Alle inzendingen, met trefwoord parodie

ongeschonden zijn als finale feit zijner lijf ’n bedenkelijk geloof in fabrieken belijd van glas waar hij niet bang was voor gekijf van wespen uit zijn aars terwijl de tijd herinneringen als as van zich afsmijt hij gaat gekleed in ‘n hemd van perkament als reglement voor aardsvurige tijdsengte de maan tandenknarsend als ijdel vuilnis toezingt…

IJdel geklap van klinkende klanken vervreemden de leegte met luchtloze liefdespartituren plachten de heren raadselend rede te deponeren of imponeren met oerkretenkwats? Hun diepbezielende ontreddering orkestreren Jupiter en Hades als vuurbezwaarders van kosmische krachten Ach! Wie kan mijn roodverdroten hart gruwelend verwoest voeren naar…

De eerste regel lukt, om te beginnen Oef, één uur later pas volgt nummer twee Een heel getob, want drie valt ook niet mee Jee, na de vierde nóg twee stuks verzinnen Het distichon, een crime! Pas ’s nachts in bed Kwam ’t af, mijn wekelijkse snelsonnet.…

Er was veel rommel op de brug te zien. Ik zag onder de brug. Naar alle zijden leek zich vuile troep daar te verspreiden. De lucht was zurig. Een minuut of tien dat ik daar stond, in 't gas, mijn kleren stonken, mijn neus toonde verwantschap met wit krijt laat mij daar midden in de smerigheid een knal vernemen dat mijn oren klonken. Asjemenou…

Een sonnet moet voldoen aan allerlei zaken zoals aan de regels van metrum en rijm en binnen dat kader moet men een gedichtje maken afstandelijk en absoluut geen geslijm ik schreeuw het liever van de daken met mooie woorden en soms gerijm wil ik de mensen raken tot het punt van het onvermijdelijk katzwijm dus zal ik schrijven wat ik mooi…

de doem van mijn rampspoedigheid is tenietgedaan mijn wordingen zijn tot nader order afgelast mijn huidigheid is met ingang van heden opgeheven (Vandaag, op woensdag 26 januari 2011, wordt de VSB Poëzieprijs uitgereikt. Eén van de mogelijke prijswinnaars heeft de bundel geschreven waarvan een aantal capriolen in bovenstaande tekst zijn…

De ogen gesloten, nieuwe lente wezen proeven hoor, het valt een heldere parodie een geheel eigen sfeer deelgenoot van het enthousiasme een irritante, vliegensvlugge en praatzieke aandrang uit de heldere hemel waar origineelste meningen gegeven, en haast, geboden in overvloed, als de vluchtige ongebondenheid, in een echo doet weerklinken…

We mogen Dickies geesteskind gebruiken Dus leef je uit met Bruna’s lekker dier ‘Nijn gaat nine eleven op poelier’ Zal binnenkort op internet ontluiken Laura stuurt dit jaar in plaats van kaarten ‘Nijntje koopt een bootje op Sint Maarten’…

’t Bestaan in deze biotoop oogt goor. De adders als bezield krioelend water, die slangen brengen nooit iets zinnigs voort, behalve van zichzelf de overmaten. Verifieer wat in beweging is, als bij verkrachte kieren van een kelder. Een herfstochtend die in ontbinding is. Een bitter boek vol scheve antihelden. Nee, dan de mooi gemanicuurde…

Een essay in dichtvorm Het water in de beekjes zet zich voort. Die aders met bezield bewegend water, nooit komt één druppel op één punt weer door. Zo’n stroompje blijkt een waardige erflater. Want als het water in beweging is, dan blijft het rein, kijk toch hoe fris en helder! Een lenteochtend zonder kommernis, een boeiend jongensboek met…

kezien bij Lanagen Gwig Gweg en Gwag gwamen aankewakkeld onderwek zekt Gwag 'Ig wou dat 'g op m’n ruk lak nok leuger met geugenmeiden met krote klazen drang' Zekt Gweg 'Oom Dakobert Ducg keeft Guifje te kast Ig ka gijgen en legger gweggen als Guifje en Bobby lanksgomen' Zekt Gwig 'Zek ig heb legger keneug zek Zeger niet teken…

woedende zon scheurt watervlak binnenwater overzijde wacht op avondlicht voor oeverbloem een bejaarde engel slechts vergund een avondmist in wie- rooklucht eist het hart een bedelend oog om een bedauwde vrucht ter voeding van de smart bij het laatste woord gezuiverd lot het hemeldek ge- sloten, een klagende geloken blik dankt de herrijzenis…

Rust nu maar uit - je hebt je strijd gestreden; je hebt het als een moedig man gedaan. Had jij nou maar getraind zoals die and'ren deden dan had je met die troostprijs niet gestaan.…

Een kleur van dieper minnen verbleekte alle poppen een kleur van dieper minnen ontkluisterde hun zinnen. Die kleur en een zacht kloppen - een man om lief te kozen! die kleur en een zacht kloppen niet langer meer te stoppen, Ried hen, de roekelozen het speelgoed op te geven riep hen, de roekelozen naar een wellustig vozen. Weg van hun…

Ten Kate! Ten Kate! O koning der cantate! Die hupp'lend in het priesterkleed, Den lusthof onzer taal betreedt, De schoonste bloemen plukkend, menglend, Met bonten zwier ze strikkend, strenglend, Verenglend 's levens duistre sfeer, Ons minzaam dichtend naar de Heer! O, J.J.L. ten Kate, Wie zou u kunnen haten? Ten Kate! Ten Kate…