontwenning Hoe schrijnend is die bittere erkenning…

Het draagvlak voor het Forum is nihil, Het schrikbeeld is er één van lege zalen. Ten halve keren of ten hele dwalen, Die keuze maakt een wereld van verschil. Er komt geen Kuip want men voorziet problemen, Een keuze om een voorbeeld aan te nemen...…

Als Trijn straks in haar opblaasbroekpak stapt Om ons weer een finaleplaats te geven Zie ik haar plotseling de zaal in zweven Omdat in een keer alle lucht ontsnapt Waar krijg je nou de meeste stemmen mee Doe eens iets geks, met meer decolleté ... !…

De zalen zitten vol bij elk concert, Als Boef of Kleine Viezerik daar rappen, Ook Nasty, Lijpe weten sfeer te scheppen, En lof voor Rotjoch, die geridderd werd. Ik denk, omdat ik streef naar nog meer roem, Dat ik mij voortaan Stomme Klojo noem.…

De tonen die ik van het blad speel,vloeien de zaal in, Mooi en beheerst vanaf het begin. Mijn muziek vult de zaal, En het publiek luistert naar mijn verhaal. Iedereen, muisstil en luistert aandachtig, Ik als pianist ben oppermachtig.…

De zalen waren voor 't feest getooid, De kelders open, de waaiers ontplooid; lets fraaiers werd nooit vertoond. Maar nu 't einde nadert van 't gelag, Roep ik wee en ach, Wee en ach, Dat het niet is voortgegaan, Niet voor eeuwig kon bestaan. Het is bijna dag.…

Klappende handen Staande smoking en open doek In de realiteit weer verzanden Naar aanbidding niet op zoek Blik van zaal naar bruine planken Bordeaux velours daalt Gestorven muziekklanken Wat zich in mijn hoofd herhaalt Het licht is gedoofd Voor jou een lege zaal Pruik van ’t hoofd Weglopen van ‘t vertelde verhaal Duizenden letters…

Klappende handen Staande smoking en open doek In de realiteit weer verzanden Naar aanbidding niet op zoek Blik van zaal naar bruine planken Bordeaux velours daalt Gestorven muziekklanken Wat zich in mijn hoofd herhaalt Het licht is gedoofd Voor jou een lege zaal Pruik van ’t hoofd Weg van ‘t vertelde verhaal Duizenden letters gezegd…

Elegant wielde ze de zalen door, de haren zwiepten alle kanten op terwijl ze over Jacob en diens ladder sprak. Balanceerde, naar ons even later bleek. Ze viel opzij, haar ogen zakten in hun kassen weg - ach jee, zo dachten wij, heeft de grandguignol dan toch haar tol geëist?…

Hij heeft de passie meegenomen om elders uit te delen in zalen vol fluweel.…

het publiek keek naar de bühne maar het podium bleef leeg de dichter deed wat hij het beste kon in alle talen hij zweeg de dichter dicht dit tot verwondering van de zaal die dacht dat een dichter stamelt ------------------------------- deel 2 van 'De Podiumdichter', uit: Parmentier, 13 2004.…

Alles begint met een aarzelende pas die later zekerder en uiteindelijk nog weifelender dan de eerste wordt een soort bewust van licht zweven Soms zien we elkaar zwaaien even als de Koningin van Lombardijen zijn er Rotterdammers in de zaal? met de ene dan weer met de andere hand…

Als dit soort volk met honderd in een zaal is, dan denkt men ook nog dat men heel sociaal is. De hoofden stromen leeg, de glazen vol. Natuurlijk wordt hier straks iets aan gedaan. Het wordt gezellig druk bij Pieter Baan.…

Atmosferen van licht In eindeloze zalen Balans en evenwicht Verbeeldend vertalen Ruimtelijke bespiegelingen Contouren verbeelden Inzichten delen In stilte met velen Kijk en onderga Inspiratie en adoratie Het kent z’n weerga Van kubisme tot cobra…

cynisme is een akelige kwaal maar humor blijkt een hele goede pil die helpt bij vele vormen van die gril ontwapent soms de asociaalste zaal homerisch lachen maalt cynisme fijn het veel te grote ego wordt weer klein…

ik zal voortaan die woorden vaak herhalen want dik en lelijk vullen volle zalen…

ik zal voortaan die woorden vaak herhalen want dik en lelijk vullen volle zalen…

Mijn vrouw: 'Loop even mee naar Albert Heijn Dan haal je op de markt meteen wat paling' Ik dacht: 'Neem jij je zuster in de maling Je lokt me ergens heen waar ik moet zijn Een volle zaal, de speld die ik verdien! ... Heeft u de burgemeester soms gezien?…

Je bent als kind voor je het weet beroemd Wanneer je in een zaal vol Katholieken En 6 jaar oud tien tellen weet te pieken. We weten dat hij Wenzel wordt genoemd. Maar nou die man die in die leunstoel zit, Wie is nou toch die vogel in het wit?…

Wat minder leed in grijze woningen en minder kanker, dood en tegenspoed en minder tranenvloed en coûte que coûte Wat minder bevingen in Groningen Maar bovenal wil ik in eigen huis Aanzienlijk minder Wilders op de buis…

De zaal 'n burcht is ... de klare glazen klinken.…

Zijn poen, zijn welvaart zál hij etaleren. En nu op weg naar huizen zonder daken Om daklozen de blits te laten maken. ------------------------------------------------------------------ (...in Nederland worden auto's zonder dak steeds populairder...)…

De schrijver die alles was, hij verklaarde plechtig, voor een volle zaal: In alles, schuilt een verhaal. Dit is niets, dus genoeg, om te hebben gekregen waar u om vroeg. Met deze aanhef nam hij afscheid, groot in performance, voor hem een kleinigheid. De recensies waren als zijn boek, alleen een omslag, vol van niets.…

hij wint, ik lig amechtig te hijgen mijn kleinzoon van twee, zál me eronder krijgen. En ik laat hem.…

mijn orkest van woorden zit al klaar de zaal verwachtingsvol gespitst op de akkoorden vanavond geen vocaal mijn publiek wil puur muziek preludeer in lichte tonen tot de woorden stromen naar een bloedstollende finale toen heb ik afgetikt want in de stilte voor applaus vond het publiek haar eigen dromen…

Muziekstudent was ik in Amsterdam Daar zag ik hem best vaak met eigen ogen Zo’n kaartje kostte mij toen een vermogen Als ik bedenk waar ik toen rond van kwam Betoverd worden in de Grote Zaal Ach, missen wij die man niet allemaal? (Bernard Haitink 1929 - 2021)…