Alle inzendingen over zonnebril

zij flaneerde springerig haar een speelse wind in zondoorschoten lokken de zonnebril op een drukke boulevard ter grootte van een modegril voor ongewenste blikken taxerend spraken handen lange vingers dansten het eeuwig spel van komen en zich laten gaan ik groette zij bleef staan zag in onbedekte ogen golven schuimend overslaan…

Ze loopt met me te pronken ik in jasje, sokjes, een zonnebril voel me behoorlijk ongelukkig een hondenleven dat ík niet wil! Dan, op een onverwacht moment... als ze voor 'n etalage staat te gluren naar nóg sjiekere strikken en kleren ...spurt ik naar de tekkel van de buren!…

Door een roze zonnebril observeer ik alleen. Met lege gedachten of herinneringen van jou. Warmte voelbaar als ik stilstaand water bekijk. Stil gefocust op vis aan de oever zoals reigers.…

Niemand moppert, o ja, toch eentje de zon schijnt in m'n ogen, waar: is m'n zonnebril? Hoe mooi, hoe uitgekiend, om: juist op deze prachtige zondag, in al haar glorie ze haar warme stralen richting ons sturen mag!…

ik hoorde laatst het bakerpraatje “krijsen in april de meeuwen dan gaat het in augustus sneeuwen” maar dat past niet in mijn straatje liever tap ik uit het vaatje “brengt de avond morgenrood dan is er met de klok gekloot” een veel genuanceerder plaatje want als april doet wat hij wil mag augustus ook zelf kiezen voor een sneeuw- of zonnebril…

Moeizaam rijd ik auto de zon zit zeer laag vreemd denk ik wat men zo vereert verwenst men dan ook weer zelfs een zonnebril baat hier niet de zon ketst heel heel koppig ik rijd door een plantage peren links appelen rechts kaal en leeg je kijkt er zo doorheen het is wintertijd het is wandelweer ik zet mijn hoed op deze keer…

mag immers niet altijd gespannen maar de ellende van thuis neem je ongewild in je koffer mee ook al heb je een prachtig huisje aan zee maar je bent gewend aan het doen alsof en zo wordt vrije tijd toch nog net geen sof maar het is niet anders dan thuis alleen hoor je hier het zee geruis je kijkt nog even in de koffer op zoek naar de zonnebril…

de felle tik van hakken klakte haar verschijnen ver vooruit het stralend spijkerwit slankte lange benen elegante laarsjes tot de schenen een mouwloos shirt in zwart boezemde ondeugend licht ontzag de wind spon krullen in het blond rood sierde haar volle mond ze keek me aan ik wachtte op haar blik maar ze kwam niet achter de zonnebril…

Flitsende auto Snelle zonnebril Grappige verhalen   Populair en onbereikbaar De wereld ligt open   Spannende weekenden Veel geld op de bank Drie keer per jaar op vakantie   Blank en gabber Donker en rapper   Leuk werk Knappe vriendin Telefoon met 100 ringtones   Het leven lacht je toe Maar waarom lach jij niet terug?…

nog flaneert de zomer met sproet en herfstlach op hoge benen langs het strand het mulle zand en hooggehakte voeten doen heupen uitbundig groeten verborgen achter zonnebril kijken wereldwijze ogen ondeugend de wereld in de wind speelt met het lange blonde haar dat oplicht in een fraaie draai zij legt zich ter aanbidding neer en…

Ik heb mezelf verhuurd aan het raam als een prostitue op de Amsterdamse wallen laat al het buitenlicht op mij vallen ik hou van de oogverblindende zon als het licht me teveel wordt draag ik een donkere zonnebril op sterkte want ik wil vooral werken, doorwerken en lekker naar buiten kijken, staren en doorleven in het levenslicht mij gegund…

Wat sta je daar Vroom te zijn Schuin voor het Pand van Gucci, Naast dat van Versace, Strak in je Armani pak, Zwarte baard onder Je classy zonnebril, Strakke blik op Het scherm van Je smartphone, Doen alsof je Heel druk bent, De indruk wekt Dat jij een man Van de wereld Bent - gebeden Prevelend in De naam van Versace…

blote voeten bruine benen jurken rokjes korte broek bonte hoedjes hoge hakken slippers en een omslagdoek jonge eendjes witte zwanen bomen vol met vers groen blad weilanden met boterbloemen blauwe lucht wie doet je wat fluiten zingen zomerliedjes koffie op een groot terras zonnebril en mensen kijken ik wou dat het nog zomer was…

vraag ik en duw twee euro in zijn hand open …dicht ….open … dicht ….open…dicht de zonnebril veert op , hij doet en stapje aan de kant zijn gezicht betrekt in een vage glimlach open …dicht ….open … dicht ….open…dicht hij antwoord:” morgen…is elke dag!”…

Een piercing en een hanenkam Zn broek twee maten te groot Ouderpraat dat is gezwam Hij kijkt naar iedere *stoot* Een zonnebril op sterkte Een pet achterstevoren op *Jullie generatie werkte, Zeur niet aan m'n kop* School zag hij niet zitten Daar stopte hij dus mee Hij lag liever half te pitten Onderuit voor de teevee Een pilsje…

Ze zat in de zon met haar zonnebril op ze had iets berustends, de tijd aan zichzelf de jongen die haar de bestelling kwam brengen kwam loom-onverschillig de onze opnemen nog voordat wij de eerste slok tot ons namen stond zij alweer op en verdween uit het zicht de wind die het zand meenam langs het terras voerde ook, 'en- passant…

De zonnebril hangt weer aan de kapstok, de wolken uit mijn dekbed zijn gewassen. Op de rand van een middag lag nog een restant vlekkend verlangen dat samen met een bundeltje oud zeer - in een hoekje van de kamer gevonden - met het vuil is meegegaan. Nu de ruiten weer doorzien ogen zoals ze horen mag de week weer beginnen.…

een gedecideerde pas de zonnebril die jij op had trok alle aandacht donker onder zon doorschoten haar dat goudblond krulde je zwaai was ingetogen maar vol verborgen kracht zag verlangen in je lach woorden bloeiden zomers zacht in tal van warme kleuren tot jij die bril afnam en ik verdronk in jouw intense blauwe ogen heb het…

denk je niet terug aan de wind over het water kijk je niet meer naar foto's die nergens over gaan maar vandaag zag ik de wind ongewoon krachtig het water beroeren onder een harde zon en ik zag jou met je hoofddoek en je zonnebril op de foto in een paradijselijke tuin je wou laten zien hoe je er zo uitzag, en straks weer in Afghanistan…

Zaterdag de dag van de meiden eindigen bij de eerste vijf Zondag de dag van moeder begin en einde van drie dochters 'Lights and shadows' maar stralen doen ze alle vier Nederland mag trots zijn op hun licht van vertrouwen vanaf Maandag en alle uren, dagen maanden en jaren daarna!…

Zij zit verscholen in het scherm van haar gsm, benen over elkaar bezig te zijn, haar been wipt op en neer, met één toetst zij als Luky Luke met ’n vinger een shaggie rolt en sneller schiet dan schaduw valt Haar zonnebril trekt zij omlaag zodra zij ziet dat ik te diep in haar bruine ogen duik Zo kan zij weer koel, afstandelijk zijn haar…

Want hij zag God zojuist voorbijgaan met achteloos een arm uit het raam, een zonnebril op 't hoofd en achterin zijn moeder als een koningin, zwaaiend met gesloten ogen en een tevreden glimlach om haar mond.…

Prins Hendrikkade 2 oktober Amsterdam sloeg ik je gade zittend in de tram grote groene ogen sproeten op je neus hakken, hele hoge kapsel modieus truitje van Chanel kort en net te strak make-up naturel roze nagellak kruisje om je nek veel te blote knieën horloge high tech even over drieën zonnebril van Prada Voskuil in je hand…

1 Haar zonnebril was rood met witte stippen. Haar mond lachte met volle rode lippen. Haar tanden waren wit, haar ogen groen. Meer kleurtjes hoefde zij niet op te doen. 2 Bij haar is altijd alles waar. Alles is altijd waar bij haar. Altijd is alles waar bij haar.…

Haar draagt zonnebril, ogen knijpen tegenlicht. Werkt dit wel? Blote bovenarm, bol gespierd. In de zomer is het uitzicht mooi.…

zonneschijn, zonnebril, zonnebloem bij 't ontbijt, bij de tafel bijgezoem warme avond, horizon, gouden bol parasol, terrasjes vol, cholesterol. Elke oogopslag betovert, elk ontwaken is haast een feest als jij terug bent, zomerke terug van zolang weggeweest.…

wil de vingers in de oren en de ogen sluiten de oren volgestopt met proppen was een zieke schaduw van mezelf zal zich vertonen het dennenbos is bruin en niet meer groen de zon gaat nog mooi onder ‘net een plaatje’ maar de bescherming van de ozon is verdwenen de kernwapens zitten verborgen in de grond ook zonder zonnebril…

knusjes keuvelen aan een houten tafel over je passages op een ordinaire dag je woorden vlot en met een glimlach een sterke koffie met een warme wafel spiegels reflecteren in de zon je zonnebril met lichtbruin vensterglas belichten fel mijn verbaasde grimas op een terrasje waar het ooit allemaal begon ik zag je mond zo elegant bewegen je…

scharnier kraakt Alhoewel de adder waakt Over mijn nest in een triest licht Is er niets dat op gevaar wijst Een reus kruipt uit een lage mist Nadert als een vijand van beton Een hinderlaag, bedrog, een list Waar ik niet voorbij of rond kon Sneller dan mijn schrik Klim ik in een eik en ril Als een piraat uitgedost Met bivakmuts en zonnebril…

een kastdeur een trap tegenaan gelopen eraf gevallen ze is onhandig haar enkel blauw en dik zich verstapt haar hand in een verband stom van haar ergens aan gebrand een zonnebril op als de zon niet scheen ze klaagde niet dat mocht ze niet van hem ze ging bij hem weg hij haalde haar terug de maat was vol ze was het zat maar dan ze…