Ontspannend en verwarmend ze ook
zijn, elke toets van rust en vredigheid wordt geademd
ver weg van alle drukte eromheen zodat enig tijd wordt besteed aan
even alleen zonder eenzaam te zijn terwijl hun gedachten drijven in een open zee.…
monoloog in mij
keer op keer geven mensen
me te verstaan, dat
zij me niet
ik hul me in stilzwijgen, ben geduldig
moedig en gelaten
voer ik dialogen – dronken, nuchter – die
een puntje ziel
tonen, uittorenend
boven water als een ijsberg
hulde aan de ervaren kapiteins –
het zijn er niet zoveel,
er zijn maar zoveel schepen –
ze varen eromheen…
En waar ik vals kuste met mijn mond zit nu een vervuilde anus dag en nacht met lippen eromheen vlezig en rood als kersen.
Ik heb billen op mijn hals met een anus erin.
Een teken van zichtbare schande en een gevoel in mijn hart en hoofd van blijvende schande op aard.
Ach ik heb mij bekeerd tot Jezus
Ik houd weer van iedereen.…
doch het versgebraden kind,
vuurwerk wordend, is het niet
wat ik vreselijk, vreselijk vind:
het is de eeuw dat niets geschiedt,
nadat eensklaps, midden door een huis,
een toren is komen te staan van vuil,
lang vergeten keldermodder,
snel onbruikbaar wordend huisraad,
bloedrode vlammen van vlammend
rood bloed, de lucht eromheen behangen
met…
De stad waar op haar oude brug een standbeeld van Napoleon Bonaparte zag met jengelende katten eromheen.
De stad van echte Kamper leverworst.
En van Hendrika de soldatenpreekster.
Zacht ebt dat weg,nu is ze in de moderne tijd opgehangen door de nieuwe brug met gouden oplaadwielen.
Ik laat mijn blik nederig vallen op de IJssel.…
Alleen zand en ik en de sterren eromheen.
Ik ben een klein en weerloos schepsel.
Ik plant mijn sieruien.
Ik wil ze alleen maar voelen.
Ik kan ze alleen maar nog voelen.
Ik heb geen licht meer in mijn ogen.
Alles is hier zo donker om mij heen.
Ik wil ook zo graag jouw handen voelen.
Oh plaats ze toch tegen mijn slapen.…
55
Bezig met laden