Alle inzendingen, jaar 2003, week 31

Slechts de wind ruist zacht ik omarm je in stilte……… zo’n heerlijke nacht In gedachten zonder pijn grenzeloos genieten……… van verliefd samenzijn Mijn herinnering,onze tijd blijven van mij……………. die raak ik nooit kwijt…

nonchalant stap je van de trein ik ren om bij je te zijn je ogen fonk'len helder, machtig deze dag, door jou, prachtig! heel wat te vertellen, iets steels iets spijtigs, verdrietigs of juist speels ik slorp je woorden op en hoor je harteklop op deze dag zolang gewacht ik sidder, straks komt de nacht word jij brutaal van me afgescheurd…

De ene kreet, is de andere niet, de een gilt hard, de ander heeft stil verdriet. Toch mag je de grootte nooit bagatelliseren, want van elke kreet, kun je een heleboel leren. Ziel en zaligheid wordt blootgelegd, dat wil niet zeggen, dat de een goed is, en de ander slecht. Ieder ervaart de dingen op zijn manier, soms hervindt je eigen…

Ik had mijn pijn ook kunnen verbergen met krachtige, verbloemende woorden, maar ik zweef nu eenmaal in deze verduisterende oorden. Deze spinsels van een onuitgesproken verleden rusten al zo lang in de de geheimen van mijn geweten. Harde letters zochten een weg op een stenen pad, waar simpele woorden lagen verspreid en waarlangs men geen…

Is een dominee veelzijdig? Dat is een vraag die pijnlijk in mijn hersens brandt. Want heeft een dominee, behalve voor en achter, een linker en een rechter, een onder en een boven, Daarbij nou ook nog eens een predi-kant? Hoogstwaarschijnlijk is het (zoals doorgaans blijkt) Maar net van welke kant je een dergelijke dominee bekijkt.…

Dan las ik weer van 't lel'ke, jonge eendje: Eerst zwom hij blij door 't groene licht op 't water, Toen joegen ze hem weg met kwaad gesnater, En gooide een jongen naar hem met een steentje; Toen plaste hij rond met één bevroren beentje 'S nachts in een kolk; en toen ontmoette hij, later, Bij de oue vrouw, die deft'ge, wijze kater. En…

Ja, laat heb ik 't ontdekt: Ik ben een zwaan: Mij heeft uit poel van dof, smartelijk leven Het stilgegroeide Godsgevoel geheven, Aardse gehechtheid heb ik weggedaan; Mijn vleugels zijn weer wit en waard te slaan In Brahman's licht; want wat van slijk bleef kleven, Met blijde tranen heb ik 't weggewreven: Nu mag, nu durf, nu kan, nu moet…

In ons huis werd over ontrouw terloops soms iets gesist. De ruiten bleven onbedekt zodat iedereen zou zien hoe prettig bij elkaar we hoorden. De gordijnen waren tot diep in de plooien doorgebrand en er vielen gaten in toen mijn moeder ze tenslotte sloot. Een buurman moest begraven worden. Slechte stof, schold zij, mijn moeder en…

Even weg van alle drukte, het haasten en de tijd Geen zorgen voor morgen en achteraf geen spijt Genieten van de stilte om zo tot jezelf te komen Geen last van commentaar, als je even zit weg te dromen De prikkeling op je huid van de warme zonnestralen Eens andere winkels waar je de boodschappen gaat halen Tussen de grote hoge bergen, verscholen…

Nog scheurde wijdjagende valk met schaars Geroep uw stilte, mijn Veluwse grond! Uw zwijgen, vol van diep verleden, schond een dom rumoer van steedse beuzelaars; Nog flikkerde 't hert door uw struiken rond; Nog brandden geen lupinen, kaars naast kaars, Hun gele blijdschap in uw tragisch paars, Met stroeve bossen tot de horizont; Nog lag…

Vreselijk is het, als je voorgoed Je allerliefste vrouw los laten moet Hoeveel pijn en verdriet moet een mens lijden Om erachter te komen waarvoor we strijden Hoe donker kan het zijn De lach verdwijnt, het doet pijn Hoe was het om vrolijk te kijken De muziek moest voor alles wijken Hoe was het om positief te denken Als niets je meer leek…

Ik vermomde mij als agent in het dorp waar ik woon Ik dacht wat aan te vullen aan mijn ietwat karig loon Mijn brave dorpsgenoten liet ik hun gang maar gaan Maar iedereen die van buiten kwam hield ik onmiddelijk aan Voor foutparkeren van hun fiets vlogen ze op de bon Terwijl ik hen vertelde dat zoiets bij ons niet kon Ook kregen ze…

Jij weet het wel, je weet het allang! Je kunt het nog niet vertellen. Je bent onzeker, en ook bang... Daarom blijf je jezelf maar kwellen... Je bent "anders", ze begrijpen het niet Maar, je kunt het niet blijven uitstellen Je wacht, op het juiste moment, en denkt, Dat ze zich jouw " anders zijn," geheel niet voor kunnen stellen... Ondanks…

Bedankt Dat je in mijn leven bent, en dat je van mij houdt. Je bent de liefste die ik ken, je hebt een hart van goud. Bedankt Voor ieder liefdevol moment, iedere morgen, middag en nacht. Weet dat je de ware bent, dat ik naar je smacht. Bedankt Voor je sterke armen om me heen, je lippen op de mijne. Je maakt mijn leven liefdevol, laat…

Ik streelde haar verlangen Zij suste mijn verdriet Dat is wat er bleef hangen Meer was er domweg niet Niets meer dan was besproken Niets minder dan voorzien Gehaast en afgebroken Meer was er niet te zien We hadden het zo nodig En smachtten naar elkaar Gevoel bleef overbodig Toch scheelde het een haar Of alles was beklonken Het smaakte naar…

Kránkzinnig, een ánder woord is er niet voor.... Niet ééns de benaming, zinloos geweld... Want als je de beelden hebt gezien, van de paarden die zó ongelooflijk bruut door een ménsenhand zijn geveld, dán is daar maar één woord voor op zijn plaats... pure immorele krankzinnigheid, zeg eens eerlijk, zit ik ernáást!?…

Als zware deken hangt geluidloos de nacht wikkelt stille vormen in haar ravenzwarte vacht Myriaden sterren kristallen van licht maken de hemelboog een goddelijk gezicht Het meer bespeelt de volle maan het spiegelbeeld kraakt rimpels in haar zilver als water haar raakt Lopend in de nacht één met zoveel luister mijn blik reikt omhoog…

Jij bent de enige die me begrijpt Met al mijn wikken en mijn wegen Het maakt je allemaal niets uit Wat ik verteld heb of verzwegen Met je armen om me heen geslagen Kijk je diep in mijn betraande ogen Het maakt je allemaal niets uit Wat de waarheid is en wat gelogen De enige die me begrijpt Me lief neemt voor wie ik ben De kleuren die je…

wilt u schrijven over bomen van die opgeschoten knapen in hun bladergroene truien laat uw stemming niet verbruien door de kwakkelende iepen laat uw zinnen niet verzieken door de ijle populieren die in ellenlange rijen langs oneindige rivieren slechts de marsmannen plezieren en neem afstand van de eiken zelfs de allerhoogste eiken hebben…

Zacht is de liefde die wij voelen Harder is echter de realiteit Wij alleen weten wat we bedoelen En zijn zelfs tot alles bereid Een liefde die geen doorgang mag vinden Ze is zo veraf en ook zo dichtbij Toch zijn er zoveel dingen die ons binden Het maakt ons verdrietig en toch ook blij Liefde is iets dat kun je niet kopen Het wordt je gegeven…

Een deur die open zwaait ogen die elkaar ontmoeten blikken worden gewisseld in blijdschap bij het groeten Wijs in haar weten fluistert zacht mijn ziel wat zij al voorzien had toeval, heel subtiel Zoveel herkenning in ons beider leven, anders van karakter beiden door vrijheid gedreven Vriendschap in verbondenheid totale harmonie zo…

Het is niet fijn om dood te zijn. Soms maakt me dat een beetje bang. Het doet geen pijn om dood te zijn, maar dood zijn duurt zo lang. Als je dood bent, droom je dan? En waar droom je dan wel van? Droom je dat je in je straat langzaam op een trommel slaat? Dat iemand je geroepen heeft? Droom je dat je leeft? Maar ach, wat maak ik me…

Zij zit verscholen in het scherm van haar gsm, benen over elkaar bezig te zijn, haar been wipt op en neer, met één toetst zij als Luky Luke met ’n vinger een shaggie rolt en sneller schiet dan schaduw valt Haar zonnebril trekt zij omlaag zodra zij ziet dat ik te diep in haar bruine ogen duik Zo kan zij weer koel, afstandelijk zijn haar…

Je haren in de wind zijn als Golven op een rustige zee Deinend op de zachte zilte wind In perfecte harmonie Je ogen in het donker zijn als Kaarsen, brandend tussen 1000 rozen Een prachtige rode gloed Verwarmt mijn hele lijf Je lichaam naast het mijne Een pas geplante boom Waarvan de bladeren Nog ontluiken moeten Jouw woorden vormen…

Ach, lief, wat kan het mooi toch zijn Ach lief, ik wou dat ik met jou kon delen ook mijn hartepijn... Want leven, is niet altijd rozengeur en maneschijn, Ik wou dat ik met jou kon delen, heel veel zonneschijn... Mijn lief, jouw lieve woorden zijn zo fijn mijn lief, zou het ook zo wezen, als je altijd bij me zou zijn?…

Vroeger had je hier een zeeklimaat Stond je in de regen en met tegenzin Te wachten op Dries Roelvink en vriendin En die zette je dan druipend op de plaat Nu sta je met een pils tegen de dorst Op je droge post bij villa Eikenhorst…

1. Rechtop staat zij met naast haar zittend op een stoel haar broertje onder haar rokje dalen pijpjes van een linnen broek met kant tijd 1870 mijn moeder's moeder tien jaar oud Zij huwde een nietsnut kreeg zeven kinderen stierf in 1925 aan anemie en de inflatie Ik ben haar dubbel kwijt: in 1943 roeide Puls haar foto uit 2. Het…

je kunt de diepte van de zee niet zien ook niet de diepte van verdriet je kunt de diepte van de lucht doorzien maar die van pijn dat lukt je niet de diepte van een liefde reikt tot voorbij het heelal verdriet en pijn van uiteengaan voel je overal…

Dan denk ik aan 't konijntje, dat ik zag Als kind vóór Sint Niklaas achter het glas Van dure speelgoedwinkel. O! dat was Zo'n prachtig beestje, grijs en wit; het lag Gezellig in zijn mandje in mooi-groen gras; En als 'k van school kwam, bleef ik iedre dag Staan kijken, bang, dat 't weg zou zijn. En, ach! Eens was het weg; en toen begreep…

het was najaar toen hij stierf en haar achterliet ze treurde de tijd voorbij zorgzaam getroost door wie haar liefhad ze ruimden zijn verdorde blad de kleuren verpulverend tot herinnering en ze wachtten op de warmte van de eerste zonnestralen en haar lach maar ze miste het voorjaar en zijn eens zo statige stam waar ze altijd tegen…