10062 resultaten.
Ben je belazerd!*
gedicht
3.0 met 23 stemmen 7.534 Ieder begint ergens anders
ik op ms de Caledonia
uit nood studentenwoonboot
met de prangende vraag
van dat theezakje
pickwick tea blend for one
er was er daar maar één van
Moederziel alleen
met een godvergeten kopje
en een vers vriendinnetje
met zoveel stelletjes
om water op te koken
Zou ze iets proeven en merken
wat zeggen en vertrekken…
Land zo ver je kijken kunt
gedicht
3.0 met 16 stemmen 5.661 En dan gaat het doek op, het rode woordje exit stelt ons gerust.
Je concentreert je weer op de verkeerde dingen, in de verte doe je me
zelfs denken aan iemand anders. Zo met die sigaret in je mondhoek,
een reisgids in je linkerhand, je wapen in je rechter. Verdacht veel
aandacht voor het detail. Is deze verering wel terecht? Hoe ver draagt
je…
Een buiging voor mijzelf
gedicht
2.0 met 58 stemmen 27.678 Ik maak een buiging voor mijzelf
uit angst en eigenwaan
mijn hoofd raakt de grond
dieper! deemoediger!
verdwijnt in de grond
lager! smadelijker!
volmaakte buigingen zijn fataal
ik ben het, ik ben het maar
er is een koninkrijk onder de grond
onbeheerd en schitterend
ik weet het.
------------------------------------
uit: 'Minuscule…
Liedje
gedicht
2.0 met 199 stemmen 35.873 Hoe ik kan laten zien
dat ik mij herinnerd heb
hoe jij bent, kijk maar
hoe ik je kan nadoen.
Niemand die mij ziet
denkt dat ik jou ben
maar zo denk ik aan jou
en verder aan niets.
-------------------------
uit: 'Liedjes', 2006.…
Sonnet XIV
gedicht
3.0 met 36 stemmen 14.365 als dan het koperen keteltje vol as
van wat ik was wordt leeggeschud
over het geduldig gras,
mijn lief, sta daar niet voor schut
en veeg de rimmel van je wangen.
Denk aan de vingers die deze regels schreven
in onze tijd van verlangen
en die je streelden tijdens hun leven.
En lach om wat ik was, onder meer
het gesnurk in de bioscoop,
de…
Geboekstaafd is alles
gedicht
2.0 met 11 stemmen 4.436 Geboekstaafd is alles behalve.
Zakdoek voor het aangezicht.
Wacht u voor de honden in de straat.
Schoonheid van roest.
De bek vol stenen.
De piramide van oude appeltjes.
Bij wijze van proef.
Het blauw van de plekken.
De ontmoeting vond plaats.
Bij het mosterdgas zijn wel wat
ongelukjes gebeurd.
In mijn doodgezwegen zwijgen.
---------…
Dodenlied
gedicht
2.0 met 40 stemmen 31.805 Hopsa, faldera. Van hobbelpaard tot lijkauto over de kasseien.
Het druilde toen grootmoeder werd begraven.
In september schrobt haar dochter het graf al komt er nooit
iemand langs. Mijn knieën zijn kapot, mijmert ze. Zo veel
verloren jaren. Geef mij een spuitje als ik Alzheimer krijg. Of:
arme bonne-maman had schrik dat de konijnen op het kerkhof…
Oogopslag
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.419 Barstensvol tijd dwingt het silhouet
van deze bergen een enkele oogopslag.
Want precies zo zagen holenmensen de
Matterhorn hier als een reusachtig
baken de hemel in wijzen. En precies
ditzelfde landschap zal zich tonen
wanneer mensheid als een dun maar
koppig laagje overmoed van de
eeuwigheid is afgeschraapt. Maar
om door wie te worden bekeken…
het oude spoor
gedicht
3.0 met 77 stemmen 11.953 Mijn grind vaalbruin,
door onkruid overwoekerd,
is langzaam weggemoffeld
in een stilte die niet
ophoudt te bestaan.
Weg de cadans van komen
en van gaan, alleen de echo’s
van het heinde en de verte blijven.
Verlangen naar geluiden
die verdwenen als geknars
van staal op staal,
een gele koplamp
die de mist doorschijnt,
een knipperlicht…
Wat hij niet kent vindt
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.841 Wat hij niet kent vindt
hij er vreemd uitzien.
Het vreemde vindt hij lelijk.
Het lelijke maakt hem bang.
Iets waarvoor je bang
bent is gevaarlijk.
Vasthoudend aan de schone
schijn van het vertrouwde
wordt hij een wereld op zich.
Hij gaat er vreemd uitzien.
-----------------------------
Uit: 'De druiven die te hoog hangen', 1994.…
Glamour
gedicht
3.0 met 31 stemmen 9.915 Banvloek of bananenschil?
Wat maakt het uit,
gevallen ben ik, godgeklaagd gevallen.
Met geen kerk- of sleepdienst
op de been te brengen.
Alleen voor bokkesprongen nog te porren
in een blikveld sprokkelende opsmuk.
Aan mijn zijde dus geen doorsnee toverfee
of juffrouw van het tingeltangel, nee,
ik heb de eer u voor te stellen
aan het forsbeduimeld…
De krant
gedicht
2.0 met 92 stemmen 33.047 Het sneeuwt. Op het plein worden de sporen
gewist. De man zoekt in zijn krant wat hij mist,
wat hem stoort, boven het hoofd hangt en wie
zich vergist. De vrouw slaapt, wordt niet gehoord.
De torenklok, op de tijd achteruit, slaat geloofd
zij de heer om zich heen en de huizen rollen
als egels op elkaar in. Een schoorsteen hoest,
werpt een koord…
1975
gedicht
2.0 met 31 stemmen 9.295 Het waren mooie jaren toen
de geest woei op bijeenkomsten
tijdens andermans kantooruren
bij versterkte tot zeer versterkte muziek.
Mooie jaren waarin
de neiging tot speelsheid
der werkende klasse
onomstotelijk werd vastgesteld.
Maar uit de ledige hemel viel
de ontzaggelijke stropdas.
-------------------------------
uit: 'Vroege sneeuw…
Attest
gedicht
2.0 met 224 stemmen 32.840 Niet als de slaaf; als je verslaafde.
Niet als de kweller; als je gekwelde.
Niet als de zwerver; als je verdwaalde.
Niet als de breker; als je gebrokene.
Niet als de verkrachter; als je geknakte.
Niet als de dronkaard; als je drenkeling.
Niet als de viller; als je levend gevilde.
Niet als de bezitter; als een bezetene
zal ik je liefhebben en…
De hemel is met muizenhuid bespannen
gedicht
3.0 met 33 stemmen 5.851 De hemel is met muizenhuid bespannen
en insecten zitten met lood gevuld
op straat als het geluid
van brekend glas verbaast. Men ziet
een hand die fles na fles de hand is
van een prototypische bedelares!
Ze ademt in en uit en dan vallen
er woorden (het, is, roestig)
naast de glasbak uit haar mond.
Muizenhuid. Lood.
-----------------------…
Bij een boeket
gedicht
2.0 met 29 stemmen 10.769 Ik stuur je dit boeket van grijze rozen
(stijlbloempjes die veel langer staan dan echte):
stelen van ijzerdraad in groensajetten kousen,
kroonblaadjes van misschien crêpe de Chine,
zilverdraad en geel fluweel voor harten
die meer verduren kunnen dan het mijne.
Zet ze lukraak in lege waterglazen,
draag ze bij paars met ambergele kralen…
Maniëristisch
gedicht
3.0 met 12 stemmen 5.239 Het ontbrekend licht barst los als stoom,
in stilte.
Het licht is als de dood, er komt geen einde aan,
het kent geen falen.
Het licht heeft een begin van vuur en kalk
dat niet valt te bepalen.
Het licht is slank. Het oog is sloom,
in kilte.
Onbewogen waakt het licht als een godin
die met ons zinkt als lood, onsterfelijk maar dood,
en droog…
Mijn woorden zijn van hout
gedicht
3.0 met 36 stemmen 8.328 Ik werp ze uit
in het loopvuur van de tijd.
ik ben de woordpyromaan.
Mijn geest is een oerwoud
waarin menigeen verdwaalt.
Soms steek ik de vlam erin.
Opdat men te voorschijn komt.
--------------------------------------------
uit: 'Bericht aan de nachtzuster', 1984.…
De feestelijke verliezer
gedicht
2.0 met 18 stemmen 9.291 Ik had het fijnste gaas van het verlangen lief
zoals een zachte bries het lichaam van de baadster
en waar ik mij begaf, omgaf er mij een waas
van angstaanjagend aangenaam verwelken.
En een seizoen lang werd het avond.
En toen - het hart hoog op de wind -
verlangen zich bezeerde aan begeerte,
hoe lief had ik dan niet dat feestelijk verlies,…
Verbindingskunstenaar
gedicht
2.0 met 558 stemmen 58.372 Strepen kunnen wel, maar lusjes?
Een mens loopt al vaak kreupel
voor het hart daartoe noopt, mooi woord.
Een verbindingskunstenaar heeft dan
zijn touw paraat en knoopt, denkt na
pitriet, ach ja en raffia - de wereld buigt.
Hebben we de handjes netjes gevouwen?
Heeft iedereen
de opdracht van verleden week al af?
-------------------…
Afstand
gedicht
3.0 met 58 stemmen 13.475 straks als ik wegga
reis ik door tot aan
de einder van
het allerlaatste land
verbonden door zo’n
sterke band
dat het zou knellen
als ik bleef
wacht ik bij bruisende
fonteinen
in het licht
van zon en maan
tot het kraaien
van de haan
mij laat voelen
hoe ik terug verlang
naar jou.
--------------------------
uit: 'Gaandeweg…
Zomergedicht
gedicht
3.0 met 20 stemmen 12.245 Van minder een stoel getimmerd, men gaat zitten
onder een verbazingwekkend roerloze zon
terwijl de dorpskinderen de vrede bezingen
op hun blinkende brommers, terwijl de hemel
ondiep is als water onder een roeiboot, terwijl
men woorden laat drijven en zinken
hoort men zich roepen, bloed valt uit de bomen
men herkent zich, staat op om te…
Van de grond
gedicht
2.0 met 30 stemmen 9.362 Nog altijd gelest door een lied van de grond
hingen de takken al laag in het najaar
Bedruppelde webben trokken het bos door
en vingen wat klein was en vleugeltjes had
De idyllische dood van detail en nuance
maakte weer plaats voor het egale witte
geschitter van sneeuw op een winterse
wolkloze windstille weide
Als het maar klonk…
De dingen
gedicht
2.0 met 15 stemmen 5.471 De dingen maken het liefst met dingen kennis
Ze kennen voorkeuren en douanebeambten
Echte dingen zijn altijd de gelukkige dingen
Dingen zijn het liefst geen woorden maar dingen
Die door dingen aan de dingen toekomen
Het liefste zijn ze takel, stofbril en borstel
De dingen zijn graag toegankelijke dingen
Die zo gevoelig mogelijk…
Het begon met een lach
gedicht
3.0 met 25 stemmen 12.598 het begon met een lach die onbekommerd van de springplank
duikelde, op het plat van het water,
en nog eens en nog eens en nog eens,
tot de lach, zoveel harder en grijzer, binnen bleef.
ik doe niet meer mee,
schreef de lach,
de tanden hebben het koud gekregen.
het kwam nog tot een eind
toen het water, plat en hard, al onder het maanlicht…
Brief aan mijn dochter
gedicht
2.0 met 91 stemmen 28.412 Er is altijd een thema en dat ben jij, deugniet,
simpel gezegd, niet cryptisch, niet met vergelijkingen,
of mystiek, niet met dichterlijke ingrepen, niet met
woorden die met elkaar spelen - spelende woorden
betekenen al iets ingewikkelds, het spijt me - jij bent
voor mij de mogelijkheid tot eenvoud die, in elk geval,
míj ontroert en mij doet…
Langzame Wals
gedicht
3.0 met 23 stemmen 8.726 Wij dansten, moeder, door de keuken
je had mij lachend opgetild
vier jaar was ik 'daar bij die molen
die mooie molen' van de radio
geboren, losgeschild
je kleine vrucht, een zoet bestaan
een appel die zo rood moest glimmen
dat je ogen ervan glansden
opgenomen in een wals
tussen tafel stoelen pannen
dat het kleine wandkleed moeder…
De kant van de zomer 1
gedicht
2.0 met 30 stemmen 13.381 Ik heb het raam dichtgedaan om de zomer niet te horen
maar de zon brandt door de muren
en de vliegen draaien hun motoren klem in de gordijnen.
Een hond en een kind kunen blijven slapen
tot het gisteren wordt.
Auto's die nog stilstaan. Adem, zonder te bewegen.
Het glas in mijn hand bevat schommelend water.
Maar de zomer is een luid blaffende…
Explosieve stemming
gedicht
3.0 met 23 stemmen 14.203 Die clusterbommen zijn toch godgeklaagd
Daarover wordt vandaag geconfereerd
Paus Benedictus vindt ze ook verkeerd
Omdat het kindjes snel de dood in jaagt
Die moeten eerst nog lijden, dus iets wreeds
Is wenselijker, doe maar liever aids…
Luna
gedicht
3.0 met 24 stemmen 14.402 Alsof het was bedekt met hevig licht
bleef haar lichaam mij weerkaatsen,
even zinloos dreigend
zoals de glans aan messen hangt.
Ik bedroog haar met geweld:
mijn lichaam liet haar voor de liefde leven,
haren werden touw toen ik ze opbond,
een verwonding opsmuk, een gevlamde tatoeage.
Voor mijn schoonheid moest zij dood.
Uit haar schreeuwden…