Alle inzendingen, jaar 2004, week 47

Wat een mooi gezicht Die bloesem aan de bomen Alle kleuren roze en wit De zon weerkaatst zijn licht De wind waait De bloesem van de bomen Heel de straat vol En stuurt de blaadjes op hol Ze cirkelen omhoog En waaien met hem mee Ze spelen een spel En dwarrelen overal heen…

wijn elke slok verdriet spoelt weg muziek elke noot zorgen onbegrepen in mijn hand jouw foto ik smelt verliefd vroeger jij en ik samen onafscheidelijk nieuwe fles andere cd kom terug kom toch terug ik mis je zo.…

Voor de verliefden is er maar èèn hartewens Elkaar beminnen.…

ik heb geen werk, ik zit altijd thuis, ik ga zelden nog naar de kerk, ik zit te vaak voor de buis, ik pieker te veel, ik rook als een schoorsteen, ik laat niets van jou heel, ben soms door en door gemeen, ach het is niet eerlijk, ik loop jou zomaar voorbij, maar schat ik vind het heerlijk, als jij even zit, hier naast mij, WANT JOUW MOOIE…

Over onze liefde, wind en water: Heb je het dralen gezien dat de kust nadert: zal ik eb zal ik vloed? en de maan en de stand van de aarde die bepalen het aangaan het afgaan het over en weer Heb je gehoord het dilemma zal ik, zegt het, moet ik dan altijd het turkoois dat zweemt naar groen en aarzelt tussen blauw. Heb je om je hoofd…

Zachte klanken van liefde Een streling over mijn wang Tedere woorden uit jouw mond Dat is alles waar ik naar verlang Je ogen die stralen in het licht Handen zo sterk en toch fijn De heerlijke geur die je omringt Kan je niet voor even bij me zijn? Zelfs nu je weg bent ben je bij mij overdag en 's nachts in mijn dromen Verlangens met ongekende…

Ik spuug hem woede in 't gelaat Hij zegt Wat ben je mooi zo kwaad en wist mij uit…

Met haiku's kan men de gedachten voorspellen de clou: Optellen!…

mooie woorden door jouw geschreven klinken als een nachtegaal die oorstrelend zingt met de liefdesklanken die elke letter omringt ben ik als een veer in de lucht gaan zweven heerlijke dromen die leken uit te komen vervlogen in de hemel als bliksemlicht die binnen enkele seconden verdwenen uit zicht waardoor mijn hart vol met geluk is ontnomen…

Er is thans een bisschop uit Spanje Met veel van die hulpjes waarvan je Vindt: is nou zo'n Piet Een kerel of niet? Want soms denk je echt: ach, verman je…

Ik wil jou verwijderen wissen uit mijn hoofd de vlam die nog wakkert moet worden gedoofd Ik wil jou verwijderen je echt nooit meer zien niet meer aan je denken omdat ik dat niet verdien Ik wil jou verwijderen mijn hart is moegestreden jou voor altijd verbannen want ik heb genoeg geleden…

Het is nacht en mijn hart Is gesluierd in diepe rouw Bevangen van zoete pijn Ik hield zoveel van jou Dwaal door mijn gedachten Probeer de mist te verdrijven Gevangen in mijn eigen web En herinneringen die blijven Kleuren zonder geuren Warme glimlach verdwenen IJspegels op mijn wangen Smelten door het wenen Jij liet mijn leven stralen…

waar in de kleur van gesloten rozen vol verlangen het ontluiken wacht opent pracht in die eerste stralen vervaagt een grijs vergane nacht fluistert de merel in zijn eigen lied de voelbare stilte van zacht ontwaken verdwijnen witbedauwde velden in de warmende adem van de zon omhelst het leven deze wintermorgen dwalende zielen in het dodenveld…

Ik zal op je blijven wachten Langs de weg van jouw gedachten Langs het pad van jouw bestaan Tot ik met je mee mag gaan Neem me mee naar jouw verleden Naar jouw toekomst en het heden Naar de wereld van jouw zijn Jouw verlangens en jouw pijn Jouw wereld heb ik aan mijn zij Gewoven in het land van mij Met mijn gevoelens diep verbonden…

het is koud in mijn bed lig me stierlijk te vervelen ik denk dat ik je op ga bellen of je bij mij komt spelen tegen wat beweging heb ik geen bezwaar het mag niet te snel zijn anders zijn we zo snel klaar ik voel de warmte van je lichaam terwijl je er nog niet eens bent ik lig nu al te fantaseren hoe je mij straks verwend dat ik mag…

blinde vlekken dode hoeken in mijn hoofd geheugenlekken herinneringen uitgedoofd schier onwetend wat de dag hierna mij biedt snel vergetend … en zelfs dat onthoud ik niet…

...en hij blijft zijn vriend gaat terug schrijft een brief aan zijn vriendin die is nurse maar eigenlijk arts negeert de brief die wel wordt in- gezien door verplegend personeel en hoofdarts houdt vinger op slag- aderlijke bloeding met een vaart door het ziekenhuis fat coole dag voor assistenten die fout maakten malaria slachtoffert in…

zal ik wolken raken de eindeloze dreiging van grijsgrauwe stormen die vernieling zijn verschijnen als schicht die zichzelf weerkaatst verwoesting scheppen in schoonheid van licht zal ik geraas ondergaan gebulder beheersen bedarend als briesje het lot weerstaan bevend als riet dat buigzaam gebleken de stilte aanvaardt waar stormen…

Tranen beuken machteloos, woede ligt op mijn tong, vuisten huilen vruchteloos van verdriet dat ik niet bedwong. Hersenspinrag, doolhoven van smerige smart: verdronken in duistere kloven ben ik slaaf van een slinkend hart. Verzet tekent een open wond, bloed scheldt: "Rood", gil ik gedreven. Ik! open mijn brandende mond; de leugen valt…

In ‘t pikdonker aan je denken en jou dan weer voor mij zien Je mooie ogen die mij wenken Kom je weer terug, misschien In ‘t pikdonker van je dromen en hopen dat er wordt geklopt Dat jij de kamer in zult komen en je als m’n lieveling ontpopt In ‘t donker nog van je houden en je zelfs erg intens beminnen Doen of we zo trouwen zouden Ik…

Tranen wellen op ik ben bezeten ik ben haar bezit ze duwt me onder mijn bebloede handen zonder waarschuwing: golven, haar golven overspoelen mij Golven eenzaamheid branding: ik herken het ruisen van een warme melodie…

Concludeer me weg Met je hokjesgeest Vlak me uit Met een gum van spot Dik me aan Met vette streken Plaats me Met jouw wil Diep me uit Met wiskundige halen Bestempel Met al je kracht Bereken me leeg Met logica Oordeel zachtjes doch maak mij niet kloppend…

De hartverscheurende schoonheid van de bloementuil detoneert prachtig bij de knokige koning van de weg Zijn hoofddeksel steekt als een mijnwerkershelm boven zijn onherkenbaar gezicht van waaruit twee verbaasde ogen de zeldzaam grauwe wereld inblikken. Zijn tuniek is besmeurd met slijk en sponsornamen en de galmende menigte, als een hek…

dood ik wil je leren kennen wat hou jij eigenlijk in fascinerend hoe jij intreedt hoe jij de mens bevrijdt ik wil weten waar we heen gaan waar de dood ons brengt zijn we dan verlost van deze aarde maar vooral van onze menselijke pijn mag ik even kijken wat daar allemaal gebeurt en mocht ik dan besluiten hier wil ik eeuwig blijven mag…

Stil lig je nu naast me Je ogen dicht, je lippen zacht Wil je voelen, wil je zeggen Lieverd, het was fijn vannacht...…

Het geven uit solidariteit, is blijven geven tot gelijkheid. Waar de egoïst blijft spelen, rest er niets meer te delen.…

zijn handen omklemmen de foto van een bloemenkind met minirok het lange haar golvend naar omlaag vertelt van de dromen die ze had een meisje van amper zestien jaar bonzend hart vol onbestemde vragen ongedwongen laat ze hartstocht razen van hen die slechts op liefde azen smal gebouwd omkleed met leren jas zoeken haar dromende ogen vol verlangen…

Er was verwarring in het jazzlokaal. Toen een der uitgeblazen trompettisten ging zitten en daarbij zijn krukje miste, belandde hij naast drumstel en timbaal. Het leek in aanvang niet catastrofaal maar weldra bleek de ernst der situatie, de vraag klonk, met gepaste intonatie: “Is er misschien een dokter in de zaal ?” In kleine kring, maar ook…

Sporen van misdaad. Rood kleurt de stoep. Sirenes, gejammer, in de verte klinkt geroep. Alles is anders dan het moment ervoor. Sta er even bij stil, het leven gaat door. Sporen van verdriet kenmerken een gezicht. Machteloos zoeken, kijken om zich heen. Volgend het spoor, nu helemaal alleen.…

winden waaien over akker zon staat niet meer op haar hoogst regen tikt mijn wereld wakker na het zaaien zal ik maaien wat ik heb geoogst tere bloemen snijd ik dierbaar droog ze leg ze naast mijn bed maar van wat ik ook geplant had is een kostbaar deel geplet ruk de wortel van het onkruid niet in wilde woede weg nagels breken tranen wreken…