Alle inzendingen, jaar 2017, week 37

Oma zie ik weer zitten in het hoekje van haar kamer oud geworden,ingekrompen en dichter bij het vuur ’s zomers hield ze van het zonlicht en open ramen met uitkijk op rode petunia’s die hingen aan de muur ze zag graag overal bloemen en planten staan rozen en dahlia’s in de tuin, cyclamen voor de ramen en toen ze met broze knieën niet meer in…

-bewaaradvies droog en donker bewaren- ik begeef me op hellend vlak ben nauwelijks zichtbaar waar ik ben steeds bezig met woorden te worden zonder eeuwig te verblijven toch tussentijds ergens te beklijven hoewel meegaand dwars door elk orgaan van betekenis…

De stoom komt uit mijn oren, Met ogen in mijn rug Doorzie ik mezelf. Ik merk dat ik ouder word, De tijd groeit uit mijn poriën En gaat er ongemerkt Met mezelf vandoor - Ik probeer me te verzetten, Maar leg het af tegen Zijn vasthoudendheid. Mijn rugogen zien Een mager scharminkel Doorzeefd door de tijd Met zijn ongebreidelde Verlangen…

Bomen als gedichten, gedichten als bomen hier wil ik even schuilen, vluchten hoeft niet meer Het gedichtenthema dit jaar is 'vlucht' en door de teksten krijg ik lucht maar ook van de zo overweldigende natuur met name van bomen, bomen, bomen in alle soorten en maten enkele volbracht vele in volle groei en soms een loot van nieuw leven…

Na een longontsteking toonde onderzoek stipjes op de lever. Kanker verdomme. De slechte lob werd weggesneden, maar een complicatie kwam de kop opsteken. Een zijden draad was dik tegenover het sliertje waar zijn leven nog aan hing. Hij moest weer leren slikken, lopen, alles. Hij herrees. De grote K hoefde niet het einde te zijn. Hij hervatte…

in het verleden graven of dwalen heeft geen enkele zin de melodieën blijven maar het orkest is al lang begraven!…

nog pluk je de dagen maar het oogsten lijkt voorbij onbekommerd heb je nog gezomerd met plezier en zorgenvrij een klein stukje oneffenheid deed jou toen nog niet struikelen je zocht er in negeren liever het ruime van de buitenkant na een lichte hint ben jij toch in het ziekenhuis beland optimistisch als altijd maar de strijd…

Een droom - als maneschijn - in zilvren wade En breedgewiekt, heeft mij, toen ik verwezen, In dons gedompeld, in de rust mij baadde, Met elpen staf een kindekijn gewezen: Het lachte, en bij die lach, wiens wedergade Slechts in de zuivre zonne wordt geprezen, Wolkte als een nevel weg al 't zwarte en kwade, Dat in mij mort... 't Is me in een…

Niet bang zijn, niet bang zijn: zelfs onder water gaat het leven door; alleen niet voor ons — een detail dat je maar beter kan vergeten. Nee, dan het grotere en diepere dat ons omringt bij het eeuwige geworstel op het droge; dat zou wel eens de troost van het hoge kunnen zijn. De grond is hard, de lucht is scherp: maar zacht zijn de momenten…

De bitcoin wordt gebruikt door criminelen Ze wassen wit, staan nimmer in het rood Ze azen allen op de zilvervloot en uit hun kelen hoort men goudkoorts kwelen Stap er toch in, zolang uw hebzucht drijft en blijf erin, totdat u erin blijft!…