Alle inzendingen over rijm

wij lijden in een kleine taal waarmee ik zin en rijm onthaal om te denken in mijn woord wanneer het zeer mijn lied verstoord…

u bracht mijn dood in lege woorden die we in de verten aan de einder hoorden om te stollen in vernuft vennijn opgesloten in een klinkend rijm…

Ollekebolleke Dubbele Dactylus Hier gaat het rijmen we kiezen de E   Denkt u vooral aan de zeslettergrepigheid En aan de de afmaker In couplet twee…

O, op een wind van woorden en gelach wegzweven, even, naar geboren en geborgen zijn, op akkoorden van oude rijmen, en dan terug en weer terug.…

~~~ ’s morgens tuur ik door bevroren ruiten waar ik ’s middags zonnen zal pas na oplossing van rijm kom ik in de zon tot rust ~~~…

er zouden niet zoveel letters moeten zijn want die leiden tot een brei van woorden die op hun beurt verworden tot zinnen zonder tal als die dan ook nog moeten rijmen is het einde zoek…

zo stopt het rijm voor de woorden klinken die als lichten aan de einder blinken om daar te stollen in een lied dat zowel de wolken als de velden in hun verlichte eenvoud ziet…

het schrift wil luisteren naar een ander woord dat vers en rijm in de nacht verstoort met de klinkende letters van een zingend lied dat als water tegen rotsen stiet…

zuig het kwaad uit nieuwe wonden waarmee wij zwichtend in het leven stonden om te zoeken naar een klinkend rijm in de vaste kaders van het zwelgend zijn…

dit is een waardeloos vers het biedt noch troost noch een verloren stem voor mijn pijn, slechts lege woorden die niet rijmen op betraand papier…

De tijd dat gedichten moesten rijmen is voorbij, zei hij, en hij rijmde rustig voort, totdat hij door die ene, andere rijmelaar met een houten priem werd doorboord.…

Valt dat te rijmen Met jouw aanwezigheid Kunnen wij dan delen In woorden en er zijn Wil ik er zijn voor jou?…

Toen voelde ik rijm bij rijm mijn mond ontglippen... Waar ik het haalde, zal ik niet verklappen! Nu rolde een heel rispetto van mijn lippen. Sindsdien, mijn lief, o wonder boven wonder!…

Ik geloof dat niets te rijmen is in zinnen. Het spijt me dat ik dit alleen belijden kan in een gedicht.…

de koeien zijn weer los dartelend als veulens grasduinen ze in de wei en loeien luidkeels in rijm... een lust voor oog en oor je zou er bijna een versje aan wijden…

zij verzuchtte mijn klagen in een woord van as dat ik eerder in verstofte boeken las maar ach nu vangt zij mij in een gebroken rijm met bitse woorden tegen verzwegen pijn…

zo weet ik niet wat ik nog moet gedichten gingen liggen en stemde ons met rijmen goet tegen de nieuwe dagen van een zwak bewind ik ben verder in het duister waar niemand wat nog vindt…

wakker wacht men op het uur dat klinkend zingt waarin taal zich met muziek verbindt om te vormen tot een krachtig rijm waarin woorden klinkend samenzijn…

er gaan dagen voorbij, geen boodschap er gaan nachten voorbij, monkelend een borrel alweer zo laat dronkemanspraat en morgen op de korrel ik kan rijmen en dichten...…

ik moet wel een gedicht is hier verplicht op gedichten.nl ook nog even rijmen om te slijmen en op het laatst te worden geplaatst het is weer nacht heb ik zomaar het is werkelijk waar een gedicht gedacht…

Rijm met een metrum dat Loopt als een trein Dichtkunst veredelt het Sinterklaasavondfeest Wat dan de kleur van de Schmink ook mag zijn…

Je voeten lopen in het natte zand mijn voeten rijm ik er voorzichtig naast, zodat je als je omkijkt ziet dat we samen zijn gegaan. Maar rijmen wil het niet echt want honderd schelpen pluk je links en rechts uit het strand en uit onze pas onderweg. Ongeduldig ben ik niet.…

de stille gedachten in een klein gebied waarop men levende letters in het leven ziet stroomt langzaam samen tot een klinkend rijm aan de gedroomde grenzen van het zwijgend zijn…

dit lieflijk landschap van glooiend geluk beschenen door een nog breekbare zomerzon kleurrijker kan ik het niet rijmen tederder kan ik het niet dichten fantasierijker kan ik het niet dromen het is freewheelen door een bloemlezing van zelfgekozen poëzie…

Op willekeurige plekken midden in een zin ineens van regel doen verspringen Vullen van de kale leegte met een vage metafoor Rijmen doet het nergens Noem het een gedicht…

Nog groene veldslak wilde dichter zijn Bevlogen broedde hij op vloeiend rijm Met schrijfgerei bestaand uit louter slijm Besloeg zijn levenswerk slechts één kwatrijn…

Als rijmen in notulen geen bezwaar is, zijn wij geknipt als quotumcommissaris.…

Mijn land, ik teken je met een pen in 26 tinten Mijn liefje, ik kleur je met mijn stem van donker tot licht Mijn vriend, ik schets je met woorden die rijmen op je leven Mijn liedjes, het zijn tekeningen voor je oren…

Verplicht rijm ik Uw miserabele leven Ik wil geen woorden waarin ik verstik Niet mooi gaan, en toch sneven Vanaf nu, ik vind het welletjes Speel niet meer uw spelletjes Ik voeg niet meer toe Ik ben u moe…

die na-apend woorden sporen rijm dicteren aan de haal…