Alle inzendingen, jaar 2012, week 47

Kleine man, mannetje kleine vrouw waarop loop jij daar zo... waarom verstop je jouw wezen, jouw mens-zijn, jouw aard ? Kleine kleuter, mijn klein kind, waarom laat je gaat jouw Levenspad zo liet je ieder elk ander mens: onbemind ?…

ik verzamel bossen om oerwoud te maken wolken die de tornado laat draaien regen uit buien rivieren die water in zee zullen spuien zonlicht dat leven gaat scheppen door groei en bloei op te wekken dankgebeden van hen voor het zijn hier op aarde in menselijke waarde…

Als iemand Rutte Tweedranken verkoopt Of Sandy, de tornado voor in huis Dan is het winkelaanbod weinig pluis En heeft de winkelier je beurs gestroopt Wees waaks, al sleept de ergernis je mee Een steen door ’t venster is geen goed idee…

Een tandarts uit Stavoren Deed niets liever dan trekken en boren. Hij kon maar moeilijk kiezen Tussen al die tanden en kiezen, Dus gingen veel gebitten voor altijd verloren. Maar om op dat kiezen te letten, Moest hij er wel zijn tanden inzetten.…

Het sluipt naderbij, ik leef maar door, wacht af, wat komt, wat nader kruipt grijpt me naar de keel,waarmee de hartenklop verstomd. De slimme dood in eindigheid vermomd, komt altijd na het dagelijkse brood, groeit liefde aan tot aangename kost. Als bloesemvuur van een late jeugd zich meldt, versnelt de adem van de vreugd…

Door deze kleine, graag bezochte stad lopen krijgslui gewapend rond, steeds waakzaam. Menig smal, schaduwrijk, geldminnend raam bergt bonte beelden van Jezus' levenspad. Smakeloos werk én verfijnde kunstschat roepen zoekende gelovigen tezaam in winkels en kerken vol grote faam. 't Geweldige heeft een onaantastbaar "wat?" Mocht hier toch…

Vaders zijn hoeders, zij dutten noch soezen, maar waken aldoor over vrouw, kind en poes. Als eens het gapen zijn onwederstaanbaarheid gelden laat, komt dat veelal door de roes.…

Proefondervindelijk heb ik ontdekt: Als Jackie Ickx kan ik er éven scheuren, Maar wil ik niet dat ze me gaan bekeuren, Dan kruip ik daarna voort op dit traject. Gemiddeld is mijn snelheid dan oké, Maar misschien is dit niet zo ’n goed idee……

Wanneer het in Het hoofd altijd Vandaag is, en er Geen gisteren meer bestaat En morgen al lang uit Het zicht is verdwenen - De mist slechts Bij tijd en wijle Op wil trekken En de mens, hoewel Slechts even dan, een Glimp opvangt van Wie hij was of misschien Nog steeds wel is - Wanneer zelfs die ene Naam die uitsluitend…

Vrede is een zee van naakt zijn. Een zaak van anderen raken bij de huid. De kleuren wissen in de massa. Golven verankeren op een lens. De mens is een druppel. In zijn kleren valt hij op, het netvlies van de visser trilt in niets dan water.…

Galerie met uitstraling Die moderne kunst Bindt aan de maatschappij Waarin de mens zijn Weg moet vinden - Waarin nieuwe paden Zichtbaar zijn gemaakt En de zoekende mens Zijn eigen koers kan bepalen inspiratie: kunstgalerie Frontaal, binnenstad van Appingedam…

Daar staat een zwarte auto te draaien in de straat. Het lijkt of er weer iemand de buurt verlaten gaat. Ja daar komt men naar buiten, hij is goed ingepakt. Een mooie eikenhouten kist, zelfs prachtig afgelakt. Ik kende hem nog van geen kant, en ook niet van een wal. De buren zeiden dikwijls, 'Die man, dat is een kwal.' De stoet, die…

een vlaag gebroken wind verschraalt contouren van een boom, zo naakt nu stramme kou zijn takken kraakt en bloemen uit hun zomer haalt de wereld huilt wat vogels op een kaal terras verborgen achter vuil en steen hun veren door de vorst uiteen slechts dievend tussen blad en plas een kruimel dood in hoogtes glanst turquoise lucht een zachte…

Bloem met je heerlijke geur en je prachtige kleur. Jij leeft, je zwijgt alleen, maar soms hoor ik je huilen. Jij denkt niet, maar voelt wel en dan wil je weleens schuilen ver weg achter een heg of een grote steen. Je schoonheid bewaren en je bescher- men tegen al het kwade.…

Woorden hebben in feite geen enkele waarde: het is gebrekkig uitdrukken van al dat is gaan mislukken in mijn leven. Ik kon geven, maar het had geen enkele waarde, voor ieder. Dus: de gedichten, de woorden hoorden geen échte waardering. Slechts die mij dacht te kunnen gebruiken en misbruiken, hanteerden leugenachtige ladingen in de woorden…

Het nieuws schokte en deed verdriet de eerste mei Koninginnedag voorbij; in aangenaam en mooi weer tekenden zich gestaag sluiers aan voorheen wolkenloos gewelf. Azuurblauw in lijnen, werd asgrauw moment van volle bloesem. Geheel zwart Jonge vrouw geknakt in de bloei van haar leven Zij genoot na, op haar fiets terug van feest Haar…

Oneerlijk zijn blessures vaak verdeeld, Je denkt daarbij direct aan Arjen Robben, Die nu weer met zijn spieren zit te tobben, De ‘man van glas’ had net één helft gespeeld. Ons Arjen voetbalt heus nog wel eens hoor, Maar altijd tussen twee blessures door.…

Geen gram vet nog aan ‘t lijf tòch wilde zij minder gewicht Ze schold haar ma meest stijf maar huilde na het avondlicht Vellen huid ontsierden het lijf mager werd zij, tot op het bot Het ging echt zo ik ‘t beschrijf tòch bad zij ’s nachts tot God Geen moment ontzag ze ’t lijf honger kende zij al niet meer Borsten niet meer jong en stijf…

wolken schrijven hun onleesbare tekens op het blauw van de lucht het licht van de zon kleurt de krullen van hun statige vlucht maar langzaam verdampt het verhaal lost het plot heel geleidelijk op als epiloog staat nog vaagjes geschreven het wordt stralend weer vandaag…

Voorbij, dat kijkje in het boerenleven Van Willem, Martin, Henk, Henrieke, Aad, Gevuld met spruitjes, mest en veel geblaat. De ene vond, de ander zoekt nog even. Helaas! Boer Jasper deed tot mijn verdriet, In één klap al die nostalgie teniet.…

Zes jaar wonen wij nou Gezellig in ons flatgebouw. Alle bewoners, behalve Dien, Zijn gelukkig zo te zien, Misschien, doe ik uit de hoogte tegen Dien. Want, bovendien, Woon ik boven Dien.…

Al jaren samen één, gelukkig als een stel, Wat zo mooi was en zo zeker,lijkt nu 'n ware hel, We waren zo gelukkig, elkaars steun en toeverlaat, Maar na zovele jaren is het nu te laat, De ooit zo mooie ogen, het sprankelende blauw, Die trots toen in je ogen, is nu het diepe grauw, Hoe kan het toch zo zijn, dat je mij niet meer ziet staan…

ik verlies nog liever dan zonder woorden de waarheid te vergeten te leven zonder mijn hart te raken als leugens onze kussen liefdeloos zwart maken…

De herfst een beetje crimineel overal een blad te veel verval grijpt om ons heen de esdoorn opulent in vreugde en verdriet een roodborstje dat geluidloos landt begrijpt die herrie niet van groen naar rood tot goudbrokaat dat stil vergaat er sluipen geruchten in mijn tuin van oudsher van her en der verhalen met een happy end lijk…

Voor Bram Vandaag toch weer Het nodige geleerd: Niet alleen zeldzame Postzegels - maar ook Leden van de hervormde Kerk kunnen zijn geperforeerd…

Net voorbij vier, de meesten op weg naar huis, een ander deel vertrekt, jonge fietsers, een mond op tien voor twee. De zon op non-actief, de eerste wagens knippen de lichten aan, en die kleine man, met een pak vol koekjes, weigert die straks zijn kool? Fluo vestjes, nee geen zicht, liever een pak koekjes en geen kool, dan een late snack…

Dwars door mijn dromen heen regent het buiten pijpenstelen daar sta ik plots drijfnat alleen er loopt een hond kwispelend langs schudt wat regendruppels van zich af en loopt verder met een blij geblaf ik zie bladeren in koper kleuren ik neem niet deel aan het seizoensgebeuren ik ruik niet eens de zoete herfstgeuren ik word wakker nat…

de ontluistering ,door zijn kapotte darmen, laat hem schreeuwen als vloeibare ontlasting door zijn broekspijpen druipt de verstarrende schaamte lijkt onverdraaglijk als hij de benodigde stappen zet tot aan de voordeur trillend draait hij de sleutel om…

Zuinig of krenterig? Glasgowse gierigheid? Nee, van zo’n vooroordeel word ik echt boos! Dit altruïstische dubbelbetaalgedrag is wat je noemt toch een schot in de roos?…

“Tonight we’re gonna party like it’s 1999” zei Marianne en ging met haar fiets van huis van de disco kwam zij echter nooit meer thuis levenslust en jeugd, het mocht toen niet zo zijn asielzoekers, die waren hoofdverdachten dna onthult: een boer die moordde en verkrachtte…