Alle inzendingen over zeemeeuw

Wat kluten foerageren op een plaat een zeemeeuw doet zich aan een krab tegoed een schollevaar die zich met paling voedt en op het eiland klinkt wat schaapgeblaat. Zonsopkomst op het Wad, in zacht pastel maar ja, zo’n boorplatform ontsiert toch wel.…

Het laken door de voorjaarmist geweven Bedekt nog water, weilanden en veren De bloemen, nu nog dicht, zullen floreren Wanneer de zon het sein daartoe zal geven Een zeemeeuw krijst, al is het goddank even Het wordt snel stil en roze bloesems eren De maand april zoals talloze keren Al werd bezongen en is neergeschreven Het levensbidsnoer zegt…

internet Files te land, ter zee en in de lucht Vogels eindigen hun vlucht tegen een windmolen Vissen stikken in een plastic rietje De mens zit uren in een blik op wielen van A naar Z Dan gaan eindelijk de lampen uit Vindt de nacht een weg Door het maanverlicht getij Alleen het geluid van de golven Verder volkomen stilte Een zeemeeuw…

Zo'n dag aan zee doet verlangen de zeemeeuw te zijn. Die strandvonder hoog in de lucht. Die hier gaat en daar wat vindt. Net als dat gezellig knisperende schelpenpad; dat onbestemd meeneemt, en slingerend naar de zee door de zon wordt verblind.…

De duinen lagen, Als reuzen door de slaap verslagen In glimmend pantser breed ter neder Een zeemeeuw sloeg de zilverveder. Dreef door het zilver van de heemlen, en bleekte weg in ‘t zilverscheemlen Boven de zee van licht doorglommen, Waar kleine slaaprige golfjes zwommen.…

aan de haven van verblijf vind ik zilte harmonieuze klanken alle vriendelijkheid waait hier rond langs het witte tij van zomerdagen ik reis op mijn moedertaal gekleurde vleugels echoën taferelen op hoogte ‘k leen een gevederde veer van de zeemeeuw schrijf een vers onder lichtblauwe wolken de hemel weet hoe waar voor nu op een gracieuze…

Een zeemeeuw sloeg de zilverveder, Dreef door het zilver van de heemlen, En bleekte weg in 't zilverscheemlen Boven de zee van licht doorglommen, Waar kleine slaaprige golfjes zwommen.…

zwevend een kikker greep en de vink zijn vinkenslag liet horen en de sperwer met gekromde klauwen een muisje at terwijl de leeuweriken de hemel bekleedden en kieviten boven de polder buitelden en een zwerm spreeuwen op een boerenerf stortten en houtduiven vanuit de populieren koerden zong de graspieper een rommelig liedje stortte de zeemeeuw…

topduinend sta ik windvangend te kijken schipgestrand ligt daar een stalen kolos Scheepsbel klanken als een droevige roep S.O.S. wie redt mij toch, wie trekt me vlot een zeemeeuw kantelt scheef in mijn oogblik zijn schreeuw van sarcasme, windgedragen lijkt een triomfantelijke uiting van vogelvrijheid Kijk, ik vlieg, ‘k kan gaan waar ik wil…

- Gelijk de zeemeeuw, afgedwaald bij 't wilde noodweer van de kuste, waar zij, om te azen, nederdaalt, op klamme, half doorweekte schachte, dwars tegen wind en waterslag in, door- en voortvliegt heel de nachte en voort- en doorvliegt heel de dag;- zo wou, wat haar te pletter drukke, aan laag en grof haar kluistren moog, mijn ziel het…

En geen zomerluchtzwoelte en geen avondwindkoelte vermag iets op de aard van het ijskoud gevaart’ waar zich bloemen noch bladen mosgroen op tonen, en geen plant wordt gezien, om des kruidkenners vlijt met een schat te belonen, of de zeemeeuw een nest voor zijn jongen te biên! Sombre steenrots!…

Op een Zeemeeuw Een zeemeeuw woonachtig te Zaanstad Wiens vader jaren geploeterd had Als glazenwasser in Gouderak Ging net als in het boek van Geert Mak In drie dramatische bedrijven Het leven van zijn pa beschrijven Het werk kreeg als titel, goud op snee, Trots ''De Zeem-eeuw van mijn vader'' mee.…

Gaarne liep hij door de duinen Maar het werd hem nu wat saai, Boven hem vloog hoog een zeemeeuw, Vóór hem een Vlaamsche gaai. 39. "Vischje!" riep hij reeds van verre, "'k Zou't niet wagen weer zoo gauw En zoovéél te komen vragen, Maar ik moet wel voor mijn vrouw. 40.…