53 resultaten.
glasscherven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.759 haar gronden en haar stammen
een massagraf van scherven
die languit in het bos
verder liggen te sterven
de kleinste vonk
die de zon onnadenkend
aan onze hemel verliest
schieten ze tot een vlammenleger
dat de tedere kleuren
en al wat de bloemen geuren
in zijn hete armen wurgt
het landschap smelt weg
in een bloedbad van asse…
ik wou dat je hier was
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.701 ik wou dat je hier was
zelfs om simpelweg
tesamen van deze
zoete lucht te peuzelen
en zodat ik mijn arm
over je heen kon leggen
en met mijn vinger
van de warmte likken
om mijn hart
nog eens vol te tanken
met wat lieve woorden
en met mijn lippen
een serenade te zingen
aan jouw mond…
vervaagde jager
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 534 hij heeft zoveel achter
het wild van het leven gejaagd
maar geen kogel kreeg te eten
zo heeft hij de loop omgedraaid
en het laatste beetje leven
vanuit het eigen hart gegraaid…
weer een barst in mijn bunker
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 554 Weer een rots in de grondvesten
Van mijn krakende bunker
Die hoestend dit zwarte stof
De papieren lucht induwt
Ach, ze huilen en roepen
In breekgeluiden van pijn
Want elk keitje wordt
Een scherpgekante oorlogsrots
Gezwollen in de dooraderde brei
Van mijn voelen en schrijven
En ook de drukke stuurman
Van mijn domme ledematen
De fronten…
gorilla in mijn kruinen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 969 Gij zijt een krijsende gorilla
in de kruinen van mijn leven
die met de tijd mee krimpt
en vormde vaak een baken
van lieftallig ooggeknip
achter de klippen van uw woorden
mijn schipper draait reeds
zijn kijker, hij kent het snijden
van uw kille rotsen al
leef maar in uw glazen bol
met eigenliefde geblazen
die mijn huid te…
een dag die me opvreet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 703 Een dag die zijn zwarte broer lijkt
bouwt met zijn ontwitte tanden
van ijle lucht, een kooi
de wolken van zijn gedachten
smelten in zure druppels, ze sissen
op het rozenblad, dat verdrinkt
in een metamorfose tot netel
zijn ijzige adem snijdt
de grond onder mijn voeten
tot blootgapen van de wonde
het bloed klampt vluchtend
om mijn trillend…
splitsing
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.047 onze wegen scheuren een splitsing
en mijn ogen wenen me uit
hoe uw rug tot de stip krimpt
die ons warme hoofdstuk afsluit
de enkele flitsen en gevoelen
die mijn geheugen nog omklemt
lijken door uw verlaten getand
en mijn hart bloed het bijlen
de forse adem van het lot
heeft uw zachte zeilen
in andere richtingen gebold
en het…
zuur(sonnet)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.519 wanneer hij gesloten bleef die mond
en zijn lichaam uit werd gekapt
in de wazige steen van achtergrond
is de tijd mij sneller ontsnapt
toen die mond vierde met een lach
en een lieflijk woord achter zijn
zeldzaam vreugdige lippen lag
was het al een stralen in de pijn
ach, toen de armen mij
bijna aan gingen spreken
was mijn hartje al zo…
doellopen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 624 Hun hete tongen duwen vloerwaarts
het dampen van de motoren uit
en de verdroogde stembanden
brokkelen in hijggeluiden af
een stortregen van oververhitting
verlaat het bos dat hun schedels
de zware zon helpt dragen
de poriën wenen hun oogjes leeg
toch zweven de roeispanen
van hun eindeloos lopen
door het macadammen meer…
gevangenissen voor de zachte criminelen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 797 Het menselijk zwerfvuil van onze maatschappij
Afgeschud tussen spijlen van beton en staal
Die het laatste greintje lieflijk tikken
Van de reeds verdorde harten bijten
Staal en papier in één kooi gemalen
En in de benzine van pis en wanhygiëne
Kan één grijze vonk van een gebaar
de geest tot de explosie drijven
En moeders kunnen enkel…
tot ontploffing gepest
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 2.817 Hij was de krabpaal van hun schelden
en soms zelfs de platte speelbal
van hun tot vuist gekropte gal
één die ze in nalachen nog wegkwelden
onder het vriezen van hun blikken
leken zijn ledematen als versteven
en was de korte glimlach verdreven
in een bad van wat angsten prikken
zijn hart dat overtrokken is met een lijmlijn
en als een glazen…
lente(sonnet)
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 620 de lente ademt de winden drijfveer
van haar vruchtbaarheid over mij
en haar vogelen stembanden zingen blij
in onze grijpende oren neer
en de zon lacht een opening in
zijn wenende en grommende gordijnen
ook de paddestoelen verdwijnen
in de humuslaag van hun begin
de geldgeile mensenklauwen grijpen
alles van zand tot kraaien
nog…
geklommen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 421 Zijn zweet is omhoog gemengd
met de modder en het stof
en zijn griploze handen klommen
achter de trekhaak van de ogen
de grijze rotstanden grijnsden
reeds vele krijgsgevangenen
van de strijd met zijn huid bloot
ook de winden lachten neerwaarts
en met schmink van geld
toverend gemaakte ogen
lachten vanuit een glazen paleis
met…
mijn doornroosje
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 784 zijn doen slaat mijn boog
weer tot een trillende spanning
en pijlen van woorden
worden reeds in het heet
van mijn woede gesmeed
vergeef me liefste, ik ben
maar van vlees en bloed
mijn moeite scheurt
in het snijden van de pijlen
de brandgeur die uw vlees
mijn neus toe krijst
is een botte terugslag
die mijn glazen hartje…
zout water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 640 in het nat van zijn verdriet
vegen lieflijk glimmende tanden
tot strepen van gefrons
en alle geluiden verdrinken
tot een schreeuwend modder
hij tracht als een egel
onder de koplampen van het leven
in zichzelf te vluchten
de pels stijft tot pinnen
in het brandend warme gal
schenk zijn bloemen de nacht
in wiens zwarte zon en…
zee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 351 toornhoog slaan de golven
wat een immense kracht
mijn hebben spieren getracht
maar het zijn glazen wolven
de tanden schuimen honger bloot
in een wegstervende zon
ik wou dat mijn hand groeien kon
de greep is nog geen zeepstuk groot
de zeilen ach, ze scheuren
het is maar menselijk zaad
zonder regen kan niets gebeuren
toch is…
herfstgeluk
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 748 de wind die tussen de bladeren hijgt
een warme damp die de aarde ontstijgt
ik maak met mijn vingers een kijker
het geluk kleurt alle beelden rijker
ontelbare druppels lekken van bomen na-nat
terwijl de zon er in duizend kansen uiteen op spat
de liefde die in mijn bloedbanen als maar groeit
tegen de seizoenen in aan plaats nog wet gebonden…
laat mij gaan
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.758 Ik wil slapen nu
rust, ronken, laat
mij gaan nu, slapen
wieg, wieg, schapen
regen Knotst KLETTerend
op mijn daken
bom in glASSS
scherven rInkelen
waarom KErft die vreemde
onrust door mijn hermetische
bovenkamer, gelijk door boter
tegenstelling, geKRas
krIIIIIIIIIpt ten einde
laat mij slapen, ik wil
slapen, laat mij gaan
SLAPEN!…
reis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 904 Je lippen lijken een lijntje
te trekken onder het woord lief
in de verhalen van je aangezicht
mijn woorden tasten
in teruggehoudenheid gemanteld
door jouw halfbekende planeet
uit elk gaatje in je blik
ontstijgt zijn kernen
een vreemde warmte
ik lijk erop te drijven
geen slag, geen stoot gewoon
mezelf, zonder te zinken
naar…
er leeft iets zuivers in jou
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 732 mijn woorden tasten
in terughoudendheid gemanteld
door jouw halfbekende planeet
terwijl uit elk gaatje in die blik
een vruchtbare warmte
aan jouw kernen ontstijgt
waarop ik lijk te drijven
geen slag, geen stoot gewoon
mezelf, zonder te zinken
naar de twijfel en de stress
er leeft iets zuivers in je adem
in je ogen, in het…
mag ik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 967 mag ik aan uw zachte borsten slapen
en spinnend neergelegen in uw armen
naar het verre licht van sterren gapen
zachtjes me aan het uwe verwarmen
mag ik u voorzichtig uit het gras optillen
en dat moment tot een puntje verkleinen
om door regen en wind in mijn hart te stillen
langzaam samen in ons geluk verdwijnen
zonder gesproken woorden,…
moeder
netgedicht
3.0 met 49 stemmen 6.400 moeder in uw omhelzing kan ik rust terugvinden
gij legt mij de zachte woorden in de mond
stillend, een schuilplaats voor stormwinden
in u is de bal van mijn geluk wel rond
en kan hij rollen, mij de lach aansteken
moeder gij schonk mij een grote mond vol tanden
al moet gij hem vaak zelf eerst openbreken
tussen de eelt schuilt er fluweel in uw…
dagen, leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 856 dagen vol hoop
en dagen vol verwachting
dagen waarin alles
een ballade leek
dagen dat droefnis
de vreugde opslokte
en dagen die
op hun sterfbed
niets meer waren
dan een verlossing
ik bundel ze in een woord
dat niets kan doen
dan zichzelf zijn
en zachtjes om jou smeekt…
spiegel
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 831 ik heb in de spiegel gekeken
in mijn hoofd mezelf gefotografeerd
aan het beeld getrokken, het gekeerd
en de schaduw weten te breken
in miljarden stukjes licht
deze dan weer gescheiden
of op andere plaatsen gericht
minuten kon ik het beeld berijden
vol hoop en valse edelheid
ik ben er zo diep in gedaald
dat ik niets meer heb behaald
dan…
plank
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 849 hij voelt de adem uit zijn longen groeien
de woorden staan stijf in zijn keel
zoals zijn lichaam dat een plank is
en langs alle kieren kraakt
vol wormen en vol sporen van regen
de foto in zijn handen is niets
dan een vlekje vertroebelde troost
dat hij tegen zijn dovend hart drukt
en indommelt…
afscheid
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 2.816 het is zo zwaar dat ik het niet
over de drempel van mijn lippen krijg
"afscheid" weerklinkt in een uithoek
van mijn daverend hoofd en beukt zich
tegen de moed die het recht houdt
mijn tranen kauwen op de grond
onder mijn wankele voeten, om dan
een braakbal van niets uit te spuwen
ik val een laatste maal in haar armen
en mijn geheugen…
warm dorpje
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.032 straten waar licht door zweeft
en zich tegen de gevels neerlegt
de blikken langs de kanten
zijn er niet ijzig maar
aanvaardend en auto's razen
er ook de gassen uit hun longen
maar er zijn die momenten van pure
kalmte, wanneer de beheerste wind
als muziek mijn poriën betreedt
vogels planten zich op halzen
van knusse lantaarnpalen…
opgestropte mouwen
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 1.045 "ben ik een eikel" zei ik
"zeg dat nog eens, als je durft"
"bam" sprak zijn vuist
van haar hardste kanten
een druppel bloed danste
op de kale vloer en werd
maar al te gauw vergezeld
ik stropte de mouwen op…
rollercoaster van liefde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 732 Jij legt met dartel
geluk een rollercoaster
van liefde aan
in mijn buik
vreugde schroeft
naar een salto
en valt dan
duizelingwekkend diep
je hand trippelt
om mijn middel
roert in mijn hart
zweept het op
je ogen kietelen
in mijn hoofd
daar barst het lachen
langs elke kier
naar buiten en
dieper naar binnen…
samen (broeder)
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 4.398 laten we samen strijden broeder
tegen de zwarte draak
we hebben elkander verzwakt
voor zijn grijpgrage klauwen
laten we vanonder één schild
de puinhoop vlammen overschouwen
en met twee zwaarden hakken
tot rust uit zijn groene aders bloedt
laten we samen over de middenweg
tussen hart en hoofd ronddolen
zodat we telkens met één oog
door…