inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.876):

wiedeweer

winden waaien over akker
zon staat niet meer op haar hoogst
regen tikt mijn wereld wakker
na het zaaien zal ik maaien
wat ik heb geoogst

tere bloemen snijd ik dierbaar
droog ze leg ze naast mijn bed
maar van wat ik ook geplant had
is een kostbaar deel geplet

ruk de wortel van het onkruid
niet in wilde woede weg
nagels breken tranen wreken
delf en delg de oorsprong uit

treur vandaag nog in dit slijk
volgend jaar pluk ik me rijk

Schrijver: klaasje, 23 november 2004


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.131

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Fonger Boontjes
Datum:
30 november 2004
Email:
fboontjesprobiblio.nl
Een heel mooi gedicht met een elegante, vloeiende dictie. Vooral het eerst vers met die uitlopende laatste regel vind ik zeer fraai!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)