vandaag was ik er niet.
ik was er niet bij. daar waar woorden gewisseld werden. in intiem verband. mijn gedachten wilden iets verwachten van meerdere spiegelende zielen. Ik was er niet bij.
mijn proza, van oude gedichten naar een nieuwe uitbeelding, verbeelding en verdeling
de woorden met hun geboorterijpe inhoud rusten verder op mijn papier, in…
De eerste preekstoel
was een steen die
amper was weggerold
afgedaald van boven
zat er een Engel op
hield daar zijn preek
op Gods gezag
zijn stem klonk zacht
eerst waren het vrouwen
die juist uit angst
nog waren weggehold
zij mochten luisteren
naar die Goddelijke
woorden die klonken
op deze eerste dag
als muziek accoorden…
zoals
het enige katje dat na 't verdrinken
van de andere twee leert leven
vol beste moed de emmers, de bezems en de tuinslang
met hand en tand te lijf te gaan
opgewonden sprongen en nijdige halen
met nog buigbare klauwtjes bieden het hoofd
aan de opwindend wereld: er op af
de achterbakse aanvallen van dweilen en
het klierend gekonkel…
ik ben als
een slinger van het
uurwerk, onder het stof
staande naast de stolp
het tikt nog in mijn hoofd
al is het een eeuwigheid gelee
ik zie haar nog met
open mond de middag inluiden
mijn hand voelt het tafeltapijt
waaraan ik wegdroom in
mijn schoolse werk
mij ontgaat de zware maag ook niet
en denk ook nog eens aan alles
dat geen algebra…
De Poëzie zit in de geest. Voor hem
Die aan wat is niets van het zijne toe kan voegen,
Is heel de wereld dof en zonder stem;
Hij moet zich met haar proza vergenoegen.…
In gewone taal geschreven
Beschrijf je de belevenissen van je leven.
Hoe je door pech overmand
Belandt aan de rand,
Er haast overheen wordt gedreven.
Dan stap je brak
Van proza naar Prozac.…
Ik ben niet zo goed in dichten
Ik schrijf liever proza
Rijmen is voor gekke wichten
Proza is waar ik voor ga
Ik kan niet goed iets zeggen
en zorgen dat het klopt
(Hoe moet ik dit nu uitleggen?
O ja. Dat dichten altijd flopt).
Nou ja, bij mij tenminste.…
op oudejaarsavond
sprak een
zeer wel sporende
enigszins ontremde
buurtgenoot mij uit
voor prozak
‘mijn broek zakt af
van je
geprozak in de ruimte
schrijf nou gewoon eens
iets normaals
wat ergens
over gaat’
dat heb ik
als licht explosief
in mijn zak gestoken…