Alle inzendingen, jaar 2008, week 16

tok tok tok tok tok tok tok tok `t was weer feest in het kippenhok twee kippen legden per stiekem nest verscholen voor de haan en rest een ei of tien per kip, verhip het is nog net april maar zowat mei nog even broeden ze zij aan zij en over krap een dag of tien breken de schaaltjes, dus wil jij ook een kuikentje misschien wil jij zelfs…

Struinden elkaar in lome duinen strandden samen in heet zand Handen graasden in gewillig gras lippen zochten, vol begeer Gesloten ogen spellen liefde in staalblauw met zomerzon. “Ik wou, ik wou, ik wou!” ”Ja schat, en ik van jou! “Ook volgende keer… naar strand weer?”…

Het gele gras Tikt zacht mijn hielen aan Wil vertellen Over zijn bestaan Fluisterend over vandalisme Van het vee dat nietsvermoedend Familie onder zich vertapt Schreeuwend en tierend Omdat de wind niet weet Dat hij zijn woorden immer steelt Het gele gras Praat over werelden hier ver vandaan Vol groene scheuten en… Wil mij niet meer…

~~~ ach, het zat er niet in vandaag en gisteren stelde het vrijen ook al niet veel voor morgen vertrouw ik nog minder die zon gaat weer naar de maan daar kun je donder op zeggen ~~~ tussentijds zwijg ik…

In de verte ziet ze hem verdwijnen zonder haar smekende uitgestrekte handen woedend weggeslagen. Het paradijs vol vogels zingt zachtjes zinderende liedjes van stille vrede die niet is, nog steeds niet is. Voelt hij geen prikken van ogen vol tranen die manen terug te komen maar nu met tederheid. De weg is zonbeschenen en geurt naar…

Vanmiddag kon ik zo mooi fluiten - nee mooi is niet het goede woord zelfs fluiten niet - maar ik liep buiten en wist, want voelde me gehoord Geen kind'ren die hun ruzie staakten geen prachtvrouw die verliefdig keek geen zon die alles lichter maakte en weer thuis bleek ''t dezelfde week maar toen ik floot, vanmiddag buiten, was alles beter…

Ik had het fijnste gaas van het verlangen lief zoals een zachte bries het lichaam van de baadster en waar ik mij begaf, omgaf er mij een waas van angstaanjagend aangenaam verwelken. En een seizoen lang werd het avond. En toen - het hart hoog op de wind - verlangen zich bezeerde aan begeerte, hoe lief had ik dan niet dat feestelijk verlies,…

als mijn gemoed overloopt van ont of beroering door de alledaagse dingen dan vloeien uit mijn vulpen veel woorden die hopelijk eens groeien tot stijlbloempjes…

De sloot wou ik omzeilen maar de afstand was te groot de diepte kon ik niet peilen ik at van het laatste brood Ik stierf, de laatste blauwe luchten omringden mijn doelen die nu verloren leken te zijn in een afgrond waar donder heerste en de goden aten van mijn erfenis al streelde het verlangen om dán toch op deze aarde te blijven maar…

als hang steeds zwarter wordt het licht op uitzicht steeds meer gaat ontnemen reik ik in het donker toch een zachte hand want in het infrarood zie ik je warme kant daar waar ultraviolet ijskoud gedachten gaart kleur ik in lilapaars weer een bestaan laten we ontsnappen reële kleuren vatten en op het nieuwe doek zonder vroege verfspatten…

een koorddanser op de dunne draad van een lijngrafiek stijgend dalend balancerend in opwaartse tragiek in een hand de paraplu geen vangnet gesponnen uitgegleden en gewond de tred voort gezet wederom een dag gewonnen al voel ik mij ellendig en ben ik nog zo down dan acteer ik als een huilende clown waardoor de gesminkte lach je mijn tranen niet…

Eindelijk lente pluk ik tulpen tot een boeket Voor haar die me lief is Voor kort of lang gemis Voor harde woorden of stil zwijgen Voor het plotse vleugellam Voor met ruzie dreigen Voor haar die me lief is Pluk ik tulpen Stuur ze niet uit Amsterdam.…

Er steeg een luid gejuich op in de fractie toen er een nieuwe leider was gekozen. Haar hart is rood en zij kreeg dito rozen. "Het draagvlak is heel groot", was haar reactie. Wat gaf de doorslag? Zij is vast bekwaam. Maar ja, wat wìl je, met zo'n achternaam?…

de ingang is nederlands doch ik switch naar gedichten daarbij vraag ik me af of bill familie is van david íf en de poorter wacht af dreigend clouds-rain figuranten en suite voorzichtig tik ik m'n password het avonduur tegemoet…

Wat had ik graag De warmte van je lijfje willen voelen liggend op mijn lichaam En de geur van je haartjes willen ruiken ik noem je zachtjes bij je naam Wat had ik graag Je onschuldige ogen willen aanschouwen gericht op mijn gelaat En je eerste geluidjes willen horen alleen ik die ze verstaat Wat ben je lief en zo teder bemind Mijn…

het bed wordt te smal is breed beschouwd een relatief begrip…

De kleur van herfst nog wit bestoven, een schijn van licht bij donkere dag. Te laat om 't hart aan iets te hangen en niemand die het nog verruimt. Mijn hand, geleend nooit opgehouden, maar warm nog tastend zoekt. Zo gaat de tijd aan mij voorbij. De herfst wordt stilaan winter.…

Verbondenheid in de tijd vormt cirkels van liefde en maakt grenzen onverwacht vrij. De tijd laat je voelen aan het lijden en de pijn en aan het verdriet in het heengaan van een geliefde De geleende tijd mocht iets langer duren het verdriet iets minder maar de tijd gaat voorbij. De tijd gaat voorbij, stil, onopgemerkt bevroren…

*** *** *** *** je lijkt nog zo dichtbij soms voel ik je naast mij alsof je naar me kijkt als mijn hand naar je reikt is er even helemaal niets en toch was er iets *** *** *** ***…

Binnen innige diepzinnigheid Speelt haar uitbundig vuur Waar anderen zwoegend levenszuur Zwaar ademend verzuchten Buiten gewogen grammatica Vallen haar stergedichten Binnen structuur van alle cultuur Huppelen de lichtgewichten Haar ruimte wordt haar schilderij En zij zei tot mij: Ook de fraaiste vergezichten Zijn lelijk van dichtbij…

Ademen zal ik heel puur in de bron van je ogen Zoeken zal ik in de stroom van helder geluk de gloed van je verlangen Verdrinken zal ik in je meren klare spiegels dragers van een kostbaar geheim…

Zijn vrienden er voor altijd? of voor even? Voor een tijdje, niet zo lang of voor het leven? Komt er snel een afscheid? zul je alleen verder gaan? Ben ik soms bang? om zonder jou te bestaan? Vrienden is het een simpel woord? zonder gevoelens, zonder betekenis? Gewoon de tijd samen, Onze vriendschap, over een tijdje geschiedenis? Ik…

samen topten wij vele netels en handenvol van zevenblad we kookten alles tot een soep op smaak gebracht met kruiden daslook plukten wij en madelief bessenblad en paardenbloem molsla voegden wij daarbij versierden alles met viooltjes merelzang weerklonk bij ons maal wij proefden groene Lente…

Het leegstaande huis De deur gaat schoorvoetend open, Scharnieren kondigen krakend de bezoeker aan, Ik durf niet over de trappen te lopen, Anders is het met het hout zeker gedaan. Het stof ligt vingerdik op de kast, De insecten maken zich paniekerig uit de voeten, De mijne zijn voor de vloer een last, Ze weten telkens nét geen spijker te…

Ik zou zo graag... heel even willen kijken, en zien hoe het in de hemel is. Want er staat over geschreven, er is daar geen rouw, geen droefenis en een ieder die in Hem gelooft, mag daar heerlijk eeuwig leven. Ik zou zo graag... 'k weet dat het onmogelijk is, toch... heel even willen kijken. Daar waar degenen die ik liefhad nu zijn. Ze…

Stenen bedden Markeren de plek Waar lang geleden Mensen geprepareerd werden voor vertrek Graven van aarde Voorzien van stenen exterieur Omsloten hun lichaam Ontworpen door oudheidkundig ingenieur Groene heuvels Geven ons een indicatie Over de plek van onheil Van een vervlogen generatie Stenen reuzen Staan voor altijd stil De buitenkant…

Haya draait naar rechts De otoya draait naar links Kosmische balans…

Duizend op een rij werktuiglijk werk je snel door breek je hun nekjes Je negeert hun kroon neemt de kopjes met je mee om weg te gooien Je rust dan even ontlast de gebroken rug en sluit je ogen Het werk is gedaan velden liggen sprakeloos naast een rode berg…

opgejaagd door herfstplagen valt de stortbui in het nat schuurt de wind zijn gure vlagen tegen ramen die beslagen trillen van de donderslagen en zo de regen tikt een gat in openstaande mantelkragen uitgeraasde autowegen vervuld van vallend blad schuilt de man zich pruilend tegen uitgestorte najaarsregen die plengend en zeer ongelegen neerstort…

wat had men gedacht! democratie een politiek vuur het smaakt overal zo zuur censuur is macht!…