Alle inzendingen, jaar 2003, week 4

Twee vrolijke oogjes Glanzen blij Voorzichtig Duwen zijn kleine handjes Een grote wolk Wit kant opzij Hij kijkt me aan En vraagt: Is dit mijn zusje? Ik knik van ja Hij lacht En zegt dan zachtjes trots: Wat is ze mooi, hè mam...…

Dit ben jij zonder witregel of vraagteken, ik vind je terug in een punt of accent, mijn tong proeft je naam in letters, ik wals je rond en rond en het zoet van je mond spreekt zachte zinnen voluit op mijn lippen, ik vertaal het enkel op papier als het gedicht of een lied dat in mijn hoofd blijft zingen.…

Sacha, Oleg en ik een heldere klaterlach vult vragende glazen waarin de kaarsvlam versnippert tot dwaallichtjes zo vernevelt mijn werkelijkheid zich tot vage lijnen de kosmos balt zich tot hier en nu aan deze tafel lichtend in het donker zijn de ogen niets ontziend ik proef hoe zij hun zinnen zingen in zacht gebrom tandengoud beantwoordt…

de dj profeteerde tussen twee nummers vanaf zijn altaar: ‘je kunt net zo goed een kruis door geloven zetten, want vanavond is muziek de enige religie’ en de beminde gelovigen luisterden naar de eerste lezing door de apostelen van Faithless: ‘tonight, God is a dj’…

Ooit goudgeel wuivend korenveld verminkt door woeste voren de golven wreed onderbroken ...de harmonie verloren Ondoordacht vertrapte toekomst bedekt met stervende aren vertwijfeld brodeloos zijn ...het niet kunnen verklaren…

Wist je dat mijn rat vannacht Gestorven is, heel onverwacht Het is hier in haar hok gebeurd Mijn moeder heeft haar opgebeurd Ze heeft haar in een doek gelegd En bij de koffie uitgelegd Hoe dat met ratten zo kan gaan In gedachten blijft zij wel bestaan Doodgebleven zonder reden Het gebeurde in de nacht Rat heeft echt niet lang geleden Lieve…

Ik ben drie vaders. In mij komen opa en vader samen met een kleine ik. Wanneer de kou gaat hangen in de bomen kleden wij ons in warme truien dik en jassen groot om in te wonen. Als dan de winter invalt gaan wij schaatsen op onderwerelden van pikzwart ijs, maar één raakt achterop bij oude plaatsen en één slaat een doodlopend slootje…

Het intresseert me niet wat voor werk je hebt Ik wil weten wat je verlangens zijn. En of je durft te dromen over dat waar je in je hart naar hunkert. Het intresseert me niet hoe oud je bent. Ik wil weten of je het aandurft naar liefde te zoeken, je droom na te streven, Het avontuur van het leven aan te gaan. Het intresseert me…

waar ik je zie en blind betast, waar ik je blind en blindelings ontzie en streef naar ongezien houvast, waar je met houten stap de straat passeert en met ijzeren gelaat de tijd dateert, waar je nooit of te nimmer in de oelitsa gorki, mijn naam en naamgenoot! nog varen zult, waar je immer en voor eeuwig zweven zult en meer nog: voorgoed…

Jouw schaterlach geeft me een lekkere schok Ik hoor het dubbelconcert van Bach en krijg onverwacht een stijve stok. Twee strijkers die smachten moeten niet langer wachten. Wij willen noten kraken waar stemmen staken. We zijn er hard aan toe: samen entre nous…

Ik smelt je bent zo lief en bezorgd ik smelt is het de dooi je bent zo mooi ik smelt al is het koud ik voel het warme waarschijnlijk je charme ik smelt en voel me bevrijd ik sluit je in mijn armen en wil je nooit meer kwijt…

hij zocht naar woorden en de zin van het bestaan tussen de regels van zijn leven tussen de vreugde en een traan hij zocht naar boeken en de man op wie hij leek tussen de namen van zijn helden tussen de dagen van de week hij zocht naar waarheid en de kern van zijn verdriet tussen de harten van geliefden tussen de leugens die men ziet…

Zo was ooit alles anders Sommige hard of dan weer zacht Nu blinkt alles of moet het schijnen zo nu en dan wordt er iets verband puur vind je dan nooit meer terug…

Wat ik zou wensen als de laatste avond niet meer terugkeert is de droom die ons bemint en zegt wat we geloven is wat we altijd met onze liefde verbinden…

Groot als de bomen Snijdend als de wind Oneindig als de ruimte Is het gevoel dat ik in me vind…

strand: een withete woestijn aan een walgelijk water een vijandige vlakte van te bruin en van baklucht van schreeuwende kinderen en zand in je zwembroek vol vadsige buiken en verlepte borsten van geroosterde rimpels en ranzig rood vel en het zout en de zon en het zand: alles brandt sinds gisteren weet ik kan het ook anders de zee geen…

Wanneer de zon die altijd samenvoegt op onze huid kristallen laat ontstaan, dat wij dan niet dat zout laten verbranden maar het door de handen laten gaan Het raakt aan diamant aan liefde ook die zuiver is en loutert.…

De helft van het eten ligt reeds op de grond, het kind zit te gillen, ze houdt nooit haar mond. Geraspte kaas ligt naast de pannen en borden, hoe moet dat in Godsnaam ooit opgeruimd worden?! Sausvlekken zitten op handen en mouwen, die hadden we misschien beter om kunnen vouwen. Gesmijt met bestek Heeft de aarde doen beven, ik wou dat…

Een morbide fantasie in een kasteeltoren Sereen huilende ogen als spiegels gebroken Een dans met messen om ons gevoel te bekoren Bloedend, we hebben ons op onszelf gewroken De satijnen lakens met bloed doordrenkt Wonden branden, vlees dat schroeit Onze jeugdige schoonheid bruut gekrenkt Onze bizarre geesten door dat schouwspel geboeid Een…

Huizenhoge golven kwamen Zij namen namen mee Soms hele gezinnen samen Zeeland in de zee Mensen, koeien en honden Zij verdronken op het land Zoveel doden en gewonden In zee, in Zeeland Ook echte helden gingen Zij namen namen mee Zoveel afgrijselijke dingen Zeeland, land van zee Op het verloren land Bij dreigende westenwind Op een…

Die stond, klaar, op een zolder van mijn geest: Hij stond te wachten, voelde ik, al heel lang. 'K wist, dat ik 't kon: toch was 'k een beetje bang: Ik dacht: In sport ben 'k nooit een held geweest. Maar vierde schoonheid in mijn ziel haar feest, Dan trilde 't in zijn vleugels als gezang; Ik leunde er tegen bij zonsondergang: Dan gonsde…

hij heeft een selectief geheugen kan maar één ding tegelijk verwart de waarheid met de leugen vindt "een goed gesprek" gezeik hij heeft zijn leven lang genomen gaf zich nooit echt helemaal bemint zijn vrouw slechts in zijn dromen spreekt nog steeds niet in haar taal hij heeft een hekel aan haar vragen denkt alleen nog aan de daad ziet…

Aan de volle groene rokken verscholen in de zandse zoom van het trotste Veluws land ligt lieflijk aan de waterkant het leven van mijn droom. Waarin ik heldere beken waad die monden in de Neder Rijn en uiterwaarden doelloos dwaal geen tel minuut of uur bepaal, bewust ben van mijn eigen zijn. Vervuild van afwijzend onbegrip -…

je rustige adem gelijk een sierlijke vogel danste de avond in streelde wolken in een hemel alleen van ons veren van klank vlogen mij verder dan ik ooit zou dromen…

I. Hij zeeg in een gemakkelijke stoel. Plaatje op. Ergens buiten een oorlog. Maar hij volumeknop.…

Is het waar dat het gras daar groener is de lucht en het water dieper blauw dat de vogeltjes prachtig fluiten en de bloemen er mooier zijn. Is het waar dat je daar kunt leven zonder ziekte of pijn zonder zorgen of verdriet waar 'daar' ook mag zijn. We zijn zovele mooie herinneringen rijker maar ons hart ook weer wat leger maar ooit…

ik ken je niet waarom zeg je niets wie ben je verhuld in golven van geluid in waaiers van licht wie ben je misschien wil je de woorden niet spreken de beelden niet tonen schuil je of ben je in stilte hoorbaar in duisternis zichtbaar wie ben jij? schuil je of herken ik de woorden niet de beelden niet ik hoor niets…

Als het avondrood de hemel kleurt zo wonderlijk, zo mooi en puur lijkt alles zich te koesteren in haar gloed in dit moois der natuur. In vroegere tijden, bij het zien van dit wonder ging men over tot het avondgebed overdacht men de dag, want men wist het kan niet lang meer duren, de zon gaat weldra onder. Men wist uit ervaring, na een blik…

in één van de zonnestralen één van de regendruppels één ademstoot van de noordwestenwind zat een sprankje een spettertje een zuchtje geloof hoop en liefde maar veel meer heb je ook niet nodig op zo’n dag als vandaag…

Ommuurd door een leegte wakker worden zonder slapen gedachten zonder tekst een douche vol tranen, zout zonder eten enkel honger naar jou, onverschillige dagen ondergedompeld in een bad verdriet met zelfbeklag, Ik ben moe van je lief te hebben jouw engel gebiedt me te herleven in je vriendschap, die als een zachte deken mijn eenzame ik…