Alle inzendingen, jaar 2003, week 19

Ik ben een heel klein Yorkie met een strikkie op mijn kop nu moet ik ook een jassie aan het houdt beslist niet op. Misschien ook straks nog sloffies één aan elke poot je moet me dan zien lopen ik schaam mijn eigen dood. Een hondje met een strikkie en een jassie aan ik voel mij niet gelukkig om zo voor aap te staan.…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Langzaam zie ik de dagen lengen Wat zeggen de pessimisten? 'Dan gaat de winter strengen' maar daar laat 'k mij niet door kisten daaglijks tel ik de minuten die per etmaal door Vader Tijd volgens de seizoenstatuten aan 't daglicht worden gebreid al die steken aan elkaar vormen weken, ja zelfs maanden en voor je 't weet is het breiwerk…

De wolken spelen hun kiekeboe Met de zon; een eind'loos spel De toeschouwer vermoedt het wel De zon die wint, maar hoe? Er komen er steeds meer aangezwalkt Het luchtruim overhuivend Het liefst had je ze al schuivend Voorgoed daarboven verschalkt Want de zon is je beste vrind Die geeft je levensmoed Het seizoen heeft al zo ingeboet Je…

Ik bewandel deze stad kijk van boven naar beneden schuif voor geluiden uit. Geen grijsgebreide muren voor groene gapers. Als ik nog eens mijn hals wil strekken komt hij me tegemoet recht in zijn ogen recht in mijn ogen. Hier blijf ik hangen, in zijn gevooisde geur. Hij kijkt volmaakt. De gevels, de straat, zij gaan voorbij. Ergens…

Voor Annemiek Hemrica Wie had ooit gedacht dat mijn ziel zich zo aan de jouwe zou hechten Wie had ooit gedacht dat mijn leven zich van het jouwe zou laten afhangen kon ik het maar over doen Was er maar een zoete genade die gezegde woorden en gedane zaken in één keer uit zou wissen was er maar een onzichtbare vergeving die mijn…

Het jonge haantje probeert stoer te kraaien maar valt bijna om.…

Daar waar zwijgen herrie maakt snijdt glas de laatste tranen -zwarte onzekerheid maakt het hart zo bang- daar waar vluchten de noodstop is zijn woorden gevangen in een letterspel daar waar één bloem onkruid wieden verbiedt waar één meeuw leven tekent is de geest gevangen in een slecht gebouwd doolhof…

Mensen vinden Daar waar je ze zocht een wakkerd vlammetje dat de storm overwint lieve lachen overschaduwen de tranen vechten tegen onzichtbare vijanden -slaan op gevoel- daar waar messen snijden drogen tranen Harten bevriezen in de grootste vlammenzee...…

Zo alleen in zijn eigen wereld -soms plots zo helder Klimmend op een berg frustratie -soms zo teder en diepgaand gesloten en niet te peilen -zo hard vechten tegen jezelf zo vol levenslust, dan weer in de put -krampachtig claimen zoeken naar houvast -buiten zinnen van woede in een rustig vaarwater -verstrengeld in de liefde twee zielen -…

Ja, er is bij mij ingebroken Zelfs zonder spijt Helemaal ineengedoken Verstrijkt langzaam de tijd Ingebroken in het lichaam Dat van mij was De inbreker treft geen blaam Hij die angst las Ik heb het nog nooit gezegd Altijd diep in rust Tot de dag dat ik dit uitvecht Is er iets wat mij sust Iemand heeft het laten zien Verschrikkelijk…

Gevangen in de kubus Loop ik in het rond Gevangen in de leegte Verlies ik de moed Gevangen door de stilte Laat ik het los Bevangen door de tranen Word ik opgesloten…

Vandaag was ik bij jouw graf Iets wat me een gek gevoel gaf Je bent er en toch ook niet Ik vraag me af of je mij ziet De plek waar ik jou liet gaan Deze plek....waar ik nog vaker zal staan De plek waar stilte beangstigend is De stilte van gemis Langzaam zak ik op de grond Ingezakt waar ik net nog stond Met mijn handen over jouw graf Haal…

scherp zijn haar woorden snijdend in zijn geest priemend zijn haar ogen als zij gedachten leest niets valt te verbergen zijn ziel wordt blootgelegd de waarheid is gevonden nog voor het wordt gezegd met rood gekleurde schaamte slikt hij zijn leugen in hij moet toch beter weten liegen heeft geen zin…

Zonder anderen is ze niets haar mening is zoals die van hen ze kan niet kiezen, ze wil niet kiezen ze is zichzelf niet meer geen moeilijke keuzes wil ze maken en zonder haar mening gaat ze op pad ze laat zich leiden door die anderen ook al is ze hun mening zat wil jij ook zo worden??? ik begrijp best dat je nu geen keuzes wil maken en…

de bomen ze lachen me toe ze kijken me aan alsof ze me wat zeggen willen de bloemen ik ruik hun geur ze dansen in de wind alsof ze me wat zeggen willen het leven kijkt me aan, lacht me toe en zegt me, dat ik leven moet!…

Als ik naar je kijk ontwijk je mijn blik Als ik je iets vraag Zie ik dat je schrikt Je probeert me te ontwijken Waarom wil je me niet aan kijken? Waarom doe je alsof je me niet kent Alsof we vreemden zijn voor elkaar Het is net alsof je jezelf niet meer bent. Je bent veranderd Ik ben anders dan dat jij bent Maar dat begrijp je niet…

De letters maken een eigen verhaal Ze laten mij iets anders lezen Een ander verhaal , Mijn verhaal De letters maken geen ander verhaal Ik ben het die een ander verhaal leest Een mooier verhaal, Mijn verhaal. Maar ik mag mijn verhaal niet lezen Ik moet lezen wat er staat En ik kan het niet lezen, Dat verhaal.…

Wat jij gelooft hoef ik niet te preken en wat ik preek hoef jij niet te geloven maar ik mag vragen om begrip als ik anders denk dan jij en jij mag vragen om respect als je anders denkt dan ik want Wat jij gelooft hoef ik niet te preken en wat ik preek hoef jij niet te geloven want wat jou en mij verbindt is zoveel meer dan wat jij en…

Voor al die mensen, die gedichten waarderen dat laten zien, door erop te reageren, maak ik dit gedicht. Zij, die dit lezen, weten wat ik bedoel, 'k schrijf de gebeurenissen precies zoals ik het voel. Dat het voor anderen herkenbaar en daardoor een steuntje in de rug kan zijn, maakt het voor mij extra fijn. Natuurlijk is het voor mezelf…

morgen kijkt me aan met ogen die nog toekomst baren vandaag wordt er verwacht dat ik de klus van gisteren zal klaren ik was bij jou beleefde stukken in mijn leven die de droom nooit zijn ontstegen je paste wonderwel in het gegeven dat altijd onbereikbaar was gebleven we hebben dagen met elkaar verweven, de uren waren drachtig…

Hij is tachtig en woont drie-hoog Ach, 's winters is het hier droog. Leunend in zijn vermolmde zetel Op de kachel pruttelend, de ketel. Toen, met haar, mijmert hij even... Zijn droomprinses, dat was leven. Buurvrouw-lief is afwezig, bij haar zoon op bezoek 't Proviandkastje fluistert: wat karig, niet één koek. Straks, heerlijk…

Soms kan ik me zo treurig voelen. Waarom? Ik weet het niet. Het komt me zomaar overspoelen. Die moedeloosheid, dat verdriet. Soms kan ik me gelukkig voelen. De hele wereld kan ik aan. Het komt me zomaar overspoelen. Die blijheid, ‘k lach en zing spontaan. We kennen ze toch allemaal, die ups en downs in ’t leven? Zo’n up mag van mij héél…

Het zijn zelfs goede pijnstillers bevonden, de borsten van de vrouw zijn wonderbaar ! Ik werp een steelse blik op die van haar en daarvan raak ik danig opgewonden. Zacht fluister ik, terwijl ik haar omvat: “Kom, vrij met mij, want ik heb hoofdpijn, schat”.…

In Spanje werd ik uitgenodigd bij goede kennissen van ons eerst fijn wat tapas en een wijntje Lekker gezellig, "Onder Ons" Ik kon gaan zitten, aan de tafel Een grote pan werd neergezet Het was soep, en die rook heerlijk, maar...toen volgde het cachet... We waren ongeveer met zn tienen Twee grote ballen dreven in de soep 'twas voor de…

Ik tel de dagen Ik tel de uren En zit me af te vragen hoelang onze liefde nog zal duren Ver woon je van me vandaan en elke dag ben je in mijn gedachten houden we dit vol wat kunnen we samen van de toekomst verwachten Maar als ik je dan weer zie en je weer kan kussen dan geniet ik en weet ik het zeker dit vuur kun je niet te…

Waarom zeggen mensen niets als ze in een lift staan Waarom kijken ze omhoog of naar omlaag... waarom kijken ze je niet aan? Doodse stilte, amper een zucht Je zou het er benauwd van krijgen Zeker als een flat 14 verdiepingen telt En de lift heel traag omhoog gaat stijgen Soms dan tref je't en zegt iemand mompelend "Goedemorgen" Maar…

Zul je ooit nog beseffen wat je me hebt aangedaan. Dat je jouw eigen leven verkoos en mij in de kou liet staan. Ik was nog zo jong maar dacht alles te weten. Het tegendeel bleek waarna mijn zelfvertrouwen uiteen werd gereten. Daar stond ik alleen, in een wereld zo groot. Met kleding aan maar eigelijk bloot. Onwetend wat er ging komen, met…

Kijk naar de lichtjes in je leven. Niet wat je heeft ontgriefd. Zie het goede in de mensen. Ook al werd je vaak gegriefd. Denk aan de gaven die je omringen. Niet wat je ontbeerde. Zie het fijne in een vriendschap. Niet het zwakke of verkeerde. Denk aan iets hoopvols in verschiet! Niet aan mislukkingen van weleer. Kijk naar de schatten die…

In deze zwangere lente zijn ze maagdelijk de dieven die niets meer stelen maar durven te vragen aan hun geliefde dromen of de druiven naar passie smaken en ze zonder bitterheid hun eenzaamheid mogen begraven. Want ze zijn de goden die hun goddelijkheid voor elk minnares willen ruilen.…